ငါးေခါင္းဟင္း-ဘဲအရိုုးေပ်ာက္အစာသြပ္ နဲ႕ ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္

တေလာက... ဒန္ေပါက္ခ်က္ နည္း ရွာ ရင္း.. အခ်က္အျပဳတ္..အစားအေသာက္ ဘေလာ့ ေတြ ဆီ ေရာက္သြား ခဲ့ သည္။ အေတာ့္ ကိုု စိတ္ခ်မ္းသာ စရာ ေကာင္းေသာ.. ဘေလာ့ဂ္ မ်ားပါေပ..။

လုုလုု တိုု႕ ရွင္မင္း တိုု႕ ဘေလာ့ဂ္ ေလး ေတြ က...အေတာ္ အေစာ တည္းက..လူသိမ်ား ျပီးသား မိုု႕.. ေရာက္ဖူး ေနေပမဲ့.. အဲဒီ ေန႕က.. လင့္ ေတြ က..တဆင့္ တဆင့္ ေလ ွ်ာက္သြား ရင္း နဲ႕...ေတာ္ေတာ့္ ကိုု စံုုသြားတာ.. တညေန လံုုး.. မထတမ္း ကိုု.. ၀င္းဒိုုး အိတင္း နဲ႕ ကြတ္ကင္ (windown eating / window cooking) လုုပ္ ျပစ္ လိုုက္ မိေတာ့တယ္။ မိန္းမ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိပါတယ္။ ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္း.. ေတြ..ပံုုေတြ ၾကည့္ျပီး..စိတ္ထဲ မွာ ခ်က္စား ရတာ ... သိုုးေမြးထိုုး ပံုုစံ စာအုုပ္ေတြ ၾကည့္ျပီး..စိတ္ကူး နဲ႕..တမ်ိဳး ျပီး တမ်ိဳး ထိုုး ရ တာ..ဘယ္ေလာက္ အရသာ ရွိ တယ္ ဆိုုတာ..။ စိတ္ နဲ႕ ဆိုုေတာ့.. အမ်ားၾကီး လည္း ျပီးတာေပါ့..။ လွ ကလည္း လွ မွ လွ.. စားလိုု႕က လည္း ေကာင္း.. ဆိုု သလိုု..။

ဓါတ္ပံုု ေတြ ကလည္း ေကာင္း ဆိုုရင္ေတာ့. ေျပာစရာ ကိုု မလိုု ေတာ့ဘူး။ ကိုုယ္တိုု႕ ေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား လည္း.. စားစရာ ေလး ေတြ..ခ်က္ျပဳတ္ ျပီး..လွေနရင္.. ဓါတ္ပံုု ရိုုက္ျပီး.. တေယာက္ ေယာက္ ကိုု ျပ ခ်င္ ေန ေရာေလ....ဟုုတ္တယ္ မလား..။ ဘေလာ့ဂ္ ရွိရင္ ရွိ.. မဟုုတ္လည္း.. ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ မွာ.. တင္ ၾက.. မစားရ ေညွာ္ခံ ၾက နဲ႕... ဘာမွ ေတာ့ လည္း မဟုုတ္ေပ မဲ့..ေပ်ာ္စရာ ေလး ေတြ ..။

ျပန္ စဥ္းစား ၾကည့္ ေတာ့....လြန္ခဲ့တဲ့..၃ ႏွစ္ေက်ာ္..ဘေလာ့ စ ဖြင့္ တဲ့အခ်ိန္ .. ကိုုယ့္ လက္လွဳပ္ လိုုက္သမ ွ်.. ကြန္ျပဴတာ..မ်က္ႏွာျပင္ မွာ..ေပၚလာ တဲ့.. ဘေလာ့ ေလး ကိုု ၾကည့္ရင္း...ဘာေတြ ေရး ရင္..ေကာင္းမလဲ..ဘာေတြ တင္ရင္ မေကာင္းမလဲ ဆိုုျပီး..ရင္ေတြ ခုုန္ ခဲ့ တာ ေလ..။ တကယ္ပါ..။ အရိုုးသား ဆံုုး နဲ႕.. စိတ္အလွဳပ္ရွား ဆံုုး အခ်ိန္ ေလး ေတြ ပဲ...။ အဲဒီလိုု နဲ႕.. ကြန္ျပဴတာ ထဲ ရိုုက္ သိမ္း ထား တဲ့.. အစားအေသာက္ ပံုုေလး တခ်ိဳ႕ တင္ ျဖစ္ခဲ့ ေသး တယ္။ ေနာက္ေတာ့.. အခါ အားေလ်ာ္ စြာ.. အစားအေသာက္ အေၾကာင္း ေလးေတြ ေရး ျဖစ္ ခဲ့ ေပမဲ့.. အခုု.. ေသခ်ာ ျပန္ျပီး.. ကိုုယ့္ဘေလာ့ ရဲ႕.. ေခါင္းစဥ္ ေတြ ၾကည့္ေတာ့.. food ေအာက္မွာ..၄ ပုုဒ္ လားပဲ ရွိ တယ္ ..။

