ဆာဒင္းေလး speck

ေက်းဇူးပဲ..ကိုေအာင္သာငယ္။ ပထမဆံုးေတြ ျပန္ရွာ ရင္း..စာရြက္ အေဟာင္းေလး ေတြ ထြက္လာ လို႕.. အမွတ္တရ သိမ္းဆည္း ထားဖို႕ နဲ႕..ေ၀မွ် ဖို႕၊ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါက.. ပထမဆံုး ဘာသာျပန္ဖူးတဲ့.. စာမူကေလးပါ။ ၁၉၉၁ ေလာက္ က လို႕ထင္ပါတယ္။ International Magazine က ေပးတဲ့..၀တၱဳတိုေလးပါ။ အေတာ္လည္း ေကာင္းတဲ့ Theme ေလးပါ။ (စာရြက္ျပန္ၾကည့္ေတာ့..၁၉၉၅ ျဖစ္ေနပါတယ္)

++++++++++

စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ တခါ တုန္းက ငါးတေကာင္ ရဲ႕ အေတြးအေခၚ မ်ိဳး မရွိ တဲ့ ငါးတေကာင္ ရွိခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုေလ..။ အဲ- တခု ေတာ့ ရွိတယ္။ အဲဒီ ကိစၥကို မယံုမၾကည္ ေတာ့ မရွိေလနဲ႕..အဲဒါ ..တကယ့္ အျဖစ္ပဲ။

သူက၊ ဆာဒင္း ငါးမ်ိဳး တေကာင္ပါပဲ။ အဲဒီမွာ.. သူက သခ်ၤာ ပညာကို သင္ယူ လိုက္စားတယ္ တဲ့။ အဲဒီ ဆာဒင္းေက်ာင္း ဆိုတာ ကလည္း၊ ေက်ာင္းသား ဦးေရ အမ်ားသား ကလား..။ မၾကခဏ ဆိုသလို.. ဆာဒင္း ဦးေရ တသိန္း ေလာက္ ရွိတတ္တာ မ်ိဳး..ဘယ္ေတာ့မွ ေတာ့..သံုးေသာင္းထက္ ေလ်ာ့နည္း ေလ့ မရွိဖူးဘူး။

တေန႕ေတာ့.. ဆာဒင္းတေကာင္က..တျခား တေကာင္ကို ေျပာတယ္...
` ငါတို႕ ေက်ာင္းမွာ..ခါတိုင္း ရွိေနက်..ဦးေရ သံုးေသာင္းထက္ ေတာင္ နဲေနျပီလို႕..ငါထင္တယ္ေဟ့..´

`မင္း..အဲဒီလိုပဲ..တကယ္ထင္သလားကြ..´

` အေသအခ်ာ ေပါ့ကြာ..´

အဲဒီေတာ့..ဟိုေကာင္က...
` ဒါဆို.. တို႕လိုက္ေရ ၾကည့္တာ..ပိုေကာင္းလိမ့္ မယ္..´

အဲဒီလို နဲ႕..ဆာဒင္း ၂ ေကာင္ လိုက္ေရ လိုက္တာ..စုစုေပါင္း သံုးေသာင္း နဲ႕ သံုးေကာင္ ရွိေန ပါေရာ...။ အဲဒီ ေတာ့..ပထမ ဆာဒင္း က-
` ေအးေလကြာ..ငါေျပာတဲ့ သံုးေသာင္းထက္ နဲတယ္ဆိုတာနဲ႕ သိပ္မျခား ပါဘူးကြာ..အဲဒီေလာက္ နီးနီးပါပဲ..´

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ား မွာေတာ့..ဒီေက်ာင္း မွာ..ဆာဒင္း ငါး အေရ အတြက္က..သံုးေသာင္းထက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပိုေလ့ ရွိတတ္တာပဲ.. တခါ တုန္းက ဆိုရင္..သံုးသိန္းေလာက္ နီးနီး ထိ ျဖစ္သြား ခဲ့ဖူးေသးတယ္ဆိုပဲ..။ တကယ့္တကယ္ ေတာ့လည္း..ဆာဒင္းငါး အေရ အတြက္က.. အေကာင္အသစ္ေတြ ေမြးလာရင္.. မ်ားလာတာပဲ..။ တခါတေလ..တံငါသည္ ရဲ့ ပိုက္မွာ မိသြားၾကျပီ ဆိုေတာ့လည္း..အေရအတြက္က..ထိုးက်ျပန္ေရာ..။

