စာ < ကဗ်ာ < သီခ်င္း < ပန္းခ်ီ

စာ < ကဗ်ာ < သီခ်င္း < ပန္းခ်ီ



တေန႔က..ဖုန္းဆိုး ရဲ့ “၅၄. တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း..ရန္ကုန္ ” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာရွည္ၾကီးကိုဖတ္လိုက္မိပီး ..ေသြးေၾကာမွ်င္ေတြေတာင္..နဲနဲတုန္ခါသြားမိတယ္......
တကယ့္တကယ္က...ကဗ်ာေတြနဲ႕..ကိုယ္..ေတာ္ေတာ္ေလးေ၀းပါတယ္....ေ၀းဆို..ကဗ်ာအလွျပ
ယာဥ္ၾကီးေတြ..ခဏခဏကိုယ့္ေရွ႕က..ျဖတ္ျဖတ္သြားတတ္ေပမဲ့..တခုတ္တရ..လိုက္ၾကည့္ျဖစ္တာ
သိပ္မရိွခဲ့...
“သန္းထြန္း..စည္းရံုး၍မရ..” ဆိုတဲ့ တိုတုိျပတ္ျပတ္.. စာေတြကိုၾကိဳက္တက္သလို.. အေၾကာင္း အရာနဲ႔..အခ်က္အလက္ေတြကိုသာ..အာရံုစိုက္ရင္း..ဆရာဦးခ်မ္းေအး (ေမာင္စူးစမ္း) ရဲ့ ေဆာင္းပါး စတိုင္ေတြကို ၾကိဳက္တတ္တဲ့..ကိုယ့္ကို... ခမ္းနားလွပတဲ့.. ကဗ်ာေပါင္းမ်ားစြာက.. သေဘာထားၾကီးစြာနဲ့ပဲ.. ျပံဳးပီးႏွူတ္ဆက္ထြက္ခါြသြားၾကေလ႔ရိွတယ္..

ခုတေလာေတာ့..ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိဘူး...ကဗ်ာတခ်ဴိ႕ မ်က္စိေရွ႕ကိုး..ကို..ေရာက္ေရာက္လာပီး
တခုခုလာေျပာေနသလိုပဲ..ကဗ်ာဆိုတာ..ဒါပဲဟဲ့..လို႔..မ်ားလာေျပာေနေလသလားမသိ...

ငယ္ငယ္တည္းကေတာ့..ေက်ာင္းမွာသင္ရတဲ့..ရွင္ျငိမ္းမယ္တို႔..ရွင္မဟာသီလ၀ံသတို႔..ေနာက္ပိုင္း
ေခတ္ကဆို..ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွူိင္း..ဆရာေဇာ္ဂ်ီ..ဆရာမင္းသု၀ဏ္..ဆရာမင္းယုေ၀..
ေငြတာရီ..အိုး..အမ်ားၾကီးပါပဲ..ၾကားဖူး..ဖတ္ဖူးခဲ့တာ..(ေျပာလိုက္ရင္..က်န္သြားမွာစိုးလို႔...)
အင္း..ေနာက္ပိုင္း..အျပင္စာေတြမွာဆို..ဆရာေမာင္ခိုင္မာရဲ႕..ဓနမဂၢဇင္းက..ရွင္မေရ..ကဗ်ာရွည္ၾကီး
ေတြကိုေတာ့..နဲနဲမွတ္မွတ္ယယရိွသလိုပဲ...

နားလည္လက္ခံနိုင္တဲ့..အရြယ္နဲ႔ ..အခ်ိန္ေတြကလည္း..ေျပာင္းေျပာင္းလာတယ္ထင္ပါ့...
တေလာက..ဆရာၾကီးတင္မိုးစ်ာပနအမွတ္တရစာအုပ္မွာ...ဆရာၾကီးရဲ႕..မေသခ်င္ညေနာက္ဆံုးေရး
ခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးကိုဖတ္ပီး...ေၾသာ္..ကဗ်ာညဏ္ဆိုတာ..စကတည္းက..ပါလာပီး..အဆံုးထိလည္းဖန္တီးသြားနိုင္တဲ့..programming ေလးတခုပါလားလို႔...လုပ္ယူလို႔မရ..က်င့္ယူလို႔လည္းမရ...

ေနာက္..မင္းကိုနိုင္ရဲ့..ရိုးရွင္းထိမိတဲ့..ဘ၀နဲ႔ရင္းပီးထြက္လာတဲ့..ကဗ်ာေလးေတြကို..အေလးထားဖတ္
ျဖစ္လာတယ္...

