လွိဳင္းမေၾကာက္သူမ်ား


“ ညီမေလးက... ဒီ .. ခြပ္ေဒါင္း ရင္ထိုးေလးကို ဘာလို႕ ထိုးထားတာလဲ..”

စူးရွရွ မ်က္လံုးေတြနဲ႕ ျပံဳးဟဟ ေမးလာတဲ့  ေမးခြန္းေၾကာင့္ ၊ အက်ီ ၤ ေကာ္လာေလးကို မသိမသာ ဖိကိုင္ရင္း ၊ အနည္းငယ္ လန္႕သြားမိ တာေတာ့  ၀န္ခံပါတယ္။

အဲဒီေန႕က..... လိွဳင္ တကၠသိုလ္ ရဲ႕ ေက်ာင္းဖြင့္စ ရက္တရက္......။

အေရးေတာ္ပံုၾကီး ျပီးခါစ......။
လိွဳင္းလံုးၾကီးေတြ ျငိမ္သက္ျပီး  လိွဳင္းပုတ္သံ သဲ့သဲ့သာ က်န္ခဲ့တဲ့ ၊ မုန္တိုင္း စဲကာစ ကမ္းေျခ ေသာင္ျပင္ တခုလို ၊   ေနရာ မက်ေသးတဲ့   ရင္အနာေတြ နဲ႕ ၊  တကၠသိုလ္ၾကီးေတြ   ျပန္လည္ သက္၀င္ လွဳပ္ရွား လာတဲ့ ၁၉၉၁ ခုုနွစ္ရဲ႕    ေႏြေႏွာင္း ရက္တရက္။ 


+++


ကိုယ္ေတြ အတြက္ေတာ့၊  ပထမဆံုးေသာ မ၀ံ့မရဲ တကၠသိုလ္ ေျခလွမ္းမ်ား။ 
မိန္းကေလး အေယာက္ ၂၀ ေလာက္သာ ရွိတဲ့၊  စာသင္ခန္းေလး ထဲက   နံေဘးကခံုမွာ  လာထိုင္တဲ့ မ်က္လံုး ၀ိုင္း၀ိုင္းနဲ႕   ေကာင္မေလးကို   ပထမဆံုး  မိတ္ဖြဲ႕ ျဖစ္ခဲ့တာ ။ နယ္ပံုစံ ေလးခ်င္းမို႕   ၊ နွစ္ ေယာက္သား ေဘးျခင္းကပ္ျပီး ၊  ညေနေစာင္း အတန္းျပီးခ်ိန္အထိ   ကုပ္ကုပ္ေလး အတူ ရွိေနခဲ့ၾကတာ...။ အခု  သူ႕ကိုလာၾကိဳတဲ့  အကိုျဖစ္ဟန္တူတဲ့  လူတေယာက္က  ကိုယ့္အက်ီ ၤ ေကာ္လာက   ေငြေရာင္ ခြပ္ေဒါင္းရင္ထုိးေလး   တကယ့္ေသးေသး မွ်င္မွ်င္ေလးကိုမွ  ဘယ္လိုုုျမင္လို႕   ဘယ္လိုသေဘာနဲ႕   ေမးေလ သနည္း။


သတၱိေတြ တခ်က္ေလာက္ ရွိဳက္သြင္းလိုက္ရင္း.....

“ ခြပ္ေဒါင္း ရင္ထိုး ထိုးတာ.....ခြပ္ေဒါင္းေတြ အတြက္ ဂုဏ္ျပဳလို႕ေပါ့.....” လို႕    ခပ္မာမာ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

သူရဲ႕  ညီညာတဲ့ သြားေတြ ေပၚေအာင္ ၊  ဟက္ဟက္ပက္ပက္   ရီ လိုက္ရင္း ..... “ အကိုက သေဘာက်လို႕ ခ်ီးက်ဴးမလို႕.. ေမးတာပါကြ.....” လို႕ ေျပာလိုက္တဲ့ ၊  သူ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ  အလင္းတခုကို အေသအခ်ာ ေတြ႕လိုက္ရသည္္။ အဲဒီအလင္းမ်ိဳးကိုလည္း   အဲဒီအလင္းအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိတဲ့သူျခင္း မွသာ  နားလည္နိုင္တာမို႕  ၊ ရင္ထဲက  သံသယ နဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေတြ  ခ်က္ျခင္းပဲ  ၾကက္ေပ်က္ ငွက္ေပ်က္ လြင့္စင္ သြားေတာ့တယ္။


အဲဒီလိုနဲ႕  တကၠသိုလ္ ေရာက္ခါစ သူ႕ ညီမေလးကို ညေနတိုင္း လာ- လာၾကိဳတတ္တဲ့.. အကိုၾကီး ကိုသိမ္းေဆြ နဲ႕   ကိုုယ္တို႕ တသိုက္   ရင္းႏွီး သြားၾက ေတာ့တယ္ ။  အားလံုးက  သူ႕  ညီမေလး ေခၚသလို 
“ အကိုၾကီး ”  လို႕  ပဲ ေခၚၾကတယ္ ။ သူ ကလည္း  သူ႕  ညီမကို ေခၚသလို   “ ညီမၾကီး တို႕  ” လို႕   သံုး နွံဳး ေလ့ ရွိတယ္။


