Myanmar Blogger Review

ျမန္မာဘေလာ့ေလာက..ေလ့လာဆန္းစစ္မူ

(ဒုတိယပိုင္းအျဖစ္..ဆက္လက္ေဖာ္ျပျခင္း..)

ဆရာမေမျငိမ္း
(ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေရးသားသူ- အုပ္စုဘေလာ့မ်ားပါ၀င္ေရးသားသူ)

“ဆရာမအေနနဲ႔..papar publishing မွာအခ်ိန္အေတာ္ၾကာျဖတ္သန္းလာပီးတဲ့အခါ
online publishing မွာလဲ ပရိသတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စြဲေဆာင္ထားနိုင္တယ္ဆိုေတာ့.. အဲဒီ၂ခုရဲ့..အက်ဴိးအပစ္မတူပံု..စာေရးဆရာတေယာက္အေနနဲ႔..ေက်နပ္မူပီတိကြာျခားပံုေလးေတြကို..
အၾကမ္းအားျဖင့္ခြဲျခားျပလို႔ရမလားရွင္..”

“ က်မ ျပည္တြင္းမွာတုန္းက ၀တၳဳတိုေတြ အပုဒ္ ၁၀၀ေက်ာ္တယ္ ထင္ပါ့။ ေရးခဲ့တာ..။
လံုးခ်င္း၀တၳဳက ၁၀အုပ္.. ျပီးေတာ့ ၀တၳဳလတ္ေပါင္းခ်ဳပ္က တအုပ္.. ဘာအမ်ိဳးအစားလို႔ ေျပာရမွန္းမသိတဲ့ (အတၳဳပၸတၱိလည္း သိပ္မပီသတဲ့) စာအုပ္က တအုပ္။ဒါေပမဲ့ ေမျငိမ္းက ေအာင္ျမင္လား မေအာင္ျမင္လား သိပ္မေျပာတတ္ဘူး။ကာယကံရွင္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။က်မစာကို က်မနာမည္ကို သိတဲ့သူကသိပ္နည္းတယ္ထင္တာပဲ။
လံုးခ်င္းထုတ္ေတာ့ ထုတ္ေ၀သူက အုပ္ေရ ၂၀၀၀ ပဲ ကုန္တယ္ လို႔ ေျပာတာပဲ။
(က်မကေတာ့ ကိုယ့္၀တၳဳေတြ အကုန္ၾကိဳက္တာပဲေလ..)

ခု ဘေလာ့ေရးေတာ့လည္း အင္တာနက္သံုးႏို္င္တဲ့ လူအေရအတြက္နည္းနည္းေလး ကိုယ့္အခ်င္း ခ်င္း လွည့္ဖတ္ေနတာမို႔ ေအာင္ျမင္လွတယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ က်မအက်င့္က ကိုယ္လုပ္ခ်င္ တာကိုပဲ တဇြတ္တိုးလုပ္တတ္တာမို႔ Print media မွာတုန္းကေရာ ခု အင္တာနက္မွာပါ ေရးခ်င္တဲ့ စိတ္တခုတည္းနဲ႔ ေရးေနတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းဆရာမ ဥာဥ္လားေတာ့ မသိဘူး.. ဖတ္တဲ့သူေတြ ကို ကိုယ္ေရးတာေတြထဲမွာ တခုခု ရသြားေစခ်င္တာမ်ိဳးေတာ့ အျမဲ ရွိေနတယ္။
ခု ဘေလာ့မွာ ေပ်ာ္တာတခုက ကိုယ့္ဆီ တု႔ံျပန္မႈ ျမန္ျမန္ ျပန္လာတာကို ေပ်ာ္တယ္။..ျပီးေတာ့ လိုအပ္ရင္ အခ်က္က်က် ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတာမ်ိဳးကို ၾကိဳက္တယ္။