ဒါေပမဲ့..ဆာဒင္းငါးတေကာင္ဟာ..ေက်ာင္းေျပးျပီး..တေနရာရာ ကို..သူ႕ဖာသာသူ ထြက္သြားတယ္ ဆိုတာေတာ့..ဆာဒင္းသမိုင္းမွာ..ဘယ္တုန္း..ဘယ္တုန္းကမွ..မရွိခဲ့ဖူးေသးဘူး။ အဲဒီလို လုပ္ဖို႕ဆိုတာလည္း.. ဆာဒင္း ငါး တေကာင္ အတြက္.. ေတြးေတာင္ ေတြးမိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဆာဒင္းဆိုတာက.. တကယ့္ငါးေသးေသးေလး ေတြကိုး..။ ဒါေပမဲ့ လည္း..သာမန္ငါးတေကာင္ ကူးသေလာက္ေတာ့..ကူးနိုင္တာေပါ့။

++++++

ဆာဒင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေတာ့..မ်ိဳးတူ ဘ၀တူ ဆာဒင္း အခ်င္းခ်င္းနဲ႕ပဲ..သူတို႕ေက်ာင္းမွာ..ေနရတာ ေပ်ာ္ၾကတယ္..။ သူတို႕ဘ၀က..ဒီေက်ာင္းမွာပဲ စတယ္..။ ဘ၀ ဆံုးခန္း တိုင္ တဲ့ ထိလည္း..ဒီေက်ာင္းမွာပဲ..တေလွ်ာက္လံုး ေနသြားၾက ရတယ္။ တကယ့္တကယ္ က်ေတာ့..ဆာဒင္းငါးေတြ အတြက္.. ျပီးဆံုးျခင္း ဆိုတာ..တကယ္ ျပီးဆံုးနိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူသားေတြ ဆီ ေရာက္ ၾက ျပန္တာပဲ။ လူေတြက ယူဆ ၾက တာေတာ့..ဆာဒင္း ငါးမ်ိဳး ဆိုတာ..သိပ္ျပီး စားေကာင္း လွ တာ ေတာ့ မဟုတ္ဘူး..။ ေသးကလည္း ေသး။ ေနေတာ့လည္း အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ ။..သိပ္ျပီးေတာ့လည္း..အသိညဏ္ ရွိတာ မဟုတ္ဘူးေပါ့..။

ဘာပဲေျပာေျပာ..ေနာက္ဆံုးေတာ့..သူတို႕ဘ၀က..ငရုတ္ေကာင္းေတြ..ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေဆာ့စ္ ေတြနဲ႕ အတူ..သံဗူးထဲကို..ေရာက္ၾက ရတာပဲ။ တခ်ိန္ခ်ိန္ မွာေတာ့..ေတြ႕ဖူးမွာ ေပါ့..ဆာဒင္း ေလး-ငါးေကာင္ ေလာက္ကို..ေသေသခ်ာခ်ာ ျဖန္႕ခြဲ ျပီး..တခု ေပၚ တခု ထပ္လွမ္းထားတာမ်ိဳးေလ..။ သနားစရာ ပါပဲ..။ ေခါင္းလည္း မရွိ.. အျမီးလည္း မရွိ ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့.. အရိုးနဲ႕ အစိတ္အပိုင္း အေတာ္မ်ားမ်ား ေတာ့..ေနရာတက် ရွိေနေသးတယ္။ ဒါကလည္း.. အရိုးက ေပ်ာ့ျပီး တျခား အစိတ္အပိုင္း ေတြ လို.. အသားေတြလို..စားလို႕ ရ လို႕သာေပါ့။

ဟိုတုန္းက ဆို ..သံဗူးထဲက..ဆာဒင္းငါး ေတြကို စားခ့ဲဖူးတာပဲ.။ တခါ တေလ ဆို..အဲဒီငါး ေတြကို..ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေဆာ့စ္ နဲ႕တြဲျပီး စားရတာ.. တကယ့္ကို အရသာ ထူးတယ္။ အဲဒီ တုန္းက ဆိုရင္ေလ.. လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေလာက္ ကေပါ့.. ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေဆာ့စ္ ကလည္း ေကာင္း..ငါးဗူးေစ်းကလည္း..ဘယ္ေလာက္ ရွိလို႕လည္း..။ ဆယ္ဆင့္ ထက္ ဘယ္ေတာ့မွ မပိုဘူး။ ဟိုတုန္းကလို.. သံဗူးမ်ိဴးနဲ႕ပါပဲ..။ ငါးကလည္း..အဲဒီ ဆာဒင္းပါပဲ..။ ဒါေပမဲ့လည္း.. အခုက်ေတာ့.. ေစ်းက ၾကီးလိုက္တာ လြန္ပါေရာ..။ ေစ်းကသာ..ၾကီး- ၾကီးသြားတယ္.. ဒီဆာဒင္း က..ဒီဆာဒင္းပါပဲ။ ဘာ မွ မေျပာင္းပါဘူး။