အဲဒီတုန္းက အကိုၾကီးက တတိယနွစ္ေက်ာင္းသား။ ေမာင္ႏွမ တသိုက္  ဖ်ာပံုကေန  ရန္ကုန္မွာ တကၠသိုလ္ လာတတ္ ၾကတာ ။ ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း နဲ႕  အင္းလ်ားေဆာင္မွာ  တခန္းတည္း ေန ...  တစားပြဲတည္း စား..  တကုတင္တည္း အိပ္  ... စာတအုပ္ထဲ အတူ က်က္ရင္း ၊  ဘ၀ျခင္းေတြပါ   နားလည္ ရင္းႏွီးခဲ့ ၾကတာ ။ သူ႕  ညီမေလးလည္း  ကိုယ့္ ညီမ.. ။ ကိုယ့္ အစ္မကိုလည္း   သူက မမ ေခၚ ။ သူ႕ အကိုၾကီး လည္း  ကိုယ့္ အကိုျဖစ္ ။ ေမာင္ႏွမေတြ  ပြားမ်ားလာခဲ့လိုက္တာ...။ လကုန္ရက္ေတြဆို  ဖ်ာပံုကေန  ရန္ကုန္ကို တက္လာတတ္တဲ့  အရပ္ရွည္ရွည္ မ်က္လံုးျပဴးျပဴးနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတို႕အေဖ အလြတ္သင္ ေက်ာင္းဆရာၾကီးက  ဖ်ာပံု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လႊတ္အမတ္ ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့.. ဘ၀တူ သူငယ္ခ်င္းျခင္း ပို စည္းလံုး မိၾက  ။ မိသားစုျခင္း  ပို ရင္းႏွီးခဲ့ၾက ။

သားသမီးေတြကို ၊ အရမ္းဂရုစိုက္ျပီး အရိပ္ တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕  အကုန္ လိုက္လုပ္ေပးတတ္တဲ့ အေဖၾကီး တေယာက္  လကုန္လို႕  အေဆာင္ေရွ႕ကို  ငါးပိေၾကာ္ပုလင္းေတြ  ဖ်ာပံု ပုဇြန္ေျခာက္ေၾကာ္ထုပ္ေတြ နဲ႕ ႕ ေရာက္လာျပီဆို..  သူတို႕ တအုပ္လံုး   အေဖၾကီးတို႕  အကိုၾကီးတို႕ နဲ႕   အတူတူ ေပ်ာ္လို႕..  ။ မိသားစု ေမာင္ႏွမ သားျခင္းကို ခ်စ္ခင္ဂရုစိုက္ တဲ့ေနရာမွာ အကိုၾကီး ကလည္း အေဖတူ သားပါေပ..။ ဒါတင္မက တိုင္းျပည္ အေရးမွာလည္း  မဖင့္ေႏွးခဲ့ပဲ   အေရးေတာ္ပံု ကာလက  အကိုၾကီးပါခဲ့လိုု႕  ေထာင္က် ခဲ့ ေသးတယ္... ဆိုတာ သိလုိက္ရ ေတာ့   ၊  သူတို႕ တသိုက္လံုး  အကိုၾကီးကို   သူရဲေကာင္းၾကီး တေယာက္လို  မ်က္လံုး
အ၀ိုင္းသား နဲ႕    ေငးၾကည့္ ခဲ့ ၾက ရျပန္ေရာ...။

တကယ္ေတာ့    အဲဒီလို ေျခရာ  တထပ္တည္း ေလွ်ာက္ေနၾကတဲ့ ၊  သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ကို ၊  စိတ္ဓါတ္ ခိုင္ ခိုင္နဲ႕   ပံ့ပိုး ေပးေနခဲ့တဲ့  သူငယ္ခ်င္းရဲ႕  အေမ ကိုလည္း  ၊  သူတို႕ စိတ္၀င္တစား ခ်စ္ခင္ ေနခဲ့ ၾကတာပါ။ အကိုၾကီး   တေယာက္  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ နိုုဘယ္ဆုု ရတဲ့ ၉ ၀ လွဳပ္ရွားမူ မွာ   ၊ ဒုတိယအၾကိမ္ အဖမ္းခံရျပန္ေတာ့  ဖ်ာပံု ဆိပ္ကမ္းကေန  သေဘာၤၾကီးနဲ႕   ေခၚသြားတာကို.  အေဖၾကီးက  ၾကည့္ျပီး မ်က္ရည္ က်ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ မွာ   အေမၾကီးက   အံကို တင္းတင္းၾကိတ္ရင္း  မ်က္ရည္ တစက္  မက်ခဲ့ ဘူးတဲ့..။


(၀ဲမွယာ) ကိုဂ်င္မီ၊ ကိုသိန္းေဆြ၊ ကိုမာကီး၊ ကိုျမေအး၊ ကိုေဇယ် (အားလံုး ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံေနရဆဲ)
ဓါတ္ပံုကို ဒီေနရာမွ ယူပါသည္။



