က်ိဳက္ထီးရိုးကို ေရာက္ခဲ့တယ္

မႏွစ္ကနို၀င္ဘာတံုးကပါ..
တကယ္က..ေယာင္းမရဲ့မဂၤလာေဆာင္ကိုျပန္ရင္းကေန..မေမွ်ာ္လင့္ပဲထြက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ခရီးစဥ္တခု။
အသိတေယာက္ရဲ့ေကာင္းမူေၾကာင့္..သူ႔ကိုယ္ပိုင္ကားနဲ႔..၂ေယာက္သား..ဇိမ္က်ပလိန္က်သြားခဲ့ရတယ္..
မနက္ေလးနာရီေလာက္..ထေမာင္းလာတာ..အမယ္ေလး..မိုးေတာင္မလင္းေသးဘူး..ရန္ကုန္အထြက္မွာ..ကုန္စိမ္းသမားေတြ..ေမွာင္နဲ႔မဲမဲလွူပ္ရွားေနၾကပီ..
လမ္းမွာေတာ့..ကားေတြအရွင္းသား..
ေနေရာင္ေလးျပိဳ႕လာေတာ့..မြန္ျပည္နယ္ထဲကို..ေတာ္ေတာ္၀င္မိေနပီ..
မနက္ခင္းေရာင္နီနဲ႔..မိုးႏွင္းေလးမစို႔မပို႔ေၾကာင့္သင္းေနတဲ့ ရိုးျပတ္န႔ံေလးေတြဟာ... အိုး...ဘာနဲ႔မွမတူဘူး။.
က်ဴိက္ထိုကို၀င္လာေတာ့.. ၈ နာရီေလာက္ရိွပီ..။ “စိမ္းလဲ့တင္မွၾကိဳဆိုပါ၏” ဆိုတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးက..
ျမိဳ့အ၀င္မွာခန္႔ခန္႔ငါွးငွါး..။
သူငယ္ခ်င္းက..စိမ္းလဲ့တင္မွာ ၀င္စားခဲ့..လို႔မွာလိုက္ေပမဲ့..အတက္ေနာက္က်မွာစိုးတာနဲ႕..အျပန္မွ..
၀င္စားေတာ့မယ္လို႕ပဲ..ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္..။ ကိုယ္ကလည္း..နဂိုထည္းက..ဒီစိမ္းလဲ့တင္ဆိုတာကို
စိတ္၀င္စားထားတာဆိုေတာ့..၀င္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ၀င္ရမယ္...။

ေတာင္ေျခကိုေရာက္လာေတာ့..၉နာရီေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလာက္ရိွပီ..အေခၚအေအာ္ေကာင္းတဲ့ဆိုင္တဆိုင္၀င္ပီး..မနက္စာလဲစား..ကိုယ္လက္သန္႔စင္ရင္း..ေတာင္ေပၚတက္ဖို႔လဲ..စနည္းနာလိုက္တယ္...
ကားေတြက..ေပါ..မ..ေပါဆိုပဲ..(ေမာ္လျမိဳင္..က်ဴိက္ထုိဘက္ကေလသံေလ..)
ကိုယ့္အတြက္က..တတိယအၾကိမ္ဆိုေပမဲ့..လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၈ ႏွစ္ေလာက္ကရယ္. .တကၠသိုလ္ေရာက္ခါစ .၉၁ ခုႏွစ္ေလာက္ကရယ္ဆိုေတာ့..အေတာ့္ကိုေျပာင္းလဲသြားပီ...အဓိက-က..ကိုယ့္ဘိုးေတာ္..။
သူကျမန္မာျပည္မွာရိွတဲ့တေလွ်ာက္လံုး..တခါမွမေရာက္ဘူး-ဘူးတဲ့...
သူ႔ကိုလဲ..မွာရတယ္..“ဟဲ့..ဒီမွာ..နတ္ၾကီးတယ္ေနာ္..ေပါက္တက္ကရ..မေျပာရဘူး..”

