အတင္း

she: ေဟး..

me: ေ၀း..

she: မေတြ႕တာ ၾကာျပီ..

me: ဟုုတ္တယ္.. ခရီးတခုု သြားလိုု႕.. နယ္ ကိုု ခဏ ျပန္တာ ..

she: ေအာ....

---

---

---

she: ခုု ေနာက္ပိုုင္း.. ဘေလာ့ ေတြ လည္း အားလံုုးလိုုလိုု အေရးက်ဲ ၾကတယ္ေနာ္..

me: အင္းးးးး

ျဖစ္တတ္ပါတယ္.. အၾကည္ဓါတ္ေကာ.. အရီဓါတ္ေကာ.. ခမ္းလာ တာ ျဖစ္မွာေပါ့..

she: အခ်ိန္ လည္း ေပးရတာ မတန္သလိုု ျဖစ္လာတယ္ေလ..

me: ဘာကိုု မတန္တာလဲ...

she: အင္း..မတန္ဘူး ဆိုုတာ.. အေပ်ာ္ သက္သက္ ေရးတာ တပိုုင္းေလ.. တခါ တေလ.. ေကာင္း၂ မြန္၂ သတ္၂ မွတ္၂ ေလး ေရးခ်င္တဲ့ အခါ က်ေတာ့..ဘေလာ့ ဆိုုတာ..စင္ျမင့္ မွ မဟုုတ္တာ..

me: စင္နိမ့္ေပါ့...

she: ေျမ၀ိုုင္းဇာတ္ေလ.. ကခ်င္ သလိုု က ေနတာ..ဟိ

me: အင္း..ဟုုတ္ေတာ့ ဟုုတ္ပါတယ္..တန္ေအာင္ ဆိုုတာကလည္း..ဘာ နဲ႕ တိုုင္း မလည္းေလ..ဆရာ

ေက်ာ္၀င္း တခါ ေရးဖူးသလိုု.. ေနာက္ပိုင္းေခတ္မွာ.. စာေရး တယ္ ဆိုတာ..အသက္ေမြးမူ ေငြေၾကး နဲ႕ တိုုင္းတာ မရ ေတာ့ ပဲ..ကိုုယ့္ ဟာဒရ နဲ႕ပဲ တိုုင္းတာ ေနရ ေတာ့တဲ့ ေခတ္ လို႕..ဆို သတတ္.. ( အဟက္ )... ဒါမဲ့.. ေတာ္ဖလာ ကေတာ့.. သူ စာေရးတာ “ကိုုယ့္ ဘာသာ ျပန္ ဖတ္ဖိုု႕စာ ေရးတာ မဟုုတ္ဘူး” ဆိုုပဲ...( အဟြတ္..) ေတာ္ဖလာ နဲ႕ ကိုင္ေျပာလိုက္တာ..လည္ေခ်ာင္း ေတာင္ ယားသြားတယ္...အဟြတ္..ဟြတ္

she: အီေဖကိုုယ္ တိုု႕ က..ေဖာ္တလာ .. ဟဲ.. ကိုုယ့္ ဖာ သာ ေဖာ္ ဖိုု႕ ဘေလာ့ေရးေနတာေလ..

me: း)

တခ်ိဳ႕ ဆိုု..ဘေလာ့ မွာ ေရးတာေလးေတြ.. အေတာ္ေကာင္းတာေနာ္...

xxx xxx တိုု႕ ဆိုု.. ေရးတာေလး ေတြ ေတာ့ မဆိုုးဘူး..ဒါမဲ့.. တခါတေလ လည္း..အတံုုးလိုုက္ အတစ္လိုုက္.. ခိ

she: အင္း..သူက...သူတိုု႕ စာေတြ ဘယ္ေလာက္ ဖတ္ တယ္ ဆိုုတာ.. ကိုု အသားေပး ေန သလိုုပဲ...-xxx ေကာ.. ၾကိဳက္လား... တကယ့္ စာေရးဟန္ အစစ္ နဲ႕ ေရးတာ..

me: အဲ... အဲတေယာက္ကိုု ေတာ့..ေသခ်ာ မဖတ္ျဖစ္ဘူး...မေရာက္တာ..