အဲဒီလိုုနဲ႕  အခ်ိန္ကာလ ယႏၱယားၾကီးထဲမွာ  ၊  ေက်ာင္းေတြလည္း  ဖြင့္လိုက္ ပိတ္လိုက္...။ ကိုုယ္တိုု႕ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း   နီးလိုက္  ေ၀းလိုက္ နဲ႕ပဲ   ဘြဲ႕ေတြ အသီးသီး ရသြားၾကျပန္တယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ အသီးသီး  ရည္မွန္းခ်က္ အသီးသီး နဲ႕  ဘ၀ေတြ အသီးသီး  တည္ေဆာက္ၾက ျပန္တယ္။  ၂၀၀၀ ျပည့္ ႏွစ္က တခါ  သူငယ္ခ်င္းနဲ႕  ျပန္ဆံုၾကျပန္ေတာ့  အကိုၾကီးက ျပန္လြတ္လာ ျပီး  ၊ အေဖၾကီးက   ေထာင္ထဲကို ျပန္ေရာက္ ေနျပန္တယ္... တဲ့ ။


အထဲက   ထြက္လာတာ မၾကာေသး ေပမဲ့ ၊ အကိုၾကီး ကေတာ့   သူ လုပ္စရာရွိတဲ့  ပါ၀င္စရာ ရွိတဲ့  ကိစၥေတြ မွာ ၊ ပံုမွန္ ပါ၀င္ရင္း   မိသားစုစီးပြားေရးကို က်ားကန္ေပးေနရွာ တယ္တဲ့ ။ ေနာက္ေတာ့   လွဳပ္ရွားမူ သတင္း ဓါတ္ပံု တခ်ိဳ႕မွာ  အကိုၾကီးကို  မထင္မရွား ျပန္ေတြ႕လာရျပန္တယ္။ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ျပီး ျမင့္တက္လာျပန္ တဲ့  နိုင္ငံေရး ဒီလိွဳင္း အရွိန္နဲ႕ အတူ.  အကိုၾကီး ရဲ႕  သတင္း အပိုင္းအစ ေလးေတြ  အင္တာနက္ စာမ်က္နွာတခ်ိဳ႕ မွာ   ဆက္တိုက္ ဆိုသလို   ဖတ္လာရတယ္။  အဲဒီ အခိ်န္ေတြ တေလွ်ာက္လံုး သူငယ္ခ်င္း တို႕  မိသားစု   နိုင္ငံေရး လွိဳင္းလံုး ေတြ ကို  နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး နဲ႕    ၾကံ႕ ၾကံ႕ ခံ ေနခဲ့တာ ေတြကို လည္း  ၾကားေန ခဲ့ ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ  ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနတဲ့ ကိုုယ့္မိသားစုု ကိုုယ္တိုုင္မွာလည္း  လွိဳင္းေတြၾကား မွာ တလူးလူး တလြန္႕လြန္႕  ဆိုုေတာ့ ၊ မုုန္တိုုင္းေတြ မစဲ နိုုင္ေသးတဲ့  ေကာင္းကင္ညိဳမဲမဲ ၾကီးကိုု လွမ္းေမ ွ်ာ္ရင္း    စိုုးရိမ္စိတ္ ေဇာအဟုုန္ေတြၾကားမွာ  ယံုုၾကည္စိတ္ဆႏၵေတြေတာင္ ထုုံထိုုင္းေနခဲ့မိတယ္။ 


အဲဒီ ေကာင္းကင္ညိဳမဲၾကီး ေအာက္မွာ ၊ မတ္မတ္ရပ္ျပီး က်န္ေနခဲ့ၾကတဲ့ အကိုၾကီးတိုု႕ လိုု လူေတြ အတြက္ကေတာ့  ဘယ္ေလာက္ပဲ မုုန္တိုုင္းေတြ ထန္လာပါေစ... လွိဳင္း ဆိုတာကိုု   ပူပင္ေနစရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ေပ..။ ဘယ္လိုလွိဳင္းမ်ိဳးပဲ...လာပါေစ.... လွိဳင္းျမင့္လို႕လည္း  ဆင့္တက္ ေျပးမည္မဟုတ္..။ လွိဳင္းေ၀းလို႕လည္း. ..ေသြးေအးေနမွာ မဟုတ္...။ ေဟာဒီ လွိဳင္းတက္ လွိဳင္းၾကမ္း ျပင္းထန္လွတဲ့.. ကမ္းေျခမွာပဲ  သူတို႕ လုပ္စရာရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကို.. တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ေဆာင္ရြက္ေနဖိုု႕ ရန္သာ။


အခုေတာ့တခါ၊  ေနာက္ထပ္ လွိဳင္းတေကြ႕ကို   ရဲရဲ တိုးရင္း  နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြနဲ႕႕  အကိုၾကီးက စစ္ေတြေထာင္မွာ..ဆိုုျပန္ေတာ့ ၊  အေဖၾကီး နဲ႕  က်န္သူေတြက  မိသားစု စီးပြားေရးကို က်ားကန္ျပန္ေပါ့.။  သူတို႕ လုပ္စရာ ရွိတာေတြကို   တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္   ဆက္လက္  ေဆာင္ရြက္လို႕.. ။  ဘယ္ကိုမွ မေရြ႕.. ။ မုန္တိုင္း ေတြ   ထန္တတ္တဲ့   အဲဒီ  ကမ္းေျခမွာပဲ  ျမဲျမဲျမံျမံ....။