ကဲ..သြာၾကစို႔..ဟိုမွာကားေတြ..လူစတင္ေနပီ..
ေရွ႕ခန္း..၁၅၀၀..ေနာက္ခန္း..၈၀၀..တဲ့..ေရွ႕ခန္းလဲမရေတာ့ဘူး..ကိစၥမရိွပါဘူး..ေနာက္ခန္းမွာ
ေပ်ာ္စရာၾကီး..ရန္ကုန္က..ဘတ္စကားေတြမွာလူၾကပ္သေလာက္နီးပါး..က်ဴိက္ထီးရိဳးတက္တဲ့ကား
မ်ားလည္းက်ပ္ပါသည္...တရုတ္ကလာတဲ့..ေျမသယ္ကားမ်ဴိးကို..သစ္သားတန္းမ်ားထိုးထားပီး..ဒူးပင္ေကာင္းေကာင္းဆန္႕မရတာေၾကာင့္..ဒူးေထာက္ပီး..ေဘးကလူခ်င္းေမွးပီးထိုင္ရတယ္..။
ရင္ေတြခုန္လွပီ...ဒီေလာက္ျမင့္တဲ့ေတာေတာင္ၾကီးကို..ကားနဲ႕ဘယ္လိုတက္မွာပါလိမ္႔..။
ေဟာ...ေမာင္းပီ...တစီးပီးတစီးထြက္ၾကတာ..ကိုယ္တို႔ကားက..၅စီးေျမာက္ေလာက္ရိွမယ္။
ေ၀ါကနဲအတက္မွာ..ေ၀ါကနဲလူေတြယိုင္ကုန္ၾကတယ္..ဒါအစပဲရိွေသးတယ္တဲ့..အမေလး..။
၂လမ္းေမာင္းအဆံုးက..ဂိတ္မွာခဏရပ္..လူလဲေရရင္း..အဆင္းကားတန္းကိုေစာင့္ၾကရတယ္.။.
ဟုိဖက္မွာက..ေတာက္ေလွ်ာက္တလမ္းစာလမ္းက်ဥ္းပဲရိွေတာ့တယ္တဲ့..
ေတာင္နံရံေတြကို..ပဲ့တင္လာတဲ့..ကားသံေတြကိုၾကားေနရတယ္..ေဟာ..အဆင္းကားတန္းၾကီးလာပီ။ေဟးကနဲ..ေဟးကနဲေအာ္ရင္း..တစင္းပီးတစင္းဆင္းလာတယ္..နိုင္ငံျခားသားတခ်ဴိ႕ကို..ေနာက္ခန္းမွာ..တို႔လို႔တြဲေလာင္းထိုင္ရင္း..ေပ်ာ္ေနၾကတာေတြ႔ရတယ္..။
ကဲ..အတက္ကားေတြ..စတက္ပီ....ရင္ေတြတုန္ပီးေၾကာက္သလိုရိွေပမဲ့..တအားလြတ္လပ္ပီးေပ်ာ္စရာ
ေကာင္းလိုက္တာ..အေရးထဲ..ေဘးနားက..လူက ရီစရာေတြေဖာက္ေနေတာ့..တကားလံုး..
တ၀ါး၀ါးနဲ႕ပြဲက်ေနၾကတယ္...အိုး..ကိုယ္တို႔လူမ်ဴိးသဘာ၀..ခ်စ္စရာေကာင္းပံုမ်ား.။
အဲဒီလူကပဲေျပာေသး..
“ နိုင္ငံျခားမွာဆို..ေကဘယ္ေကာင္းကင္ၾကိဳးနဲ႕တက္ၾကတာလို႔ေျပာတယ္..ငါတို႔လဲေနာင္က်..
ေကာင္းကင္ၾကိဳးလုပ္မွာကြ..” တဲ့..။ ေတာသူေတာင္သားပံုစံ..အဲဒီ ကိုလူေပ်ာ္ကို..လွမ္းၾကည့္
ရင္း..အထင္ၾကီးသြားမိတယ္..

...................................