ေနာက္တခု ဘေလာ့မွာ ကိုယ့္စာကို ကိုယ္ၾကိဳက္သလို ကိုယ္တတ္သေလာက္ေလးနဲ႔ ျပင္ဆင္ျပီး တင္ရတာကို စိတ္ခ်မ္းသာတာ..စြဲလန္းတာ။ (ဒါေၾကာင့္ ပိုက္ဆံရတဲ့ မီဒီယာေတြမွာေတာင္ လံုးလံုး မေရးျဖစ္ေတာ့တာ)။ ခု.. အေႏွာက္အယွက္ေတြ ရွိေပမဲ့ က်မ သိပ္ေပ်ာ္တာပဲ။ ျပီးေတာ့ နည္းပညာ ကို ဘာမွ မသိေတာ့ ငါ့ဘေလာ့ေလး ပ်က္မ်ားသြားရင္လို႔ ခဏခဏေတြးျပီးစိတ္ဆင္းရဲရတာလည္း အေမာ။..အဲလိုဆို ဘယ္လိုလုပ္ရလဲ..ခုထိ မသိ။ ဒါေပမဲ့ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေမြးထားတဲ့ ကေလး၃ေယာက္နဲ႔ တန္းတူ သူ႔ကို ပါ အခ်ိန္ေပးေနရတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ခုဆို ဂ်စ္တူးကေလး ေကာင္းမႈနဲ႔ ပညာေရးဘေလာ့ တခုပါတိုးလာေတာ့ က်မ ကေလး၅ေယာက္ ျဖစ္သြားျပီ။


ဆရာမ မေနာ္ဟရီ
(ျပည္တြင္းမွ..Idea မဂၢဇင္း၏ အယ္ဒီတာ..စာေရးဆရာ)

ဘေလာ့ေတြနဲ႔ပတ္သတ္ပီး..စိတ္၀င္စားမူရိွရဲ့လားမသိဘူးေနာ္..ပံုမွန္လည္ပတ္ဖတ္ရွဳတာမ်ဴိးေတြ
ေကာရိွပါသလား။

ဘေလာ့ေတြကို စိတ္၀င္စားပါတယ္..။ တခ်ဴိ႕ဘေလာ့ေတြဆို..ေန႕တိုင္းလို၀င္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။

paper journalist တေယာက္အေနနဲ႔.. on-line journalism အေပၚမွာ..နဲနဲေလာက္ ႏွဳိင္းယွဥ္ သံုးသပ္ေပးလို႔ရမလား။


အင္း..ဗမာျပည္မွာေတာ့.. on-line journalism က..စာဖတ္သူေတြဆီကိုေတာ့.. က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔မေရာက္နိုင္ေသးဘူးေပါ့..။ ဘာျဖစ္လို႔ဆို..လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း အင္တာနက္
ဆိုတာကို..အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ဖို႔.နဲ႕... chatting ေတြ ဘာေတြေလာက္ပဲ အသံုးမ်ားေနၾကေသး တယ္ေလ..အင္တာနက္ရဲ႕ အသံုး၀င္မူေတြအေပၚမွာ တလြဲဆံပင္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနတာက.. မ်ားတယ္။


“ကိုယ္ပိုင္..website..တခုျဖစ္တဲ့..http://www.manorhary.com/index.htm..ေထာင္ထားတာေတာ့သိတယ္။။ ခု..ဘေလာ့ေတြခတ္စားလာတဲ့အခ်ိန္မွာ..ပိုပီးလြယ္ကူျမန္ဆန္တဲ့..အခမဲ့လဲျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့တခု အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖို႔ေရာစိတ္ကူးရိွပါသလား။

ဘေလာ့လုပ္ခ်င္ပါတယ္...စိတ္ကူးထားတာေတာ့..တို႔ဘေလာ့လုပ္ရင္..တျခားအနုပညာရွင္ေတြ..
စာေရးဆရာေတြရဲ႕..လက္ရာေကာင္းေကာင္းေလးေတြေရြးပီး..တင္ထားခ်င္တယ္။.ဒါေပမဲ့..ခက္တာက.
ခုခ်ိန္မွာ..အယ္ဒီတာအလုပ္ရယ္..ကိုယ္ပိုင္၀တၱဳေလးေတြလည္း..ေရးေနေသးေတာ့..အလုပ္က..မအားနိုင္ဘူးေလ..။..ပီးေတာ့..ဘေလာ့တခုဘယ္လိုဖန္တီးရမယ္ဆိုတာလည္း..မသိေသးဘူး။