ျပည္သူ ျပည္သားေတြ အားလံုးရဲ႕   ဘ၀ေတြ နဲ႕  က်ားကန္ ထားရတဲ့ ၊   တိုင္းျပည္ ၾကီးကေတာ့  ၊  သူ႕အတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕  ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ၊  ေဆာင္ရြက္ ျပီးေျမာက္ သြားခဲ့ၾကတဲ့ ၊  လွိဳင္းမေၾကာက္သူ ေတြကို ၊ တေန႕မွာေတာ့  လြတ္လပ္ျခင္း နဲ႕  ရႊင္လန္းျခင္း ေတြကို ၊ ျပန္လည္ ေပးဆပ္ ဂုဏ္ျပဳ ဦးမွာပါေလ... ။ အဲဒီ တေန႕ကိုလည္း    အျမန္ဆံုး ေရာက္ပါေစ ....  လို႕   သာပဲ။


(သမိုင္းမတင္ရေသးေသာ .. ၄၇ ႏွစ္ေျမာက္ .. ဆဲဗင္းဇူလိုင္ အား.. ရည္စူး ဂုဏ္ျပဳလ်က္..ေရးသားပါသည္)


၇ ဇူလိုုင္ ၂၀၀၉ 


ဆဲဗင္းဇူလိုင္ ပို႕စ္ အေဟာင္းမ်ား-


Share/Bookmark

30 Comments:

ဂ်ဴနို said...

ေလးစားပါတယ္ ေကေရ...
အခုလို ေဖာ္ျပေပးလို႕ သိခြင့္ရတဲ့အတြက္လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

ATN said...

မွတ္တမ္းတင္ရမယ့္ သူရဲေကာင္းတေယာက္ကို မွတ္တမ္းတင္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ....
သမဂၢစိတ္ဓါတ္ အဓြန္႕ရွည္ပါေစ...
လြတ္ေျမာက္ေရးသူရဲေကာင္းမ်ား ကိုယ္ေရာစိတ္ပါက်န္းမာပါေစ...

Moe Cho Thinn said...

သူတို႔အားလုံးဟာ တို႔ေတြအားလုံးရဲ႔ အကိုႀကီးေတြပဲေပါ႔ ေက..။

လွိဳင္းျမင့္လို႕လည္း..ဆင့္တက္ေျပးမည္မဟုတ္..လွိဳင္းေသးလို႕လည္း..သတိနဲ႕ေ၀းေနမွာ မဟုတ္..ေဟာဒီ လွိဳင္းတက္ လွိဳင္းၾကမ္း ျပင္းထန္လွတဲ့..ကမ္းေျခ မွာပဲ.. သူတို႕လုပ္စရာ ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကို..တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ေဆာင္ရြက္ေနမည့္..သူမ်ားပါေပ..တဲ႔။

မွန္လိုက္တာ..။

Nge Naing said...

ေက်ာင္းသား သူရဲေကာင္းတို႔ ေသြးေျမက်တဲ့ေန႔မွာ သူရဲေကာင္းေတြ ြအၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳေပးတာ အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကုိေပါ said...

အာဇာနည္မ်ဳိး႐ုိးေတြေပါ႔။ တကယ္ကုိ ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ။ အဲသည္လုိ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေနတဲ့လူေတြအေၾကာင္း ျမင္ရၾကားရေတာ့ အားလည္းရွိတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊ သတၱိေတြကုိ အားလည္းက်မိပါတယ္။

Anonymous said...

ေကေ၇းထားတဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ၿပဳဇာတ္လမး္ေလးက တိုေပမယ္႔လည္း ဖတ္ၿပီးခံစားေၾကကြဲရေနရတဲ႔ ေ၀ဒနာေတြကေတာ႔ ရင္ႏွင္႔အမွ်ပါ....ေ၀မွ်ေပးတဲ႔အတြက္ေက်းဇူးပါ ေက....

mie nge

ေတာင္ေပၚသား said...

အမေရ မမီေပမဲ့ လူၾကီးေတြ ေျပာျပတိုင္း ရင္ထဲမွာ ခံစားေနရဆဲပါ ခုလုိ ေဖာ္ျပေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

Thant said...

လွိဳင္းမေၾကာက္သူ ေတြကို ဦးညႊတ္သြားပါတယ္......

P.Ti said...

ကိုယ့္ထက္ သတၱိေကာင္းၿပီး အနစ္နာခံလုပ္ရဲတဲ့လူေတြအားလံုးကို ေလးစားမိပါတယ္။
သူတုိ႔ကို တရား၀င္မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္တဲ့ေန႔ ျမန္ျမန္ေရာက္ပါေစ။

ရာေခလ said...