တကယ္က...ဘေလာ့ ကလည္း.. ဆိုုရွယ္ က.. အဓိက လိုု ျဖစ္ေနတာပဲ..ခင္ရာ ေဆြမ်ိဳး ဆိုုတာမ်ိဳးေလ...

she: အင္းးးးးးးခုုတေလာ..အီေဖ လည္း..မုုဒ္ မ၀င္..အခ်ိန္ မရ နဲ႕.. ဘေလာ့ မ်ဥ္းေကြးၾကီးရဲ႕ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေနျပီလဲ မသိ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.. ေရးေတာ့ ေရးေနအံုုးမွာပါ... ရွင္ေရာ...

me: အင္းးးးးးး ခက္တာက..ေခတ္ကိုုက လည္း ေရြ႕သြား ေျပာင္းသြား ျပီေနာ္.. ဟိုုးတုုန္းက..ကိုုယ့္ စာတပုုဒ္ ကိုု လူေတြ ဖတ္ရ ေအာင္ လိုု႕.. ခက္၂ ခဲ၂ ၾကိဳးစား ရတာ..အဆင့္၂ ျဖတ္သန္းရတာ..စာရြက္ေပၚမွာ လက္နဲ႕ ေရးခ်.. အၾကမ္းျခစ္..အေခ်ာကူး.. စာတိုုက္ကေန..စာမူ ပိုု႕.. အယ္ဒီတာ ဆီ သြား စံုုစမ္း.. အခုု က်ေတာ့.. လူတိုုင္း အလြယ္တကူ ကေလာင္ ေသြး နိုုင္ ျပီ ေကာ.. အဲဒီ မွာ ဘာကြာ သြား လဲ ဆိုုေတာ့.. အရင္တုုန္းက ေတာ့..ခုု န ေျပာတဲ့..စင္ျမင့္ ဆိုုတာ မ်ိဳးေတြက.. အကန္႕ အသတ္ နဲ႕.. သတ္၂ မွတ္ ၂ ရွိတယ္.. စာဖတ္သူ ေတြက .. တေစာင့္ စားစား ရွိရတာမိုု႕... အလည္ မွာ စုုဆံုု တဲ့ သေဘာ .. ခုု ကေတာ့.. စင္ ေတြ ေရာ.. ခံုုေတြ ေရာ.. တလင္း ေျပာင္ေတြမွာေရာ.. ပတ္ပတ္လည္ ေပါမ်ားလာေတာ့... စာဖတ္ သူ ကိုုေတာင္.. ျပန္ျပီး..မာကတ္တင္း ဆင္းရ မလိုု ျဖစ္ေနေရာ.. . တေနရာ မွာ ေတာင္ ဖတ္ဘူး လိုုက္တယ္... ဒင္းမ္ဆမ္း ေခတ္ ျဖစ္လာတယ္တဲ့..။ အမ်ိဳးစံု အမယ္စံု လိုက္ျပ ေနတဲ့ ၾကားက.. ကိုုယ္ ၾကိဳက္တာ ကိုုယ္ ေရြးစား ရတဲ့ ..ေရြးဖတ္ရတဲ့..ေခတ္ေပါ့.. တိုု႕ ကေတာ့.. ဒင္းမ္ဆမ္း ထက္..ဆူရွီ ေခတ္ လိုု႕ ပဲ ေျပာေတာ့မယ္..ဟဲ.. ဆူရွီ ဘားထဲမွာ...အတန္း လိုုက္ ၾကီး ေရြ႕ ေနတာ.. လက္သင့္တာ .. အဆင္ေျပတာ..ေကာင္းမယ္ ထင္တာေလး.. ေကာက္ယူ စားလိုုက္... လြတ္ သြား လည္း..ေနာက္ တပတ္ ျပန္ေစာင့္.. ေရဒီယိုု အစီအစဥ္ ဆိုုတာ ေတာင္..ကိုုယ္ ၾကိဳက္ တဲ့ အခ်ိန္ မွ နားေထာင္ လိုု႕ ရေနတာပဲ.. အတန္း လိုုက္ ေခတ္ေပါ့ေလ..

