ေလာက ရဲ႕ ဂ်ီအိုမက္ထရီ

ဒီရက္ ေတြက..ဘာေတြ မွားေနပါလိမ့္ေနာ္..

-
မနက္ အိပ္ယာ နိုးလုိ႕ ျပတင္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္တိုင္း..၀မ္းနည္း စိတ္ပ်က္စရာ ျမင္ကြင္း အေငြ႕အသက္ေတြပဲ.. အလုအယက္ တိုးေ၀ွ႕ ၀င္လာေနၾကတယ္။ သူတို႕ကေတာ့..တံခါးေခါက္ ၀င္မလာပါဘူးေလ။ ကိုယ္ကပဲ..တံခါးကို ဖြင့္ဖြင့္ၾကည့္ေနမိတာ။ ျပတင္း တံခါးေတြကို အၾကာၾကီး ပိတ္ထားလိုက္ ရင္ ေကာင္းမလားလို႕ ေတာင္ ေတြးေနမိတယ္။ ဒါလည္း မျဖစ္ နိုင္တဲ့ ကိစၥၾကီးပဲ။ ကိုယ္ပဲ ေျပာခဲ့တာပဲေလ - မသိျခင္းဟာ.. သုခိဘုံ မဟုတ္- ဆိုတဲ့ စကားေလးကို..အၾကိဳက္ဆံုး လို႕။

တကယ္ဆို- ေလာကၾကီးမွာ..အရာရာဟာ သာယာလွပ မေနသလို..အရာရာ ဟာလည္း အက်ည္းတန္နာက်ည္းစရာေတြ ခ်ည္း မဟုတ္ပါဘူးေလ။ တျမန္တေလာကပဲ..တီဗီ အစီအစဥ္တခု မွာ- သားငယ္ သမီးငယ္ ၄ ေယာက္အပါအ၀င္..တမိသားစုလံုး..အိမ္ျပင္မွာ ဗံုးခြဲသတ္ျဖတ္ျခင္းခံလိုက္ရတဲ့..အာဖဂန္ ဒုကၡသည္ တေယာက္က ေျပာသြားတယ္။
` ေလာကမွာ- ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြက..အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့သူ ေတြ ဆီကိုပဲ လာေလ့ရွိတယ္..´ တဲ့။ ဒီစကားကို သူဘယ္လို ခံစားျပီး.. သူဘယ္လို အသံုးခ် ျပီး ေျပာသြားလည္း ဆိုတာကို ပိုသိခ်င္ေနမိတယ္။ ေသခ်ာတာေတာ့..သူ႕ေရွ႕ေလွ်ာက္ရမဲ့ ဘ၀ တခုလံုးမွာ..အေကာင္းျမင္တတ္ဖို႕..သူ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကို ၾကိဳးစားေလွ်ာက္လွမ္းေနရမွာပဲ။

မေန႕ကေတာ့..သူမ်ားေရးတဲ့ စာေလးတပုဒ္ ျပင္ဆင္ေပးရင္း.. အေတြးတခု ထပ္တုိးလာတယ္။ ၾကည့္ပါဦး- ၉ ႏွစ္သမီးေလး တေယာက္က.. ေလာကၾကီးကို အေကာင္းျမင္ထားတာ။




ပံုနဲ႕စာကို ပညာေရးဘေလာ့က-ခံစားမိေသာကေလးပန္းခ်ီလက္ရာမ်ား ပို႕စ္ မွယူပါတယ္။

`တဲက လူေတြေနဖို႕ေဆာက္ထားတယ္။

ေခ်ာင္းက တိရစာၧန္ ေတြ ေရေသာက္ဆင္းလို႔ရတယ္။

ေတာင္ေတြက အလြန္လွပတယ္။

စပါးပင္က လူေတြစားဖို႔စိုက္ထားတယ္။

ေနကလူေတြအတြက္ အလင္းနဲ႕အပူရေစတယ္။

တိမ္က မိုးေပၚမွာပဲေနတယ္။

မိုးတြင္းအခါ မိုး႐ြာခ်တယ္။ျမက္ခင္းျပင္လဲ စိမ္းလန္းစိုေျပတယ္။´

သူဆြဲတဲ့ ပံုေလးကလည္း..ခ်စ္စရာ..ၾကည္နူးရႊင္လန္းစရာ ေကာင္းလိုက္တာ။ ပန္းခ်ီကားေလး နဲ႕ စာသားေလးရဲ႕ပိုင္ရွင္ ျဖစ္သူေလးက.. နယ္စပ္ ကရင္ဒုကၡသည္ စခန္းက.. ပရဟိတ ေက်ာင္းေလး တေက်ာင္းမွာ တက္ေနတဲ့..ႏွင္းျဖဴျဖဴဦး ဆိုတဲ့ ၉ ႏွစ္သမီးေလးပါ။ သူေလး ေျပာျပ မွ.. ေလာကၾကီးကို အေသအခ်ာ ျပန္ျမင္လိုက္ရတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ ေလာကၾကီးမွာ- သာယာ ၾကည္နူးစရာ ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါေသးတယ္။

