ဘေလာ့ ေပၚ မွာ ေနထိုင္ျခင္း

ဘေလာ့ ေလး တခု ေမြးထားတာ ၂ ႏွစ္ေတာင္ ျပည့္ကာနီးျပီ။ ဟုတ္တယ္ေလ.. ဘေလာ့ေလး တခု ပိုင္ ဆိုင္ရတာ..အိမ္ေမြးတိရိစၧန္ေလး တေကာင္ ေမြးထားတာ နဲ႕ မတူလား။ ေခြးေလး တေကာင္..ေၾကာင္ေလး တေကာင္ ထက္ေတာ့..မေလ်ာ့တဲ့..သံေယာဇဥ္ေတြ..အလုပ္ရွဳပ္ျခင္းေတြ နဲ႕..ျပည့္ေနတာပဲ မွဳတ္လား။ တကယ္ဆို..ကိုယ့္အတြက္ ေတာ့.. ပိုေတာင္ ပို ေနပါျပီေကာ။

ဘေလာ့ေရးျခင္း ကို တေယာက္တည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပန္သံုးသပ္.. လွည့္ပတ္ ေတြး.. သံေ၀ဂ လည္းပြား..သက္ျပင္းလဲ ခ်.. ရင္း၊ တေယာက္တည္း ေတာင္ မနိုင္ လို႕၊ ဟိုလူ ဒီလူ ..ေသေဖာ္ညွိ ရင္း.. ဘေလာ့မွတ္ စု ေတြေတာင္.. လိုက္ ထုတ္ခိုင္း ေန မိေသးတယ္။ ကိုယ္ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ တခု ကိုေတာ့..ဃဃနန ေကာင္း၏ ဆိုး၏ အေသ အခ်ာ သိဖို႕ လိုတယ္ေလ။ အားလံုး တညီတညႊတ္ တည္း ေျပာ ၾက သလို..ဘေလာ့ေရးတယ္ဆိုတာ..လြတ္လပ္မူ ရွိတယ္ ဆိုတာေတာ့..အမွန္ပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္ မိတ္ဖြဲ႕ျခင္း တို႕.. မွ်ေ၀ျခင္း တို႕.. ဆိုတာက..ေနာက္မွ။ ဒါေပမဲ့..ခုတေလာ..အေတြး ထဲမယ္..တမ်ိဳးျဖစ္ေနတာက...လြတ္လပ္ တယ္လို႕ ထင္ေနပီး..တကယ္မလြတ္လပ္ေနတဲ့.. စိတ္ ေတြကို.. ဘေလာ့ ေလွာင္အိမ္ေလး ထဲ..မွာ..ျပန္ျပီး ေတြ႕ေန ရ တာပဲ..။ ဟုတ္တယ္..တေန႕တေန႕..ဘေလာ့ အေၾကာင္း ..စာေရးဖို႕ အေၾကာင္း ပဲ ေတြးရင္း..စိတ္ေတြက..မလြတ္မလပ္ျဖစ္လို႕..။ လက္စသတ္ေတာ့..အဲဒီ ဘေလာ့ ေလွာင္ အိမ္ ေလး က..ကိုယ့္ စိတ္ ေတြကို.. တိတ္တိတ္ကေလး ဆြဲယူ သိမ္းက်ံဳး ရင္း.. အတိတ္ေတြ..အိမ္မက္ေတြ.. ရင္ခုန္သံေတြ.. ဘ၀ အေမာ ေတြကို.. တထပ္ျခင္း..တလႊာျခင္း.. သိမ္းယူ သိုမွီး ေနတာကိုး ။ တကယ္ ဆို..ကိုယ္တို႕ စိတ္ အင္အားေတြ ကို စုပ္ယူ ေနတဲ့.. ဖုတ္ေကာင္ ေလး ေတြမ်ား ျဖစ္ေန ျပီလား မသိ ေနာ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ တပတ္လံုး.. ခရီး တေနရာ ေရာက္ေနရင္း..ကိုယ့္ရဲ႕ think pad အစုတ္ကေလး ကို လြမ္းေနမိတယ္။ ယူလာခဲ့ရင္ အေကာင္းသားလို႕..ေနာင္တ ေတြ ရေန မိေသးတယ္။ ကိုယ့္ကိစၥ ေတြ ျပီးတာနဲ႕.. အနီးဆံုး မွာ ရွိတဲ့..စာၾကည့္တိုက္ ထဲ ၀င္ျပီး.. အင္တာနက္ အေျပး သံုး မိတယ္။ ကိုယ့္ဘေလာ့ေလး ကို ၾကည့္ေတာ့.. ေလးေထာင့္ ေတြျဖစ္ေနပါေရာလား။ ဟိုတေလာက.. တန္းပလိတ္ အသစ္ကေလး ေျပာင္းရင္.. ရန္ေအာင္လုပ္ေပးထားတဲ့..EOT ေလး ျပဳတ္သြားတာပဲ။ ဘာမွလည္း မျမင္ရေတာ့...တပတ္လံုး လြမ္းေနရေတာ့မယ္ ဆိုတာ ေတြးရင္း.. စိတ္မေကာင္းျဖစ္ ေပါ့။ အြန္လိုင္း ေပၚ မွာ ရွိ ေနတဲ့ မိတ္ေဆြ တေယာက္ ကိုေတာင္.. ဘာညာ လွမ္း ႏွဳတ္ ဆက္ရင္း.. ဘေလာ့ မျမင္ ရလို႕.. စိတ္ညစ္ ေနတယ္လို႕..ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ သြားျငီး ျပ ေနမိတယ္။ မိတ္ေဆြက..အဲဒါ ေကာင္းတာေပါ့..အဲဒါ မွ..တကယ္ အနား ရတာ တဲ့။