တကယ္ က .. အစားအေသာက္ အခ်က္ အျပဳတ္ ေလာက္.. လူတိုုင္း ကိုု..စြဲ ေဆာင္ နိုုင္တာ..ဘာမွ မရွိ ဘူးလိုု႕ ေျပာရင္ ပိုုမယ္ မထင္ဘူး..။ ဟုုတ္တယ္ေလ... နုုိင္ငံေရး သမား ေတြ လည္း အစား ၾကိဳက္.. မင္းသား မင္းသမီး ေတြ လည္း အစားၾကိဳက္.. အမွိဳက္ပံုု ေပၚက..ကေလး ေတြ လည္း အစား ၾကိဳက္ ၾက တာပဲ..မဟုုတ္လား..။ ဒါေပမဲ့.. ရိုုးရိုုး ၾကိဳက္ တာ ထက္ ပိုုျပီး.. အနုုပညာ တခုု လိုု.. ေျဖေဖ်ာ္မူ တခုု လိုု ျဖစ္ လာ ေန တဲ့.. အေၾကာင္း.. Times မဂၢဇင္း တခုု မွာ ဖတ္လိုုက္ ရ တယ္။ Pop culture တခုု လိုု ျဖစ္ လာ ေန တဲ့.. အခ်က္အျပဳတ္ အစီ အစဥ္ ေတြ

အေၾကာင္း.. ေခတ္ တခုု ျခင္း စီ ကေန.. ဆြဲ ထုုတ္ ျပ ထားတာ..။ ေန႕ တိုုင္း လည္း..တီဗီ ဖြင့္ လိုုက္ရင္.. အစားအေသာက္ နဲ႕ပတ္သတ္ တာ တခုု ခုု ကေတာ့..တလိုုင္းလိုုင္း မွာ လာေနတာ ပဲ..။ အစားအေသာက္ ခ်က္နည္း လုုပ္နည္း ေတြက.. pop ျဖစ္လာ ေတာ့.. chef ေတြ လည္း celebrity ေတြ လိုု ျဖစ္လာ ၾက ေတာ့ တာေပါ့..။

Iron chef ... celebrity chef .. top chef... pop chef...။ ေဟာ.. တေလာက.. ေအာ္ဇီ မွာ..အၾကီး အက်ယ္ ေပါက္သြားတာ .. master chef ..။

ညေန တိုုင္ ၇ နာရီ ခြဲ ရင္.. လူတိုုင္း လုုိလိုု လုုပ္လက္စ ေတြ ျပစ္ျပီး.. တီဗီ ေရွ႕ ေရာက္ ၾက ရတယ္ လိုု႕ ေတာင္.. အမႊန္းတင္ ေရး ၾက တယ္။ လူတိုုင္း ဟုုတ္ မဟုုတ္ ေတာ့ မသိ.. ကိုုယ္လည္း.. ေနာက္ပိုုင္း အစီအစဥ္ ေတြ ကိုု.. စိတ္၀င္ တစား ကိုု ၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ အစမ္း ေရြး ထားတဲ့..လူ ၂၅ ေယာက္ ထဲ ကေနျပီး.. တေယာက္ ျပီး တေယာက္ ထုုတ္ သြား တဲ့.. reality show biz တခုုက.. ထင္တာ ထက္ ကိုု.. ဟစ္ ေတြ ထိ ျပီး..ေပါက္သြား ခဲ့ တယ္။ အမေလး.. သူတိုု႕ လုုပ္ မွ.. တကယ့္... ဒိုုင္လူၾကီး.. chef ၾကီး ေတြ ကိုု ၾကည့္ ရတာ.. နပိုုလီယံ တိုု႕ ဟစ္တလာ တိုု႕.. ဘုုရင့္ေနာင္ တိုု႕ လား ေအာက္ေမ့ ရ တယ္။ ေအာ္ လိုုက္..ေငါက္ လိုုက္.. ၾကိမ္း လိုုက္..ေမာင္း လိုုက္.. ။ သူတိုု႕ မိုု႕.. ျပိုုင္ပြဲ ခန္းမ ထဲ ၀င္လာ ရင္.. ငတိ ေတြ မွာ..ျငိမ္လိုု႕...။ တေယာက္ က မ်ား.. မ်က္လံုုး တခ်က္ ၀င့္ၾကည့္ လိုုက္ ျပီ ဆိုုရင္.. ျပိဳ ေတာ့ မလိုု..မ်က္ႏွာ ေတြ နဲ႕...။ ငိုု တဲ့ သူ က..ငုုိ.. ရီ တဲ့သူ ကရီ.. ။ ၾကည့္လိုု႕ ေတာ့..ေကာင္း ေနတာ ပါပဲ..။ ထူးဆန္းတာက.. ကိုုယ့္ ထက္ ပိုု..အစားအေသာက္ ၀ါသနာ ပါတဲ့.. အမ်ိဳးသားက.. အဲဒီ အစီ အစဥ္ ကိုု မၾကိဳက္ဘူး တဲ့..။ “ ဘာလဲ..အစားအေသာက္ လုုပ္စား တာမ်ား..ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ရႊင္ရႊင္ မရွိဘူး... ျဖစ္ပ်က္ ေန လိုုက္ ၾကတာ.. ” တဲ့..။ ဟုုတ္ေတာ့ လည္း