အိမ့္ခ်မ္းေျမ႕
( ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေရးသားသူ)

“အခုေလာက္...လက္ရာေျမာက္တဲ့လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့..ရသစာတမ္းငယ္ေလးေတြကို..ဘေလာ့အင္တာနက္
ေလာကမွာ..လီလီလာလာေရးျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြအတြက္..တကယ့္၀တၱဳလံုးခ်င္းေတြေရးလိုက္ရင္..
ပိုေကာင္းမွာပဲလို႔မထင္မိဘူးလားဟင္။..ဗမာ႔စာေပေစ်းကြက္ထဲမွာလည္းရသစာေပလက္ရာသန္႔သန္႔ေတြရွားလာေနသလားလို႔ပါ။”

အမွန္ေျပာရရင္ လူႀကိဳက္မ်ား၊ မမ်ားေတာင္ ေသခ်ာမသိဘူး။ ေရးခ်င္တာေတြ လာအန္ေနတာပါ။ ေ၀မွ်ေနတာပါ။ ၀ါသနာကလဲ တားမရလို႔။ ၀တၳဳလုံးခ်င္းထက္ ၀တၳဳတိုေတြေရးဖို႔ ပိုစိတ္၀င္စားပါ တယ္။
ဘေလာ့ေတြမွာေရးေနတာေတြကလည္း..အလကားေတာ့မျဖစ္ပါဘူး။..စာေရးသူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ မက္ဖူးတဲ႔ အိပ္မက္လိုပဲ တစ္ေန႔ေတာ့ အဲဒါေတြစုပီး..ေပါင္းခ်ဳပ္ ထုတ္မလားလို႔ေတာ့.. စိတ္ကူး တာေပါ့ေနာ္..။ ဒါေပမယ့္ နွစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကာဦးမွာပါ။ ကၽြန္မ အကို႔မိန္းမက ကေနဒါက လူငယ္အက်ိဳးျပဳ ဆုရစာေရးဆရာမ တစ္ေယာက္ပါ။ သူတို႔ေတြကေတာ့အားေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚလာေသာင္းခ်ီကုန္ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ ေပါင္းခ်ဳပ္ထုတ္မယ္ဆို ကၽြန္မက အျမတ္အစြန္းထက္ ၀ါသနာသက္သက္အရသာ ထုတ္ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္သလို မ်ိဳးေပါ့ေနာ္။

ဂ်စ္တူး
(ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေရးသူ..အုပ္စုဘေလာ့မ်ား တည္ေထာင္ထား)

“အခုလို..ဘေလာ့အေပ်ာ္ေရးရင္းကေန..တျခားလူမူအေထာက္အကူျပဳဖြံ႔ျဖိဳးေရးစာမ်က္ႏွာေလးေတြပါလုပ္လာတာ..ဘယ္လိုစိတ္ဆႏၵ ေမာင္းႏွင္အားေၾကာင့္လဲဟင္.. ”

- ပထမတုန္းကေတာ့ ဘေလာဂ့္ဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္အေတြးေတြ ခံစားခ်က္ေတြကိုပဲ ၊ ခ်ေရးဖို့ လုပ္ခဲ့တာပါ ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဘေလာဂါ့အသိုင္းအ၀ိုင္းဆိုတာ ရွိလာတဲ့အခါ ၊ ဂ်စ္လို လူမႈ အေထာက္အကူျပဳခ်င္တဲ့ စိတ္တူ ရည္ရြယ္ခ်က္တူသူေတြကို အမ်ားအျပား ဘေလာဂ့္ေတြမွာ.. ေတြ ့ခဲ့တယ္ ။ ျပန့္က်ဲေနတဲ့ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးေတြဟာ..တခုခ်င္းစီ..သူ့ဘာသာျပန့္က်ဲေနတာထက္ ၊အားလံုးေပါင္းစပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ foundation ေကာင္းေကာင္းတခု ေပၚထုတ္လာနိုင္ မယ္လို့ စဥ္းစားမိလို့ ...ဗမာနိုင္ငံတြက္ ပညာေရးဘေလာဂ့္ (educationinmyanmar.blogspot.com) နဲ့ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားဘေလာဂ့္ (engineersformyanmar.blogspot.com) တို့ကို စတင္ခဲ့တာပါ ။