ကဲ..ေရာက္ပါပီေကာ..ဘိုးဘိုးၾကီး..က်ဴိက္ထီးရိုးေစတီ..
အရင္တံုးကေတာ့..စခန္းေတြစီ..အလွမ္းေတြခ်ီ.ပီး...အပန္းေျဖကာသြား ရတဲ့..က်ဴိက္ထီးရိုးေတာင္ေပၚ
ကို..ခုေတာ့..န အ ဖ ေက်းဇူးနဲ႔..ေစြ႔ကနဲေရာက္သြားပီ...
အိုး..ေတာင္ေပၚကလည္း..အရင္နဲ႔သိပ္မတူေတာ့.။ဘာေတြေျပာင္းသြားမွန္းေတာ့မသိ..ေဟာ..ဟိုမွာ..
က်ဴိက္ထီးရိုးပဲ...လို႔..ဘိုးေတာ္ကိုလက္တို႔ရင္းတန္းလန္း..ေဟ..ဘုရားေရႊခ်တာနဲ႕ေတာ့တိုးေနပီ...
ဖ်ာေတြ..ယိုင္ပတ္ေတြကာထားတဲ့..ဘုရားၾကီးကိုၾကည့္ရင္းစိတ္နဲနဲေလသြားတယ္..
ကဲ..ေနပါဦးေလ..ေလာေလာဆယ္..ခဏတျဖဳတ္နား..ေရမိုးခ်ဴိးဖို႔..တည္းခိုခန္းအရင္ရွာပါဦး...

............................

ညေနေစာင္း..ေရမိုးခ်ဴိးပီးေတာ့..ရင္ျပင္ေပၚတက္ၾကတယ္...
နို၀င္ဘာလရဲ့ အေအးဓါတ္က..ေနလို႔ေကာင္းယံုေလးမို႔..အေႏြးထည္လွလွေလးေတြ..ေလ်ာေစာင္
လွလွေလးေတြနွင့္ျမိဳ့သူေတြေရာ..ေတာသူေတြပါ...ဘုရားရင္ျပင္ေပၚမွာအေရာင္စံုေနသည္။
ကိုယ့္ဘိုးေတာ္ကေတာ့.ကင္မရာၾကီးတကားကားနဲ႔..အရမ္းတက္ၾကြေနပီး..ဘာမွမျမင္ရလို႔..
တျဖစ္ေတာက္ေတာက္..ကိုယ္ကေတာ့..ျမင္ဘူးပီးသားမို႔..ဘာျဖစ္လဲေနာ့..အာရံုနဲ႕ဖူးလိုက္ယံုပဲ။
၃ ႏွစ္မွတခါ..ေက်ာက္လံုးျပည့္ေရႊျပန္ခ်တာတဲ့..ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲလို႔ေတာင္..ၾကံဖန္ေတြးမိတယ္..
သူေျပာတာလည္း..ဟုတ္ပါတယ္..နိုင္ငံျခားသားေတြ..တကူးတကလာပီး..golden rock ဆိုတာ
မျမင္ရေတာ့..ဘာအဓိပၸါယ္ရိွမွာလည္း..မတန္ဘူးတဲ့..ခုေတာ့ၾကာမွာက..တလေက်ာ္ေက်ာ္..
အင္း..တကယ္ဆို..ကိုယ္ထင္တယ္..ဒီလိုရက္ေတြမွာ..ခဏပိတ္ခ်င္ပိတ္..ဒါမွမဟုတ္..
ခရီးသြားေအဂ်င္စီေတြကို..ၾကိဳတင္သတင္းေပးထားေပါ့..။ နိုင္ငံျခားသား complain တက္မတက္
ေတာ့မသိ..ကိုယ္ေတြေတာ့..အရင္တက္လိုက္ပီ...။

ၾကည့္..ငါ့ဘိုးေတာ္ကေတာ့..လုပ္ပီ..
ကာထားတဲ့..၀ါးလံုးတန္းေတြထဲကို..အတင္း၀င္တိုးသြားတယ္..ေနပေစ..
အင္း..အင္း..ျပန္ထြက္လာပီ..စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔...“ငါ့ကိုအတင္းေမာင္းထုတ္တယ္..ဘာရမလဲ..ဓါတ္ပံုရေအာင္ရိုက္လာတယ္..ဒီေလာက္တကူးတကလာပီး.အဲဒီၾကက္မတ၀ပ္ဆိုတာကို..မျမငရလို႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ ” တဲ့။

ဘုရားေစ်းမွာ..ဘုရားသမိုင္းစာအုပ္တအုပ္ေကာက္လွန္ေတာ့..က်ဴိက္ထီးရိုးေဂါပကအဖြဲ႕ကို လြန္ခဲ့တဲ့
ႏွစ္တရာေက်ာ္က..အဂၤလိပ္အစိုးရက..ဦးေဆာင္ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့တာဆိုပဲ..မွတ္သားစရာ..