သူေျပာတာ ဟုတ္မွာပဲ။ ေနာက္ တရက္..ေနာက္တရက္ ေတြက် ေတာ့.. ဘယ္လို မွ သိပ္ မေန ေတာ့ဘူး။ ၅ ရက္ ေလာက္.. ဥပုပ္ ေစာင့္ သီလ ယူလိုက္ သလို.. ဘေလာ့ မၾကည့္ပဲ ေန ေတာ့ လည္း.. စိတ္မ်ား ေတာင္ ၾကည္လင္ လို႕။ ဖတ္စရာ ရွိတာေလး ေတြ ဖတ္..သြားစရာ ရွိတာေလး ေတြ သြားရင္း.. တကယ့္ေလာက ၾကီးထဲ က ..ေလ ေတြ ကို..အားရ ပါးရ ရွဳရွိဳက္ လိုက္ ေတာ့.. ေနလို႕ တမ်ိဳး ေကာင္းသား။

ဒါေပမဲ့လည္း.. ညစာ စားမိလို႕ ဥပုပ္ က်ိဳးတဲ့သူလို.. ေကာ္ဖီ ဆိုင္ေလး ထဲမွာ ထိုင္ရင္း..ေဆာင္းပါးေလး တခု ကို ဖတ္လိုက္ မိျပန္ေတာ့.. `ဟား.. စိတ္၀င္စား စရာ ေကာင္းလိုက္တဲ့.. အေၾကာင္းေလး.. ဘေလာ့ ရမယ္..´ ဆိုျပီး..ျဖစ္ ျပန္ေရာ။ မခက္ လားေလ..။ ဘာေလးပဲ ေတြ႕ေတြ႕.. ေရးခ်င္ ေနေတာ့တာပဲ။ ဘေလာ့ ပို႕စ္ အသစ္ ကေလး ျဖစ္ေန ေတာ့တာပဲ။ တကယ္သာ.. ႏွလံုးသားရဲ႕ အသံကို နားေထာင္ေၾကး ဆိုရင္ေတာ့.. ႏွလံုးသား တခု လံုး..စာေရး စရာ အေၾကာင္းေတြ..ဘေလာ့ ေပၚ တင္ဖို႕..စာလံုး ေလးေတြ..ေခါင္းစဥ္ လွလွ ေလး ေတြနဲ႕ပဲ..ျပည့္ ေန ေတာ့မွာပဲ။

မျဖစ္ပါကြယ္။ ဘေလာ့ ေလး က..စုပ္ယူ ညိွ႕ငင္ထားတဲ့..စိတ္ စြမ္းအား ေတြကို.. မရ အရ..ျပန္ ဆြဲလု ရင္း.. လက္ေတြ႕ဘ၀ မွာ..လုပ္ရ ကိုင္ရ.. ရွင္သန္ ရ ဦး မဲ့.. ေခါင္းစဥ္ ေတြ အေပၚ အတင္း..ဆြဲခ် ေနရတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ..ခု ေရးေနတဲ့..ပို႕စ္ အသစ္ကေလး ထဲမွာ ေတာ့... ပံုရိပ္ေယာင္ကမၻာ..ဘေလာ့ ရြာ ေလး နဲ႕..၅ ရက္ေလာက္ ေ၀းေန တာလည္း..ခပ္ေကာင္းေကာင္းပဲလို႕.. တျခား သူငယ္ခ်င္း ေတြကို.. ဟန္ေဆာင္ ပန္ ေဆာင္..ၾကြား လိုက္ ပါ ဦးမယ္ေလ..။

ကြန္ျပဴတာ သံုးတဲ့..ရံုးသမား ေတြကို.. အၾကံေပးတဲ့ က်န္းမာေရး အသိေပး ညႊန္ၾကား စာ ထဲကလို.. ` ကြန္ျပဴတာ သံုး တာ ၁၀ မိနစ္ ျပည့္ တိုင္း.. မ်က္စိကို အနားေပးဖို႕..အေ၀း ကို လွမ္းလွမ္း ၾကည့္ ေပးပါ´ ဆို သလိုပဲ.. ပံုရိပ္ေယာင္ ကမၻာထဲ မွာ..ေပ်ာ္ေမြ႕ျပီးတိုင္း.. ဘေလာ့ ေတြ ဖတ္ျပီးတိုင္း.. ဟိုး-------အေ၀းကို လွမ္း လွမ္း ၾကည့္ေပး ၾက ရမယ္ ..ထင္ပါရဲ႕။

◦

ဘေလာ့ ေပၚ မွာ ေနထိုင္ျခင္း