she: အတန္းလိုုက္...... း၀

ဒီလိုု လုုပ္ပါ.. အလည္မွာ စုုဆံုု တာ မဟုုတ္ေတာ့ပဲ.. အျပင္ကိုု ျဖာထြက္ တယ္ ေပါ့.. နဲနဲေလး..နားရွဳပ္ေအာင္ ေျပာေလ.. အဲဒါမွ ပညာရွင္ ဆန္တာ...

me: း)

ခုု ဆိုု..ဖိုုင္ေတြကိုု attached လုုပ္စရာ မလိုု ေတာ့ဘူး...drag and drop တဲ့...။ တြယ္ခ်ိတ္ ေနရာ ကေန.. အသာေလး ဆြဲလာ ေနရာခ် ယံုုေလာက္ ထိ လြယ္သြား ျပီ ဟုုတ္... Qwerty key board ကေန multi touch ဆိုုတာ ျဖစ္လာ..။လက္ဆယ္ေခ်ာင္း သံုုးစရာ မလိုု ေတာ့ ပဲ.. လက္ညိဳးေလး တေခ်ာင္း နဲ႕.. အကုုန္လံုုး ျပီး ေန ေတာ့ တဲ့..ေခတ္ ေလ..။ လက္ ညိဳး ထိုုး ျပီး ေရာင္းစား တဲ့ ေခတ္ေပါ့..

she: ဘူ႕ကိုု ေစာင္းေျပာတာလဲ...

me: လက္ညိဳး ထိုုး ျပီး ေရာင္းစားတာ..ဘူေတြ ရွိလိုု႕လဲ...ဘာတဲ့..သရက္ပင္ စိုုက္ စား တဲ့ ေခတ္ မဟုုတ္ေတာ့ဘူး.. ပဲပင္ေပါက္ ေဖာက္စား တဲ့ ေခတ္ ဆိုုပဲ...ေနာင္ဆိုု..ပဲပင္ေပါက္ ခ်ည္း ေ ဖာက္ ျပစ္လိုု႕ .. ပဲ ေတာင္ ရွား ေတာ့မယ္...

she: ဟ..ဟ... ဟုုတ္ပါ့..

me: အလယ္ကိုု ဦးတည္ရာ ကေန..အျပင္ကုုိုု ျဖာထြက္.. ေဒါင္လိုုက္ ကေန.. အလ်ားလိုုက္ တန္း... အန္အယ္ဒီ ေတာင္ ..ခုု..အလ်ားလိုုက္ ျဖစ္ သြားျပီ တဲ့... း)

she: အဲ.. နိုုင္ငံေရး ေတြ မေျပာ နဲ႕ေလ... း)

me: ငါနိုုင္ေရး ပဲ ေျပာတာပါ.. ဟဲ

she: ငါ နိုုင္ ေတာ့..သူရွံဳး တာေပါ့..

me: ၀င္း၀င္း လုုပ္ပါ...

she: ၀င္း၀င္း ဆိုုတာ လမ္းထိပ္..စတိုုးဆိုုင္က..တရုုတ္မေလး လား..

me: း)))

she: သၾကၤန္ ဗံုုးေပါက္တာလည္း ..ဗံုုးစ ေတြက.. ေတာ္၂ ေ၀း၂ ထိ ကိုု လြင့္ တာပဲ... ဘေလာ့ေတြ ေပၚ ထိ.. ဖဘ ေပၚထိ ပဲ...း)

-

me: ..ဗံုုးက..ရိုုးရိုုး ဗံုုး မွ မဟုုတ္တာ... အတန္းလိုုက္ မဟုုတ္ဘူး.. အျပင္ကိုု ျဖာထြက္တာ.. သူက..ထိ တဲ့ လူတင္ ဒဏ္ရာ ရ တာ မဟုတ္ဘူး.. ၾကားတဲ့သူ..ျငင္းတဲ့သူ..ေတြပါ.. ေတာ္ေတာ္ ကြဲ ၾကတာ.. း)

she: အဲလိုု ဗံုုးေတြ ေပါက္တာကေန.. အေျခအေန ေျပာင္းလဲ မူ တခုု ဆီ သြားမယ္လိုု႕ ထင္လား...

me: အမ္...ငါနိုုင္ေရး.. အဲ.. နိုုင္ငံေရး ေတြ မေျပာနဲ႕ဆိုု...

she: း)

me: း( ေမးစရာ မလိုု တဲ့..ေမးခြန္းၾကီးကိုု..