ေက်းဇူးပါ မေက....
အာဇာနည္ေတြကို တရားဝင္မွတ္တမ္းတင္လို ့ရတဲ ့ေန ့
စြန္ ့ဝံ့သူေတြ စေတးခဲ့သူေတြကို အားပါးတရ ျပန္လည္ဂုဏ္ျပဳရတဲ ့ေန ့ ဆိုတာ ရွိအံုးမွာပါ....

ေမ့သမီး said...

လိႈင္းမေၾကာက္သူတေယာက္အေၾကာင္းကို ေလးစားဂုဏ္ယူစိတ္နဲ႕ဖတ္သြားပါတယ္အမေရ။ ကိုယ္မသိမမီွလိုက္တဲ့အေၾကာင္းေတြမို႕ အိပ္ရာ၀င္သူရဲေကာင္းပံုျပင္ေတြလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ရိွေနခဲ့တဲ့သူရဲေကာင္းေတြေပါ့။

မမသီရိ said...

တကယ့္ေလးစား ဂုဏ္ျပဳ စံတင္ဖြယ္ရာ
အာဇာနည္ မ်ိဳးရိုးေတြ ပါပဲ

Anonymous said...

အေနာ္တုိ႔က အဲ့သည့္အကုိေတြ(ဦးေလးေတြဆုိ ပိုမွန္မယ္)အေၾကာင္းကို ၾကားဖူးရံုသာ ၾကားဖူးၾကတာဗ်။ေသေသခ်ာခ်ာ မသိၾကဘူး။မသိဘူးဆိုတာကလဲ အေနာ္တုိ႔ သိတတ္တဲ့အရြယ္ေရာက္ေတာ့ အဲ့သည့္အကိုေတြအေၾကာင္းကို စုုန္းစုန္းျမဳပ္ေအာင္ လုပ္ပစ္လုိက္ၾကတာေလ။ခုေတာင္ RFAတုိ႔ DVBတုိ႔ အားကိုးေလးနဲ႔ သိေနရတာ။ေက်းဇူးဗ်ာ။ခုလုိ ေသေသခ်ာခ်ာ သိရတဲ့အတြက္။

ရည္မြန္

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ေထာင္တခါက်ေပမယ့္လဲ ေနာက္မဆုတ္ခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ ေနာ္...
တုိ႕ျပည္မွာ ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြ မေဖာ္ထုတ္ရေသးတဲ့သူရဲေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္.. အေလးျပဳလွ်က္ပါ..

သူပထမတခါေထာင္က ထြက္ေတာ့ ခဏရဟန္း၀တ္ေသးတယ္.. ရဟန္း၀တ္နဲ႕ အမတုိ႕ ပုသိမ္အိမ္ကို လာလည္သြားေသးတယ္...

Nay Lin said...

ကိုသိန္းေဆြအေၾကာင္းဝမ္းနည္းၿခင္းတဝက္..ဂုဏ္ယူၿခင္းတဝက္လာေရာက္ဖတ္သြားပါတယ္..

သူကေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္ဖို႕ေမြးဖြားလာသူပါ..

လြန္ခဲ႕တဲ႕၁၈ႏွစ္ေဆာင္းတြင္းတစ္ည..အင္းစိန္သီးသန္႕ေထာင္အတြင္းမွာဆံုခဲ႕ၿပီး..ရက္ေပါင္းမ်ားစြာအတူတကြၿဖတ္သန္းခဲ႕ဖူးပါတယ္..

ကၽြန္ေတာ္ကအသက္ ၁၉ႏွစ္..ဒုတိယႏွစ္ဘူမိေဗဒေက်ာင္းသား..ဘဝမွာပထမဆံုးအဖမ္းခံရၿခင္း..

စစ္ေၾကာေရး..ေထာင္ထဲေရာက္..ႏွစ္ရွည္ေထာင္ခ်ခံရေတာ႕တခ်ဳိ႕မာပါတယ္လို႕ထင္မိခဲ႕သူေတြ..ေခါင္းေဆာင္ဆိုၿပီး
ယိုင္ႏွဲ႕ကုန္သူေတြၾကားမွာ..ကိုသိန္းေဆြဟာ ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ..အားလံုးကငါတို႕ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္
လို႕မတိုင္ပင္ပဲသတ္မွတ္ခံရသူပါ..
ေနာက္တစ္ေယာက္ အမွတ္တရရွိေနတာက..Evergreen က ကိုခင္ေမာင္ေရြွ.အရပ္ရွည္ရွည္ ခါးကိုင္းကိုင္းနဲ႕..ေက်ာက္ပန္းေတာင္းသား..ခင္ဖို႕ေကာင္းတဲ႕သူ.ဆံုးရွာၿပီလို႕ၾကားတယ္..
ေၿပာမယ္ဆိုရင္အမ်ားႀကီးက်န္ပါေသးတယ္..