++++++

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေတာ့.. ငါးဆိုတာ..ပင္လယ္ ထဲ မွာ..ရွိတယ္ေပါ့..။ ဒီလိုပဲ သိၾကတယ္။ ေရငန္ငါးေတြကေတာ့..ဟုတ္တာေပါ့..။ ပင္လယ္ ထဲ မွာ ေနတယ္ေလ ။ ဒါေပမဲ့..ေရခ်ိဳငါးေတြ က်ေတာ့..ေခ်ာင္းေတြ ျမစ္ေတြ ထဲမွာ..ရွိျပန္ေရာ..။ ႏွင္းေပ်ာ္ရည္ ေတြ ထဲ မွာေတာင္..ရွိတတ္တယ္။ အဲ.. ဆာဒင္းငါး က်ေတာ့..ပင္လယ္ ထဲ မွာ ေနေလ့ ရွိတဲ့..ေရငန္ငါးေပါ့..။ အဲဒီ ပင္လယ္ ၾကီး ဆိုတာက..ကမၻာေပၚမွာ..ရွိရွိသမွ် အရာေတြ ထဲ မွာ..အၾကီးဆံုးပဲေလ..။ ဒီကမၻာ ျဂိဳဟ္ ၾကီးေပၚ မွာ ပဲ..ကုန္းေျမ နဲ႕ယွဥ္လိုက္ ရင္..ပင္လယ္ၾကီး က..သံုးဆ ေလာက္ ပိုျပီး..မ်ားေန တယ္ဆိုတာ..အံ့ၾသစရာ မေကာင္းေပဘူးလား..။

အဲဒီပင္လယ္ထဲမွာ..ရွိေနတဲ့..သက္ရွိေတြ..အရာ၀တၱဳေတြဟာ..ပင္လယ္ၾကီးထဲက..ထြက္ခြါျပီး ၊ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ကုန္းေျမ ေပၚကို ေရာက္လာဖိုကို ၊ ေမွ်ာ္မွန္းေကာင္း ေမွ်ာ္မွန္း ေနၾကမွာပါ..။ ဒါေပမဲ့..ခုထက္ထိေတာ့.. ဘယ္လူ တဦး တေယာက္ကမွ..မျမင္ နို္င္ေသးဘူး ။ ဘယ္ေလာက္ အသက္ၾကီးတဲ့ လူပဲ ျဖစ္ေစဦးေတာ့..ကုန္းေပၚကို တက္လာ တဲ့..ပင္လယ္ထဲက..အေကာင္- တေကာင္တေလ ေတာင္ မျမင္ဖူးၾကေသးဘူး..။ ဒါေပမဲ့..အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္ မ်ိဳးက..အျမဲတမ္း ျဖစ္ေနတယ္တဲ့။ ဟိုး..လြန္ခဲ့တဲ့..ႏွစ္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ထဲက..ရွိေနခ့ဲ တာ..ခုထက္ထိကို..ရွိေနဆဲပဲတဲ့..။

ေကာင္းျပီေလ.. ဒါဟာ..အမွန္လို႕ပဲ ထားပါေတာ့..။ ဒါဆိုရင္..ဒီဆာဒင္း ေက်ာင္းေလး မွာေရာ..တျခားဆာဒင္း ေတြနဲ႕..ပင္လယ္ၾကီး ကို စြန္႕ခြါ ျပီး..ကုန္းေျမ ေသြ႕ေသြ႕ေပၚကို..သြားဖို႕.. စိတ္ကူးေနတဲ့..ဆာဒင္း တေကာင္ ေကာင္ဟာ.. ရွိကုိ ရွိေနမယ္ ဆိုရင္.. မျဖစ္နိုင္စရာ အေၾကာင္း သိပ္ မရွိ ေပဘူးေပါ့..။ သူလည္းပဲ..ဒီအတိုင္း လုပ္ကို လုပ္ ရလိမ့္မယ္။။ ကဲ..ဒါဆိုရင္..ဇတ္လမ္းက ..ဒီေနရာက..စျပီေပါ့..။

( ဆက္ရန္-)

◦

ဆာဒင္းေလး speck