ဧရာ၀တီ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္ ထက္ ေတာင္ ဆိုုးေနျပီ...

she: ေျပာပါအံုုး..ဖတ္ရေသးဘူး...

me: ဘယ္သူ မွေတာင္..ေသခ်ာ မသိေသးတဲ့.. ဗံုုးလက္သည္ အေၾကာင္း သံုးသပ္တာ.. လက္ညိဳးထိုုး တတ္တဲ့ လူၾကီး ေတြ ကိုေတာ့..တခ်က္မွ ထဲ့မတြက္ပဲ.. သိပ္ကို ေသခ်ာ ေနတာေလ ...ေရွ႕က ၾကိဳေျပးျပီး..ေရးထားတာေလ...း((

she: ဟိုုတေလာကလည္း.. ၀င္ေရး..မ၀င္ေရး နဲ႕ ပတ္သတ္တဲ့...အယ္ဒီ့တာ အာေဘာ္ပဲ.. မွားမ်ား မွားျပီလား ဆိုတာလည္း ..၀ိုုင္း သမ ၾကေသးတယ္ ေနာ္..ခိခိ

me: ေအးေလ.. အယ္ဒီ့တာ အာေပၚ း)

she: သတင္းသမား ေတြက.. ဘက္မလိုုက္ ရဘူး ဆိုုတဲ့ အယူအဆ ကိုုေရာ..ဘယ္လိုု ထင္လဲ..

me: ဘာလဲကြ.. ..ဒီတေယာက္ဟာေလ..

ေတာ္ေတာ္အေမးအျမန္းထူတယ္..အစ္တာလား...ဗ်ဴးတာလား..

she: အစ္တာဗ်ဴး း)

me: ဘက္မလိုုက္ ရဘူးေလ.. ကိုုယ္လိုုခ်င္တဲ့ အေျဖ ကိုုပဲ..မရ ရ ေအာင္..ခၽြန္တြန္း ဆြဲေခၚျပီး..အတင္း ႏွိဳက္ယူ အစ္ထုုတ္.. ရတာ.. ဟဲ

she: အင္း ေနာ္.. ခုုနပဲ..ဗီအိုုေအ မွာ..ဦး၀င္းတင္ကိုု.. ဦးေက်ာ္ဇံသာ ဗ်ဴးတာ..နားေထာင္ လိုုက္ရတယ္..

me: ေဟး..နိုုင္ငံေရး ေတြ ပါလာျပန္ျပီ...

she: း)

me: း)

ေလဒီအိုု ေတြ ကလည္း..သတင္း ဆိုု ကေလးပါ မက်န္ အကုုန္ ႏွိဳက္တာပဲ.. ခုုနပဲ.. အက်ဥ္းသား တေယာက္ ရဲ႕ ၈ ႏွစ္သမီးေလးကိုု .. ေမးတာ.. ကေလး ေလး အစား.. စိတ္ မေကာင္း လိုုက္တာ.. သူတိုု႕က.. အဲဒီလိုု..ျပည္သူ ပရိသတ္ စာနာပိုုေအာင္ လုုပ္ေမး တာ အေရးမၾကီးဘူး.. ကေလး တေယာက္ ကိုု.. အဲလိုု ေမးသင့္ ရဲ႕လား..

she: း(

me: ကဲ..ဒါဆိုု တိုု႕ ျပန္ေမးမယ္.. အဲလိုု ကေလးေတြ ကိုု.. ေမးသင့္လား.. မေမးသင့္လား...

she: လူၾကီး ဆိုုတာ..အဲလုုိပဲလား..သိ၀ူးေလ..

me: ဟိုုေန႕ကလည္း.. ကိုုဂ်င္မီ သမီးေလး ၃ႏွစ္ေလး ကိုု..ေဘးက..၀ိုုင္းျပီး.. လူၾကီးေတြပဲ..ဘာေတြ အတင္း ေျပာခိုုင္း ေနလဲ မသိဘူး.. ကေလးေတြ..အဲလိုု တခါ ေျဖ ရ တိုုင္း..သူတိုု႕ ရင္ထဲ..ဆူးတေခ်ာင္း နက္ နက္ မသြားဘူး လိုု႕ ဘယ္သူ ေျပာနိုုင္ မလဲ...