ခပ္လွမ္းလွမ္းက..ေတာင္ပူစာေလးမွာ..ဟယ္လီေကာ့ပရာဆင္းတဲ့ကြင္း..၃ ကြင္းေလာက္လည္း
ေတြ႔လိုက္ေသး...

“ေဟာ..ဟိုမွာ..ယူ႕အမ်ဴိးေတြ” ..က်ဴိက္ထီးရိဳးရဲ့အရွင္သခင္နတ္မင္းၾကီးမ်ားျဖစ္တဲ့..ေရႊနန္းက်င္နဲ႕
မိသားစုကို..ကရင္သင္တိုင္းမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့..ဓါတ္ပံုေတြတျဖတ္ျဖတ္ရိုက္ျပန္ေရာ...

အဲဒီညက..မီးေလာင္ေျမမွာ..ျပန္ေဆာက္ထားတဲ့..ေစ်းဆိုင္တိုက္တန္းေတြရဲ့အစြန္က..မြန္နံမယ္နဲ႕
ထမင္းဆိုင္ေလးမွာ..ဆတ္သားေျခာက္.ခ်ည္ေရဟင္း..ငရုတ္သီးဆားေထာင္းနဲ႔..ညစာစားခဲ့ရတာကို..အမွတ္အရဆံုး...အပိုေပးတဲ့..ခ်ဥ္ေပါင္ေက်ာ္..ငပိရည္တို႔စရာေတြေတာင္မထိနုိင္...
ထမင္းစားပီး..ဘုရားၾကည္ညိဳရင္း..ရင္ျပင္မွာထုိုင္ၾကတယ္..က်ယ္လြင့္ေနတဲ့နက္ျပာေရာင္ရင့္ရင့္
ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႔..တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နားေထာင္ေနတဲ့..ေဒါနေတာင္တန္းၾကီးေတြကိုၾကည့္ရင္း..
ရင္ထဲမွာလြမ္းလြမ္းေမာေမာ..စကားေတြကလည္း..ဟိုေရာက္ဒီေရာက္..
ညဖက္..ရင္ျပင္မွာထုိင္ရတဲ့..က်ဴိက္ထီးရိုးရဲ့..အရသာက..ဘာနဲ႔မွမတူ..
ညက..ရင့္လာေပမဲ့..အိပ္ခ်င္စိတ္အလ်င္းမရိွ..ဒီအခ်ိန္ေလးေတြကိုႏွေျမာေနမိတယ္..ေနာက္တေခါက္ေရာက္ဖို႔က..လြယ္ပါ့မလားေနာ္..

တည္းခိုခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့..၂နာရီလားရိွေနပီ..နက္ျဖန္မနက္..က်ီးကန္းပါးစပ္ဖက္.ပတ္ရငး္..၁၀နာရီ
ေလာက္..ဆင္းမလားလို႔..အစီအစဥ္ဆြဲရင္း..အိပ္ေပ်ာ္သေလာက္အိပ္လိုက္တယ္။
.............................