မွတ္မွတ္ရရ..1/92 လား 2/92လား နဲ႕လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႕ဆိုၿပီးစလုပ္တဲ႕အခ်ိန္..MI က ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးစာရြက္တစ္ရြက္စီၿဖည္႕ခိုင္းပါတယ္..ႏုိင္ငံေရးဆက္လုပ္မွာလားတို႕..
ေမးခြန္းေတြပါပါတယ္..
ေနာက္တစ္ရက္က်ေတာ႕ MI က ကၽြန္ေတာ္႕နာမည္..ကိုသိန္းေဆြနဲ႕တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းသားေတြကိုထပ္ေခၚပါတယ္..
အဲဒီမွာဗိုလ္မႈဳးဆိုသူက ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕အေၿဖမၾကိဳက္လို႕ထပ္ေမးတာပါ....ႏုိင္ငံေရးဆက္လုပ္မွာလားဆိုတဲ႕အေၿဖေနရာမွာ..
ကိုသိန္းေဆြက ေက်ာင္းသားသမဂၢတရားဝင္ၿဖစ္ေပၚေရး
အတြက္ ဆက္လုပ္မယ္လို႕
ေရးထားတာမႀကိဳက္လို႕ၿပင္မလားလို႕ထပ္ေမးတာ..ကိုသိန္းေဆြကေခါင္းခါပါတယ္.
အဲဒါဆိုရင္..မင္းနာမည္လြတ္မဲ႕အထဲမွာပါမွာမဟုတ္ဖူးဆိုေတာ႕..လက္ပိုက္ၿပီးၿပံဳးေနပါတယ္..
အခန္းၿပန္အပို႕လမ္းမွာ..ကၽြန္ေတာ္႕ကို..မင္းမ်က္ႏွာၾကီးဆက္ၿမင္ေနရတာ႕မွာပဲဆိုၿပီး
ေနာက္ေနေသးတယ္.
သမဂၢစိတ္ဓါတ္ဆိုတာေက်ာင္းသားေတြရဲ႕
ရင္ထဲမွာအၿမဲရွင္သန္ေနတာပါ..

ကိုသိန္းေဆြေရ..
ဒီကေနေလးစားစြာနဲ႕သတိတရႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္..
က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ..

ေနလင္း

tg.nwai said...

လိႈင္းမေၾကာက္သူမ်ားကို အေလးျပဳသြားပါတယ္ ေကေရ.. ဒီလုိ မွတ္တမ္းတင္ေပးလုိ႔လဲ ေက႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။

ကိုလူေထြး said...

မေန႕ကဖတ္ျပီး တခုခုေရးခဲ့ျပီလို႕ထင္တာ..
အခုျပန္လာၾကည့္မွ မေရးခဲ့ရေသးဘူး

အခုလို ေမာ္ကြန္းထိုးထိုက္သူေတြကို တာဝန္သိသိ ေဖာ္ထုပ္ေပးတဲ့အတြက္ ေလးစားပါတယ္ ေကေရ...

Unknown said...

အခုလို ေဖာ္ျပဂုဏ္ျပဳေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
ခြပ္ေဒါင္းေသြးဟာ အၿမဲတမ္း နီေစြးေနမွာပါ...ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုတာ က်န္ခဲ့တာပါပဲ...
အစ္ကိုႀကီးတို႔ကေတာ့ တာ၀န္ေက်ပြန္စြာ ေမာ္ကြန္းေရးခဲ့ၿပီးၿပီေနာ္.....
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေရာ...............

Anonymous said...

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မေက။ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲမွာ အခုလို အမွန္အကန္စြန္႕ခဲ့သူေတြ ရွိခဲ့၊ ရွိေနဆဲဆိုတာ အနီးကပ္ဆံုး လူသားေတြက ဖြင့္ျပလို႕ သိရတိုင္း ရင္ထဲမွာ ၀မ္းသား ၀မ္းနည္း ခံစားမိတယ္။ ႏိုင္ငံကို ခ်စ္တဲ့ စိတ္ အျပည့္အ၀ ရွိေပမဲ့ ႏွစ္ဘက္လံုးက ႏိုင္ငံေရး လုပ္စား ေနၾကတယ္လို႕ ခံစားရတဲ့အတြက္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္မ၀င္စားေတာ့တာ ၾကာပါျပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံေပမဲ့ သူ႔ပါတီကို အားမေပးေတာ့တာ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ အုပ္စု ကိုေတာ့ တကယ့္ႏိုင္ငံေရး သူရဲေကာင္းလို႕ သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ မိန္႕ခြန္းေတြဟာ ေစတနာပိုပါ တယ္လို႕ ခံစားရလို႕ပါ။ လူၾကီးေတြအတြက္ ခ်ေၾကြးခံ ခဲ့ရတဲ့ လူငယ္ေတြ ဘ၀ကေန လူၾကီးေတြ ျဖစ္လာ တာမို႕ သူတို႕သာ ဦးေဆာင္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာအလယ္မွာ ျပန္မ်ား ဦးေမာ့လာမလားလို႕ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိဆဲပါ။ မေကကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ မေကတို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ဘ၀ကို ဒီထက္ အေသးစိပ္ ေရးေပးပါလား။ သူတို႕ေတြရဲ႕ ဘ၀ကို အထူး စိတ္၀င္စားမိပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ အပါအ၀င္ေပါ့။

kay said...