ေပၚလီယာနာ ေလး ကေတာင္ ေျပာခဲ့ေသးတာပဲ။ Salvation Army က ပို႕လိုက္တဲ့ လက္ေဆာင္ထုပ္ေတြ ကို..ေမွ်ာ္လင့္တၾကီး ေစာင့္ေနရင္း..သူ႕လက္ထဲကို ေရာက္လာတဲ့..အထုပ္ထဲက..ခ်ိဳင္းေထာက္ၾကီး ကို ၾကည့္ ျပီးေတာ့ေလ..။
` ဒီ-ခ်ိဳင္းေထာက္ၾကီးကို သံုးဖို႕မလိုတာ..ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ..´ တဲ့။

ဟာသ ညဏ္ကလည္း ရႊင္ေသးတယ္။ ခါးကိုင္းကိုင္းနဲ႕ မာလီအဖိုးၾကီး ေျမတူးေနတာကို ၾကည့္ျပီး- ` သူ ခါးကုန္းရ တ၀က္သက္သာတာေပါ့ ေနာ္..´ တဲ့။

ဒါေပမဲ့- သူ႕အေမနဲ႕ ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုး..ေကာင္းကင္ဘံုမွာ ေရာက္ေနျပီးရက္နဲ႕..သူ႕အတြက္ တေယာက္ထဲ ေသာ အားကိုးရာ ဖခင္ကိုပါ- ေကာင္းကင္ဘံုက..ေခၚသြားတာေတာ့..ဘုရားသခင္ ကို သူ နားမလည္ နိုင္ ျပန္ ဘူး ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္..ေပၚလီယာနာေလးက ေတာ့.. ေက်နပ္စရာ တခု ေတာ့ ရွာေတြ႕ေနေသးတယ္ ။

--- ဒါေပမဲ့- သူ႕မွာ အေဒၚ တေယာက္ ရွိေနေသးတာ- ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္- တဲ့။

ကိုယ္ကေတာ့ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေတြးေနမိ ေသးတယ္။ လူၾကီးဘ၀ ေရာက္လာမဲ့..ေပၚလီယာနာ အခန္းဆက္ ကို သာ ဆက္ေရး ရင္ ဘယ္လို မ်ိဳးေတြ ဖတ္ရ မွာပါလိမ့္ လို႕ေလ။ ႏွင္းျဖဴျဖဴဦး ေလး ၾကီးလာလို႕..ကရင္ဒုကၡသည္ စခန္းကေန..တတိယနိုင္ငံေတြ ဘာေတြ ေရာက္ ရင္ေကာ.. မ်က္ခင္းျပင္က..စိမ္းလန္းစိုေျပ ေန ဦးမွာလား။ ေန က လူေတြ အတြက္ အလင္းနဲ႕အပူ ကိုပဲ ေပးေန ဦးမွာလား။

ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေလာကၾကီးက.. သံုးဖက္ျမင္ Geometry တပုဒ္လို႕ ေျပာရင္- နားလည္နိုင္ ၾကပါ့မလား။ အေကာင္းျမင္- အဆိုးျမင္- အရွိအတိုင္းျမင္ - ဆိုတဲ့ အျမင္သံုးခု နဲ႕ ၾကည့္မွ ရုပ္လံုး ေပၚလာတတ္လို႕ပါ။

အျမင္တိုင္း ဖက္တိုင္းမွာလည္း - ပုစၧာတပုဒ္-နဲ႕ အေျဖတခု စီ ရွိေနၾက ေသးတယ္ ။
တခ်ိဳ႕အတြက္ဆို..ဒီ့ထက္ေတာင္ ပိုမ်ားတဲ့ အနားေတြ ေထာင့္ေတြ အျမင္ေတြ ရွိခ်င္ ရွိေနၾက ဦးမွာ။ ညီညီညာညာ အကြက္ေတြမွ်ေနတဲ့ ဗဟုဂံ တခုလို ဒါမွမဟုတ္.. ခ်ိနဲ႕အားေလ်ာ့ေနတဲ့..ရြမ္းဘတ္ တခု လို။
ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း.. တိုင္းတာ ခ်င့္ခ်ိန္လို႕မရတဲ့.. Amorphous ပံုေဆာင္မဲ့ တခုလည္း ျဖစ္ ျခင္ျဖစ္ေနမွာပါ။

-

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္..ရွိေတာ့ ရွိေနတာပဲ။ သိေတာ့ သိေနတာပဲ။ ခ်ဥ္းကပ္ခ်င္ တဲ့ ေထာင့္က..ခ်ဥ္းကပ္.. အေျဖ ထုပ္ခ်င္ထုပ္ မထုပ္ခ်င္လည္း ေန..ေတြ႕ၾကံဳရင္ဆိုင္ေန ရ ဦး မွာေတာ့ အေသအခ်ာပဲ..။ အဲဒါေတာ့..ျမဲျမဲ မွတ္ထား။

◦

ေလာက ရဲ႕ ဂ်ီအိုမက္ထရီ