“ ပီးေတာ့..ဒီ ရုပ္လံုးမျမင္ရတဲ့..virtual community ၾကီးကေန.. ဗမာျပည္မွာ လက္ရိွျဖစ္ေပၚ ေနတဲ့.. လူမူေရးလိုအပ္ခ်က္ေတြကို..အျမင့္ဆံုးဘယ္ ေလာက္အတိုင္းအတာထိ ျဖည့္စြမ္းေပး နိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္သလဲ.. အိမ္မက္ကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ..”

တကယ္ေတာ့ ျပည္ပေရာက္ ဗမာေတြဟာ ဗမာနိုင္ငံတြက္ အမ်ားအျပား အနည္းနဲ့အမ်ား ကိုယ္တတ္နိုင္သေလာက္ ကူညီပံ့ပိုးေပးေနၾကတာပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ အဖြဲ ့ေလးေတြ သူ ့ဘာသာ ျပန့္က်ဲေနသလိုပဲ ။ ဗမာနိုင္ငံကို ကူညီဖို့ စည္းလံုးတဲ့ ျပည္ပေရာက္ ဗမာအဖြဲ ့တခု ျဖစ္လာေစ ခ်င္တယ္ ။ အဲလိုဆို ပိုမ်ားထိေရာက္ေလမလားလို့ ျမင္မိတယ္ ။

ဗမာဘေလာဂါ့အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ဘေလာဂ့္ေတြ လိုက္ဖတ္ေတာ့ လူေတာ္ေတြအမ်ားၾကီး
ေတြ ့ရတယ္ ။ ေနာက္ သူတို့ က်င္လည္ေနရတဲ့ နိုင္ငံေပါင္းစံုမွ အေတြ ့အၾကံဳေတြ ၊အသိပညာေတြ အေတြးအေခၚေတြ ၊ အတိတ္က အေတြ ့အၾကံဳေတြ အမ်ိဳးမိ်ဳးရွိၾကတယ္ ။ အဲလို လူေတြနဲ့ ပူးေပါင္းျပီး ၊ ပညာေရးပိုင္းမွာ တေန့ ဗမာနိုင္ငံသစ္ရဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို ေျပာင္းလဲနိုင္သူေတြ ျဖစ္လာတဲ့အထိ ၊ အင္ဂ်င္နီယာပိုင္းမွာ..ယခုလက္ရွိ..ဗမာနိုင္ငံတြက္လိုအပ္တဲ့စက္မႈပိုင္းဆိုင္ရာေတြ..အသင့္ေတာ္ဆံုးနည္း
လမ္းေတြနဲ့ ကူညီထုတ္လုပ္ေပးနိုင္တဲ့အထိ အိပ္မက္ မက္ထားပါတယ္ ။ သိပ္ေတာ့ျမင့္ေနမလား မသိ း)

Mr Balance
( ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေရးသားသူ)

အခုမွ..ဘေလာ့ေလာကထဲစ၀င္တယ္ဆိုေတာ့..ဘေလာ့ဂါအသစ္တေယာက္ရဲ့အခက္အခဲဆိုရင္..ဘာကို ေျပာလို႔ရမလဲ။(နည္းပညာပိုင္းမဟုတ္တာေပါ့ေလ..)