---

----

----

she: လူရႊင္ေတာ္ ေတြ ပ်က္ရင္..ဟိုုဟာ မပါ မျဖစ္သလိုုပဲ.. စကားေျပာရင္.. နိုင္ငံေရး က..ပါေနေတာ့တာပဲ..

-

me: နား၀င္ဆိမ့္ စရာ...ဘေလာ့ သတင္း ေတြပဲ ေျပာၾကမယ္ေလ... း)

လုုပ္ပါအံုုး .. ဒီက..လက္တံ တိုုတယ္...

she: ဟိ...ဘေလာ့ ေတြ အေၾကာင္း ေျပာရင္လည္း..ေျပာရင္လည္း...

me: ???

she: ဟုုတ္ပါဘူး..အီေဖ လည္း..ခုုတေလာ ဘေလာ့ ေတြ မလည္ျဖစ္တာ ၾကာပါျပီ... ကိုုယ့္ဟာ နဲ႕ ကိုုယ္ မအားျပန္ဘူး.. အရွိန္လည္း က်လာျပီေလ.. ေျပာသလိုုဆိုု.. ဟာဒယ ရႊင္ေဆး မတိုုက္ေကၽြး နိုုင္ သလိုု ေသာက္လည္း မေသာက္ နိုုင္ ေတာ့ဘူး...

me: ဟုုတ္ပါ့...

she: ရွင္လည္း.. ခုုတေလာ အသစ္မေရး ပါဘူး.. အေဟာင္း ေတြ နဲ႕ ဆားခ်က္ ေနတာ..ငံျပာရည္ေတာင္ ေပါက္ေနျပီ... .. “အတတ ” စီးရီး ဆြဲ ေနတာ ကေရာ.... အတုု.. အေတာင္.. အတိတ္..အေတြး..အတာ..အတက္ ေနာက္....ဘာလာ အံုုးမလဲ... အတိုုင္ အေတာ တိုု႕ ဘာတိုု႕ လာ အံုုးမလား.. း)

me: အူတူတူ း))))

she: အရင္ စိန္ပန္းလိုု.. ၀တၱဳ ေတြ ေရးအံုုးမလား...

-

me: သိဘူး..ေရးေတာ့ ေရးခ်င္တယ္.. စိတ္ကူး ထဲမွာ..တခ်ိဳ႕ ရွိေနတယ္... ဒါမဲ့..ခုုန ေျပာသလိုု..အခ်ိန္ နဲ႕ မိုုတီ ေဗးရွင္း .. ျပီးေတာ့.. ပထမ ဦးစားေပး..ဒုု ဦးစားေပး.. ဒါေတြ..ဒါေတြ.. ဘေလာ့ ဟန္းနီးမြန္း ကေတာ့.. ျပီးသြားပါျပီေလ...း)

she: း(

me: ေတာ္ျပီ..ေတာ္ျပီ..

ကာတြန္းတခုုထဲကလိုု.. ေကာင္မေလး ၂ေယာက္..လမ္း ေလ ွ်ာက္ရင္း..လမ္းထဲက..အိမ္ေတြ ၾကည့္ျပီး..တအိမ္ျပီး တအိမ္ အတင္း ေျပာလာတာ.. ေနာက္ဆံုုး.. လမ္းထိပ္နား ေရာက္ေတာ့ တေယာက္က.. ကဲ..ငါတိုု႕ အိ္မ္ ေရာက္ကာနီး ျပီ.. သြားေတာ့မယ္ ေနာ္ လိုု႕ ေျပာ သလိုုပဲ... း) ခုု... ငါ့ ဘေလာ့ နား ေရာက္ ေနျပီ...

she: ဟီး

me: တာ့တာ..

-

10:35 Pm

-----------

10: 46 pm

sign out or invisible .

( မွတ္ခ်က္ - တကယ့္ ခ်က္တင္း အစစ္ ဟုု မယူဆ ေစလိုု ) း)

◦

အတင္း