ဂ်ဳနို- ကိုေအာင္သာငယ္-မခ်ိဳသင္း-မငယ္နုိင္-ကိုေပါ-မီးငယ္- ေတာင္ေပၚသား-သန္႕-ပီတိ-ရာေခလ-ေမ့သမီး-မမသီရိ- ရည္မြန္-မခင္မင္းေဇာ္-မသိဂၤႏြယ္-ကိုလူေထြး နဲ႕ ရဲ- အားလံုးပဲ.. မွတ္ခ်က္ျပဳ သြားတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာမိတယ္။

ကိုေနလင္း- ေရးလိုက္တဲ့..မွတ္ခ်က္တခုက.. အကိုၾကီး ကိုသိန္းေဆြ အေၾကာင္းကို ပိုျပီး ေပၚလြင္ ထင္ရွား သြားေစတာမို႕.. ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။

အမည္မသိ-စာဖတ္သူ အတြက္ေတာ့..အခုလို စာပိုဒ္ေလး အနဲငယ္ေၾကာင့္..အျမင္မၾကည္မူေတြ..အနဲငယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရွင္းလင္းသြားတယ္ ဆိုရင္..က်မ ၀မ္းသာရမွာပါ။ ထပ္ျပီး ေ၀မွ်ခ်င္ျပန္တာက..တခ်ိန္က..ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့တဲ့..ပဲခူးကလပ္က..ညဖက္ေခြးအိပ္လို႕..ေခြးေတြေနတယ္လို႕..ေျပာလို႕မရပါဘူး.. ဆိုတဲ့ စကားေလးပါပဲ။ အမ်ားစု- ေယဘုယ်- ခၽြင္းခ်က္- ဆိုတဲ့ သတိျပဳစရာ ပမာဏေတြ ရွိေနတာရယ္ ကိုေရာ- မ်က္ျမင္ပစၥခ ရလဒ္ ေတြေၾကာင့္ရယ္ေရာ.. အခုလို ခံစားမိတယ္ ဆိုတာကို နားလည္မိပါတယ္။

Toe Lwin said...

ေက ဆိုတာဘယ္သူလည္း ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္ပါတယ္။
ကိုသိမ္းေဆြ အေၾကာင္းေရးတာ အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္
သူနာမည္က ရွားရွားပါးပါး မ တပ္နဲ႔ သိမ္း တာပါ။ န တပ္နဲ႔ မဟုတ္ဘူး။ ဘိုဘို Facebook ကေန ဒီေဆာင္း
ပါးကိုရွာေတြ႔တာပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ Facebook မွာ သူ႔ဓါတ္
ပံုေတြရွိပါတယ္။ သူ႔ခ်စ္သူလည္း ဒီေဆာင္းပါး ဖတ္ၿပီး
ရင္ ပိုေဆြးသြားမွာဘဲ။
ေလးစားလွ်က္
တိုးလြင္

Anonymous said...

အေပၚက အမည္မသိ ေရးသြားတဲ႔မွတ္ခ်က္ကို သေဘာတူပါတယ္ ေက..ေနာင္ေတာ္ၾကီးေတြရဲ ႔အေၾကာင္း သိသေလာက္ အေသးစိပ္ေရးမယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲလို႔...

mie nge

kay said...

ကိုတိုးလြင္- အသိအမွတ္ျပဳ တာ ၀မ္းသာပါတယ္။ တေန႕ေတာ့..အကိုၾကီး ကိုသိမ္းေဆြ ကိုယ္တိုင္ ဖတ္နိုင္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ သူ႕ခ်စ္သူ နဲ႕ အျမန္ ျပန္လည္ေတြ႕ဆံု ရပါေစ လို႕လည္း ဆႏၵျပဳပါတယ္။

မီးငယ္ေရ- အဆင္ေျပ အခ်ိန္တန္တဲ့ အခါ..အဲဒီလို စာေတြ အမ်ားၾကီး ဖတ္ရ ပါလိမ့္မယ္။ သမိုင္းမ၀င္ေသးေပမဲ့..သမိုင္းတင္နိုင္တဲ့ ရုပ္ပံုလႊာေတြေပါ့။

Phyo Maw said...

ဆယ္တန္းတုန္းက သူတို႕အိမ္မွာ ေဘာ္ဒါသေဘာမ်ိဳး
၁ လနီးပါး သြားေနဖူးတယ္။

Anonymous said...

သမိုင္းတင္ႏိုင္မယ္႔ ရုပ္ပံုလႊာေတြကို ခံစားဖို႔ သတင္းၾကားယံုနဲ႔တင္ ေက်းဇူးတင္လွပါၿပီ...ဘယ္အခ်ိန္ဘဲ ေရးေရး ေစာင္႔ဖတ္ဖို႔ အဆင္သင္႔ပါေက...

mie nge

သက္ေဝ said...

သမိုင္းမတင္ရေသးေပမယ့္
သမိုင္းတြင္ေနတဲ့ သူတေယာက္အေၾကာင္း မွတ္တမ္းေလး ဖတ္သြားပါတယ္။
မွ်ေဝေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေက...

Unknown said...