(၁) အခ်က္က..ဘေလာ့ဂါ သူငယ္ခ်င္း အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲ ၀င္ဆန္႔ေအာင္ ဖန္တီးရတာ။
ဒါဆို ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕နဲ႔ ကိုယ္ကေရးသာေရးရတယ္ လာလည္သူမရွိရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေရး ခ်င္တာေရး ေျပာခ်င္တာ ေျပာေပမယ့္ တစ္ေယာက္တည္း ေျပာသလိုျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ ဘေလာ့ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ ဆိုေပမယ့္ အဲဒီ ဒိုင္ယာရီက ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အဓိက ျဖစ္လို႔ပါဘဲ။ ေနာက္ ဘေလာ့ေတြရဲ႕ မူရင္းရည္႐ြယ္ခ်က္လိုဘဲ ကိုယ္တင္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို အျခားေနရာေတြမွာ ေဖာ္ျပလို႔ မရတဲ့အခါ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ တည္းျဖတ္ တင္ျပႏိုင္တယ္ဆိုေပမဲ့ သူမွာ စည္းလြတ္ေဘာင္လြတ္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ပရိသတ္ရွိတယ္။ ပရိသတ္က အဆံုးအျဖတ္ေပးပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္စာမ်က္ႏွာ လူမဖတ္ရင္ ၾကာရင္ ကိုယ့္ဖာသာ ေခ်ာင္ထိုးဖို႔ အဲဒီ ဘေလာ့ဂါ ကိုယ္တိုင္စဥ္းစားလာပါလိမ့္မယ္။
(၂) အခ်က္..ေနာက္ ပို႔စ္ေတြ ပံုမွန္တင္ဖို႔ မႀကိဳးစားႏိုင္တာ။
အျပင္အဆင္ အေရးႀကီးသလို၊ ဘေလာ့မွာ ကိုယ္ေရးခ်င္တာ၊ ေပါ့ေပါ့ပဲျဖစ္ ေလးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ေန႔စဥ္တင္ႏိုင္မယ္၊ လူအမ်ားစိတ္၀င္စားမယ့္ အခ်က္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ လာဖတ္သူေတြ တိုးလာႏုိင္ ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ခဏေတာ့ ၀င္လာၾကည့္မွာဘဲ ဒါေပမယ့္ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့အတြက္ လာလည္သူေတြ ေလ်ာ့သြားႏိုင္ပါတယ္။

ကိုသက္ဦး
( ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေရးသားသူ)

အခု..ျပည္တြင္းကလူငယ္ေတြစုေပါင္းပီး..၀င္ေၾကးမဆိုစေလာက္ကေလးနဲ႔ပဲ..ျမန္မာစာဘေလာ့..Portal
ေလးတခုလုပ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနၾကတယ္ၾကားတယ္..သူတို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကေလးကေကာင္းတယ္ေနာ္။ ဒီလိုမ်ဴိးေလးေတြနဲ႔ဆို..ျမန္မာဘေလာ့ေလာကရဲ႕ ေရွ႕အလားအလာကို ဘယ္လိုျမင္မိသလဲ။

ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဆိုတာက ပုဂၢလိက သေဘာပိုဆန္ပါတယ္။ အစုအဖြဲ႔ရွိတာ အသင္းအပင္း ရွိတာလည္း ေကာင္းတာပါပဲ။ ဟိုး အရင္က ျမန္မာျပည္မွာရွိခဲ့ဘူးတဲ့ စာေရးဆရာ သမဂၢ လိုဟာမ်ိဳးေပါ့။ တဦးခ်င္း မလုပ္ႏုိင္တာေတြကို အဖဲြ႔ကလုပ္၊ အဲဒီအဖဲြ႔ကို တဦးခ်င္းစီက ျပန္ပ့ံပိုးေပးဆိုရင္ အလုပ္ျဖစ္မွာပါ။
ေသခ်ာတာ တခုေတာ့ ရွိတယ္။ အင္တာနက္ဆိုတာ စေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္က စၿပီး ဆုတ္ယုတ္သြား တယ္ ဆိုတာ မရွိ၊ တိုးတက္လို႔သာလာပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာလိုေရးလို႔ရတဲ့ ဘေလာ့ေတြ လည္း မ်ားျပားလာရမွာပါ။ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ျဖစ္မလာေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ တခုခု မွားေနလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအမွားကို ျပင္ႏုိင္တဲ့ တေန႔ ျမန္မာဘေလာ့ေတြ တေန႔တျခား ဒီေရ အလား တိုးပြားလာဖို႔သာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းလည္း ထပ္ေလာင္း ေျပာဆိုလုိပါတယ္။

ႏွင္းမိုးေ၀
( ရန္ကုန္ အင္တာနက္ကေဖးလုပ္ငန္းမွ..ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေရးသူ)

ရန္ကုန္ျမိဳ႕အင္တာနက္အေျခအေနအရ..အင္တာနက္ကေဖးကတဆင့္ဘေလာ့ပံုမွန္ေရးဖို႔ဆိုတာလြယ္
ေတာ့မလြယ္ဘူးထင္တယ္ေနာ္။

မလြယ္ပါဘူး...ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ရန္ကုန္မွာ ခုတေလာေလးမွ ေကာ္နက္ရွင္က ျပန္သြက္လာလို႔
နည္းနည္း အဆင္ေျပ တာအရင္ ေကာ္နက္ရွင္ေလးတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ဆို ပိုဆိုးတာေပါ့...