“ ဟာ..ဒါဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး..”
မနက္လင္း..ေရမိုးခ်ိဴး..ပစၥည္းတခ်ိဴ႕သိမ္းေနရင္း..ဘိုးေတာ္လုပ္သူက..အလန္႔တၾကားထေအာ္တယ္..
အိုေလးေလး..ဟုတ္ပ..သူ႔လည္ပင္းမွာ..Nike လိုဂိုပံုလိုလို..အမွန္ျခစ္ထားတဲ့သဏၭန္..အရာၾကီး..
လက္သန္းေလာက္ရိွမယ္..ေသြးေတြလဲစို႔လို႔..ဘာျဖစ္တာပါလိမ့္..အေကာင္ပေလာင္ကိုက္တဲ့ပံုစံလည္း
မဟုတ္..လက္သည္းနဲ႔မ်ား..ကိုယ္ဖာကိုယ္ခ်စ္မိေလသလား..ဟုတ္ေသးပါဘူး..
ဟိုေျပာ..ဒီေနာက္လုပ္မိတာက..ကို္ယ္။..ခုေတာ့..ေရႊနန္းက်င္မ်ား..သူ႔အမ်ဴိးမွန္းသိလို႔..ညအိပ္ေနတံုး လာႏွူတ္ဆက္ေလသလားမသိ...ကဲ..ဘာမွန္းမသိလည္း..အေျဖညိွမေနနဲ႔ေတာ့..ေမတၱာပို႔ရင္း..ျပန္ဆင္းဖို႔သာျပင္..။
သူ႔ခမ်ာ..စိတ္ရွဳပ္ေထြးစြာနဲ႔..လည္ပငး္ကိုတစမ္းစမ္းလုပ္ရင္း..ဆင္းဖို႔ျပင္ရတယ္..
(အဲဒီအမာရြတ္ၾကီး..ခုထိရိွေနေသးတယ္..)

အဆင္းကားက..အတက္ထက္ေတာင္..အသဲေအးဖို႔ေကာင္းေသးတယ္..ေ၀ါကနဲအဆင္း...ေရွ႕မွာ
ျမင္ရတာက..အဆံုးမျမင္ရတဲ့..ေခ်ာက္ၾကီးေတြ။..ထံုးစံအတိုင္း..အတက္ကားတန္းကိုေစာင့္ဖို႔..ရေသ့
ေတာင္မွာ..ခဏဆင္း..ၾကံရည္ေလးဘာေလးေသာက္ရင္း..အေဒၚၾကီးတေယာက္နဲ႔ေတာင္..စကား
လက္ဆံုက်လိုက္ေသး။ သူက..အရင္ကအထမ္းလိုက္တာတဲ့..ခုေခာတ္ကားေတြသံုးၾကေတာ့..အရင္
ေလာက္အလုပ္မေကာင္းေပမဲ့..ရေသ့ေတာင္ကေန..ဘုရားေပၚေလာက္ထိ..ခရီးတိုေလးမွာ..အေပ်ာ္
ေျခေထာက္နဲ႕တက္တဲ့..ခရီးသည္ေတြကိုပဲလုိက္ထမ္းေပးေနတယ္တဲ့..သူ႔သမီးက..ေမာ္လျမိဳင္
တကၠသိုလ္မွာတက္တယ္ဆိုပဲ..

အဆင္းနဲ႔အတက္..ဘယ္ဟာက..နတ္သမီးပို႔ပီး..ဘယ္ဟာက..နတ္သားပို႔လည္းေတာ့မသိ..ကားနဲ႕ဆိုေတာ့..၂ခုလံုးကေတာ့..ေလွ်ာကနဲေရာက္သြားတာပါပဲ..လမ္းမွာေတာ့..တခ်ဴိ႔..ျဖည္းျဖည္းခ်င္း..
ေျခေထာက္နဲ႔ဆင္းတဲ့လူေတြေတြ႔မိတယ္..ေတာင္ေျခေရာက္ေတာ့..ကားအပ္တဲ့ထမင္းဆိုင္မွာကား၀င္ယူ..က်ဴိက္ထီးရိဳးျပန္လက္ေဆာင္..ယိုစံုေတြ၀င္၀ယ္ရင္း..တညအိပ္က်ဴိက္ထီးရိဳးဘုရားဖူးခရီးက..ပီးလုလုေပါ့...အင္း..က်န္ေသးတာက...

စိမ္းလဲ့တင္......

က်ိဳက္ထီးရိုး ဓါတ္ပံုမ်ား

◦

က်ိဳက္ထီးရိုးကို ေရာက္ခဲ့တယ္