ဘေလာ့ရပ္ကြက္ထဲေရာက္လာျပန္ေတာ့..ကိုေယာဟန္ေအာင္ရဲ့..ေမာ္ဒန္ေခၚမလား..ကဗ်ာဆန္းဆန္း
ေလးေတြကို..ျမင္တတ္ၾကိဳက္တတ္လာျပန္ေရာ..တေလာက.ဧရာ၀တီမွာပါတဲ့..ေဆာင္းပါးေလး
ေၾကာင့္..“ဒီေနရာကို..ဘုရားသခင္စြန္႔သြားတာ..ၾကာခဲ့ပီေပါ့...”ဆိုတဲ့ကဗ်ာပိုဒ္ေလးေတြ..ရွာဖတ္ျဖစ္
တယ္...ဘယ္လိုေတြးပီးဘယ္လိုဖြဲ႕လိုက္ပါလိမ္႔ေနာ္..လို႔ေတာင္ေျပာမိလိုက္တယ္..

ေလာေလာလတ္လတ္ဖတ္လိုက္ရျပန္တာက..ခုနင္က..ေျပာခဲ့တဲ့..ဖုန္းဆိုးရဲ့..ေဒၚစုေမြးေန႔ကဗ်ာရွည္
ၾကီးေပါ့..ဖုန္းဆိုးရဲ့လက္ရာကို..ဒါ..ဒုတိယအၾကိမ္သတိျပဳမိတာပဲ..ပထမတခါက..လြန္ခဲ့တဲ့..
တႏွစ္ေလာက္ကထင္တယ္..မိုးမခမွာပါဘူးတဲ့..“အပါယ္ခံျမိဳ့ေတာ္ ”.ဆိုတဲ့..စာေလးတပုဒ္..။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း..ၾကိဳက္ၾကပံုရတယ္..အီးေမးလ္ေတြနဲ႔..ဟုိပို႔..ဒီပို႔..ပို႔ၾကတာ
ေတြ႕လိုက္တယ္..ပစၥကၡအေျခအေနေတြကို..ထိမိေအာင္ေရးဖြဲ႕နိုင္တဲ့အနုပညာက..
နဲနဲေနာေနာမဟုတ္..

ကိုယ္နားလည္သလို..ခံစားရတာကိုေျပာတာပါ..ကဗ်ာေတြ..ကာရံေတြလည္းနားမလည္ပါဘူး
ဒီထက္နက္ရိွုင္းတဲ့..အနုလက္ရာေတြလည္းမဖန္တီးဘူးပါဘူး..ဒါေပမဲ့..ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့..
လူသံုးမ်ားတဲ့..အနုပညာပစၥည္းေတြထဲက.. အနုပညာ..ပါ၀င္မူ..အခ်ဴိးေတြကို..အယ္လ္ဂ်ီဘရာသခ်ာၤ တပုဒ္..လုပ္ၾကည့္မိတယ္..

If အနုပညာ = x,
က်နေျပျပစ္တဲ့..စာတပုဒ္ = 1 x
ထိမိလွပတဲ့..ကဗ်ာတပုဒ္ = 2 x
တိုး၀င္..စူးရွတဲ့..သီခ်င္းတပုဒ္ = 3 x
ဘယ္လိုမွေဖာ္ျပလို႔မရနိုင္တဲ့..ပန္းခ်ီတပုဒ္ = (n) x
1x <>3x <>
so, စာ < ကဗ်ာ < သီခ်င္း < ပန္းခ်ီ

အင္း..ေတာ္ၾကာ..ဗမာမဂၢဇင္းတခ်ိဳ႕ထဲကလို..လက္၀ါးခ်င္းရိဳက္ထားတဲ့..ေ၀ဖန္ေရးေဆာင္းပါး
ေတြနဲ႕တူေနဦးမယ္...(ေျဖာင့္ခ်က္...အထက္ကပုဂၢိဳလ္မ်ား..တေယာက္မွ..မျမင္ဘူး..မခင္ဘူးပါ..)


Share/Bookmark

4 Comments:

Thet Oo said...

Many Thanks...

ခင္မင္းေဇာ္ said...

အနုပညာကို အဲလိုအခ်ိုးျပလို ့မရဘူးထင္တယ္။
ခံစားမွူနဲ ့ဘယ္ေလာက္တင္ျပနိူင္လဲဆိုတာကို ျကည့္ရမယ္ ထင္ပါတယ္။

Thet Oo said...

အဲဒီေန႔က ဖုန္းဆိုးရဲ့ ကဗ်ာကို ဖတ္ၿပီး ရင္ထဲမွာဆို႔သြားၿပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိတာနဲ႔ ေက်းဇူးတင္တဲ့အေၾကာင္းပဲ ေျပာခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္လည္း ကဗ်ာထက္ စကားေျပကိုပဲ ပိုအားသန္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ သန္းထြန္း၊ မယား ၁ ဆိုတာကေတာ့ စကားေျပမဟုတ္ဘူးလို႔ထင္တယ္ဗ်။ အဲဒီအေၾကာင္း ေနာက္မွ ေျပာၾကေသးတာေပါ့။ ဘေလာ့ဂါမိတ္ေဆြတဦးတိုးတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာပါတယ္။
ကံမကုန္ရင္ ဆံုၾကအံုးမယ္ေလ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့

ATN said...

U are not mathematician. And the Science and the Arts are the two different worlds. That is why we have 2 different degrees in education. B.Sc., and B.A., accordingly, right!