ပံုမွန္ဘေလာ့တခုလည္ပတ္နိုင္ဖို႔..ပ်မ္းမွ်..တလကိုအင္တာနက္ဖိုးဘယ္ေလာက္ေလာက္ကုန္မလဲဆိုတာ..
ခန္႔မွန္းေပးလို႔ရမလား။..ဆိုပါေတာ့..ဘေလာ့တခုအသက္၀င္ဖို႔..အနဲဆံုးတပတ္ကိုတခုေလာက္ေတာ့..
တင္ၾကတယ္ေပါ့ေနာ္..တျခားresources..ေတြလည္းသံုးမယ္..ကိုယ္လဲေရးမယ္..သူမ်ားဘေလာ့ေတြလည္း..ေလွ်ာက္ၾကည့္မယ္ေပါ့...။

အဲဒါက ပံုမွန္ေျပာလို႔ မရဘူးေပါ့ေနာ္..တစ္ေန႔ကို သံုးမယ့္ အခ်ိန္ ေပၚ မူတည္တယ္တစ္ပတ္ကို ၅ နာရီ သံုးမယ္ ဆိုရင္တစ္လကို နာရီ ၂၀ ရွိမယ္...၁၀၀၀၀ ေလာက္ ကုန္မယ္ေလ..ဒါ.. အနည္းဆံုးေပါ့..ဒါက ၅၀၀ နဲ႔တြက္တာပါမင္ဘာေတြဘာေတြဆိုရင္ေတာ့..နဲနဲ သက္သာ သြားမယ္...တခ်ိဳ႕ဆိုင္က ၁၀နာရီကို ၃၅၀၀ တို႔ ၄၀၀၀ တို႔ဘာတို႔ေတာ့လုပ္ေပးတယ္..

အင္တာနက္ကေဖးမွာသံုးတဲ့အခါေရာ..လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရိွရဲ့လား...ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အစီအမံေတြဘာေတြ..ရိွလား

အဲဒါမ်ိဳးေတာ့ မရွိပါဘူးဒါေပမယ့္ .. သံုးတဲ့ လူေပၚမူတည္မယ္ထင္ပါတယ္..public figure မ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့..

မရန္ကုန္သူ
( ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမ အုပ္စုဘေလာ႔ ၌ ပါ၀င္ေရးသားသူ)

ညီမအေနနဲ႔..ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ေထာင္ျခင္းနဲ႔..စုေပါင္းဘေလာ့ေရးသားျခင္းအေပၚဘယ္လို..ခြဲျခားသံုးသပ္
မလဲ။ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့မေထာင္ေသးတာကေရာ ဘာအခက္အခဲမ်ားရိွလို႔ပါလဲ။