ကြ်န္ေတာ္ေယာက္က်ားပါ...
ဒါေပမဲ့ဒီေၾကာင္းေတြကိုၾကား၇၇င္....ဖတ္၇၇င္အျမဲတမ္းမ်က္၇ည္က်မိတယ္ဗ်ာ.......
ဘာလို့လဲဆိုတာေျပာေပးၾကပါဦးလားဗ်ာ....

kay said...

ညီမျကီး ေကသြယ္



ဒီေန ့ ၂၉ . ၅ . ၂၀၁၃ေန့ ့မွာ ညီမ ေရး တဲ့
လိွဳင္းမ ေျကာက္သူ မ်ားေဆာင္းပါး ေလးဖတ္မိ
တယ္ အတိတ္ ကိုျပန္ျပီး သတိ တရ ၿဖစ္မိတယ္



ေက်ာင္းသား ဘဝထဲ ကအခုအခ်ိန္အထိ
ေထာင္ ထဲ ဝင္ လိုက္ ထြက္လိုက္ နဲ ့ ၅ ျကိမ္
ေဒါ ္ေအာင္ ဆန္းစု ျကည္ ေနအိမ္ မွာအက်ယ္ ခ်ဳပ္
နဲ ့တစ္လ အခက္အခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုျကံ ုခဲ ့ရတယ္
ဒိအျပင္ အ ေဖ ျကီးနဲ ့ ညီေလး ပါေထာင္ က် ညီမ
သူငယ္ ခ်င္းကလည္းျကိ ုးစားပန္းစားရထားတဲ့ဂ်ပန္
ပညာေတာ္သင္ ခရီးကို နိင္ ငံ ေရးမိသား စုျဖစ္ေန
လို ့သြား ခြင္ ့မရခဲ ့ သူလည္းစိတ္ဓါတ္ေတြ က် ျပီး
မိသားစု အားလံုးရိုက္ ခတ္ ခံ ခဲ ့ရပါတယ္။



အဲဒီအခ်္န္ မွာအ ေျကာက္ တရားျကီစိုးခဲ့
လို ့အကိုတို ့ကို ပါတ္ ဝန္းက်င္ ကပါမ ေခါ္ ္မ ေျပာ
ျဖစ္လာတယ္ ေဆြ မ်ိဳးေတြပါပါတယ္ဗ်ာ



အဲ ဒီလိုကာ လမွာညီမက မွတ္ မွတ္ ရ ရ စာေရးသားေပးတာကိုေက်းဇူတင္ ရ ပါ တယ္
အကို တို ့ထက္ မိသားစု ဘဝပ်က္သြားသူေတြ
ယံုျကည္ ရာအတြက္ဘဝကို စ ေေတးေပးျပီး ကို ့နွလံးုသားထဲမွာသာထား ျပီးေက် နပ္စြာတိုင္းျပည္အတြက္ေပးဆပ္ေနျကသူေတြအမ်ားျကီးပါ အဲ ဒီ ပုဂၢု ိဳလ္ေတ ြအေျကာင္းေရးေစခ်င္
တယ္ အကုိ ေျပာခ်င္ တာက အ ေျကာက္တရား
ျကီးစိုး အားေကာင္းေနခ်ိန္ မွာ မွန္တဲ ဘက္က ရပ္တည္ ျပီးေရး ေပးရဲ တာ ကို ခ်းီ ျက ူးတာပါ



စာျပန္ဖတ္ ျပီးခ်ိန္ မွာ အတိတ္ ရဲ ့ ့ခါးသီးမွ ုေတြကိုျပန္သတိရတယ္ ဒါေပ မဲ ့အကို တို ့လုပ္ေန တာ နိုင္ ငံ ့ အ ေရး ပါ နိုင္ ငံ ့ အ ေရးကို
ခံ စားခ်က္ နာက်ည္း ခ်က္ေတ ြ နဲ ့မလုပ္ပါ ဘူး



တိုင္းျပည္ က္ုေကာင္းေစ ခ်င္ တဲ ့ စိတ္



တည္ ေဆာက္ ခ်င္ တဲ ့စိတ္ ေတ ြနဲ ့ က်ရာ ေန ရာက ေနဝိုင္းထမ္းေပးေနပါတယ္



ေက်းဇူးတင္ ပါတယ္ မိသားစု အားလံုးက်န္း
မာ ခ်မ္းသာ ျက ပါေစ

ေလးစား ခင္ မင္ လ်ွက္ . . . . . . .ကိုသိမ္းေဆ ြ

Unknown said...

လႈိင္မေျကာက္တဲ႕..သူရဲေကာင္းေတြထဲက..တစ္ေယာက္ကို..မွတ္တမ္းတင္ေရးဖြဲ႕..ေကကို..သူရဲေကာင္းမ်ားနဲ႕အတူေလးစားပါတယ္..ေက

Unknown said...

လႈိင္မေျကာက္တဲ႕..သူရဲေကာင္းေတြထဲက..တစ္ေယာက္ကို..မွတ္တမ္းတင္ေရးဖြဲ႕..ေကကို..သူရဲေကာင္းမ်ားနဲ႕အတူေလးစားပါတယ္..ေက