ဘေလာ့ေရးေတာ့မယ္ဆုိရင္..စာေရးရဲရမယ္..ကုိယ္ေျပာခ်င္တာကုိ..အေၾကာင္းအရာရွာရမယ္..ေျပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာကုိ စာေခ်ာေအာင္ ေရးတတ္ရမယ္။ ေနာက္ျပီး ကုိယ္ေရးတဲ့စာကုိ ကုိယ္က တာ၀န္ယူရမွာဆုိေတာ့ ဘေလာ့မွာ စေရးမယ္ဆုိရင္ ဒါေတြက မျဖစ္မေန ထည့္တြက္ရမယ္။ အဲဒါကေတာ့ စုေပါင္းေရးတာနဲ႔..ကုိယ္ပုိင္သိပ္မကြာဘူးလုိ႔..ညီမထင္တယ္။ ေနာက္ျပီး ကုိယ္ပုိင္ဘေလာ့ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ္ဘာသာတင္ခ်င္တာ တင္လုိ႔ရတယ္ ေျပာခ်င္တာ ေျပာလုိ႔ရတယ္။..အေၾကာင္းအရာေရြးစရာမလုိဘူး။ အဲဒါဆုိေတာ့..လြတ္လပ္တယ္။ စုေပါင္းေရးတာက်
ေတာ့ စုျပီး ေရးေနၾကတဲ့အခ်က္ေပၚမူတည္ျပီးမွ ေရးလုိ႔ရတယ္ ဆုိေတာ့ ကုိယ္ေရးမဲ့စာက အကန္႔အသတ္လုိျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့..ကုိယ္ပုိင္ဘေလာ့ကေတာ့ ကုိယ့္ဘာသာ manage လုပ္ရတာေပါ့ အလွအပ ဒီဇုိင္းကအစ စဥ္းစားရတယ္ေလ။ စုေပါင္းေရးရင္ အဲဒီ ကိစၥေတြကုိ Admin က တာ၀န္ယူရတာဆုိေတာ့ အလုပ္မရႈတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။
ေနာက္ဆုံး..စိတ္ထားလုိက္တာက..ကုိယ္စာေရးခ်င္လုိ႔ေရးတာ..ဖတ္တဲ့သူရွိရွိမရွိရွိဆုိျပီးကိုယ္တိုင္ဘေလာ့တခု ေထာင္ထားလိုက္ပီ..sakura-myanmar ပါ။

ဒီမို
( ဘေလာ့ဖတ္သူ)

တခ်ိန္မွာ..လူတိုင္းလိုလိုဘေလာ့ေတြေရးၾကလို႔..ဖတ္လို႔မနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္.ဘယ္လိုဘေလာ့မ်ဴိးကိုပဲေရြး
ဖတ္မလဲ။ဘယ္လိုဘေလာ့မ်ဴိးေတြ ပိုလူၾကိဳက္မ်ားမယ္ထင္လဲ။

ဒါကေတာ့ လူတကိုယ္ စိတ္တစ္မ်ိဳးပဲထင္တယ္ေနာ္..တခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားရင္ အဲဒီ့ အေၾကာင္းေတြ ပိုေရးတဲ႔ ဘေလာ့ခ္ကို အရင္ သြားဖတ္ၿပီး က်န္တာေတြကို ေနာက္မွ ဖတ္မယ္ ထင္တယ္.. တခ်ိဳ႕ က technical ကိုစိတ္၀င္စားတဲ႔ သူကေတာ့ .. ဒီအေၾကာင္းေတြ ဦးစားေပး ေရးတဲ့ ဘေလာ့ခ္ကို အရင္သြားဖတ္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္.. ( ဒီမို အသိေတြထဲမွာဆို ရွိတယ္.. technical blog ကလြဲရင္ က်န္တာေတြ..မဖတ္တဲ့သူေတြရွိတယ္ေလ..) ဒီအခါက်ရင္ေတာ့ personal အေၾကာင္းေရးတဲ့ ဘေလာ့ခ္ေတြကို လူေတြဖတ္တာ နည္းသြားမယ္ ထင္တယ္(ဒီမိုအျမင္ေျပာတာပါ) ဒီမိုဆို ခုေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္သိပ္မရွိေတာ့ ဘေလာ့ခ္ေတာင္ သိပ္မလည္ျဖစ္ဘူး.. ခုလက္႐ွိ ဒီမို ျဖစ္ေနတာကေတာ့ ဒီမိုနဲ႔ ခင္တဲ့ အစ္ကိုေတြအစ္မေတြ ဘေလာ့ခ္ကို အရင္ဆံုးသြားျဖစ္တယ္.. ၿပီးရင္ေတာ့ အခ်ိန္ရွိရင္ ရွိသလို လိုက္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္.. တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္းခင္မင္ရင္းႏွီးေနတယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ သြားသြားလည္ျဖစ္ရင္းဖတ္မိသြားၾကတာပဲ ...

( ေျဖဆိုေပးသူအားလံုးအား...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..)

◦

Myanmar Blogger Review