ဟုုတ္ သား.. တခါတေလ stress test ဆိုုတာ ပါေသးတယ္။ stress ေတြ မ်ားလိုု႕..ေဖ်ာ္ေျဖ ေရ း ၾကည့္ ပါတယ္ ဆို မွ.. သူတိုု႕ နဲ႕ လိုုက္ျပီး..ေခၽြးျပန္ ရတာ..ရင္ေမာရတာ.. တကယ္ မတန္ ဘူး။

လေပါင္း မ်ားစြာ.. တပတ္ ..၅ ရက္ ျပ တဲ့..အဲဒီ အစီ အစဥ္ ျပီး သြာေတာ့..ဗိုုလ္ စြဲ သြားတဲ့.. မာစတာ ရွဖ္ က.. လူရြယ္ ဥပေဒ ဘြဲ႕ရ တေယာက္..။ သူ႕လိုု ဗိုုလ္ စြဲ တဲ့ သူ မေျပာ နဲ႕.. အဆင့္ ၁၀ ေလာက္ မွာ ျပဳတ္တဲ့ လူေတြ ေတာင္.. နာမည္ တလံုုး ရ.. လူသိ မ်ားျပီး..စားေသာက္ ဆိုုင္ ေတြ ဖြင့္ ဖိုု႕ တာဆူ ေန တာ.. ဆိုုေတာ့... အဲဒီ ေရွ႕ ေန လည္း.. မာစတာရွဖ္ ဆုုၾကီးကိုု ကိုုင္ျပီး ..ဘာ ဆက္လုုပ္ စား မလဲ မသိေပ။ သူတိုု႕ ေတြ မ်ား ၾကည့္ လိုုက္ရင္.. တကယ့္ ကိုု စတိုုင္ ေတြ မလိုုင္ ေတြ နဲ႕.. ဆံပင္ရွည္ ၾကီးေတြ ကိုု နဖူးေျပာင္ ေန ေအာင္ စည္း .. ဆံထံုုး ထံုုး... ရွဖ္ ၀တ္စံုု အျဖဴ ကိုု ..အေပၚ ဆံုုး ၾကယ္သီး ျဖဳတ္..ရင္ဖံုုး တျခမ္း ဟ ျပီး.. အားရ ပါးရ.. ခ်က္ ေန တာမ်ား.. ကီဗင္ ေကာ့စနာ တိုု႕.. ရပ္ဆဲလ္ခရိုုး တိုု႕.. ဘရက္ပစ္ တိုု႕ ေတာင္.. ေမ့ တယ္ .. တကယ္...။

အခ်က္ အျပဳတ္ ၀ါသနာ ပါတဲ့..ကိုုယ့္ အိမ္က..ဆရာ လည္း.. စိတ္ေတြ ပါ ျပီး..ငါလည္း..အသက္ၾကီး ရင္.. home restaurant ဖြင့္မယ္ လုုပ္ေရာ..။ “ဟင္.. ဂစ္တာ ဆိုုင္ လည္း ဖြင့္ မွာ ဆိုု.. ” ဆိုု ေတာ့.. “ ရတယ္.. ၂ ခုု လံုုး လုုပ္မယ္ ” တဲ့..။ အက်င့္ မေကာင္းပံုုမ်ား..။ ( ေတာ္ၾကာ..မခ်စ္ၾကည္ေအး စားေသာက္ဆိုုင္ နဲ႕ အျပိဳင္ ျဖစ္ေန အံုုးမယ္..)

ျပီး..ေျပာေသးတယ္..။ ယူ တိုု႕ မိန္းမ ေတြ.. ဟင္းခ်က္ တယ္ ဆိုုတာ.. ကိုုယ့္ အိမ္က..မီးဖိုုေခ်ာင္ တင္ စိတ္၀င္စားတာ.. ။ ဘယ္ နာမယ္ေက်ာ္ ရွဖ္ ၾကည့္ ၾကည့္..ေယာက္်ား ခ်ည္း ပဲ တဲ့..။ သူက.. က်ိဳးေၾကာင္း စိတ္ျဖာ ျပ ေသးတယ္။ “ ဘယ္ ျဖစ္ မလဲ.. မိန္း မ ေတြ..ဟင္းခ်က္ ရင္..ဟိုုဟာေလး..တိုု႕ တိ..တိုု႕တိ..ဒီဟာေလး တိုု႕တိ တိုု႕တိ.. ငါတိုု႕ ေတြက ေတာ့..အကုုန္ ျပစ္ထဲ့.. ရွိသမ ွ် ေမွာက္ထဲ့ တာပဲ ” တဲ့..။ ဟုုတ္ လည္း ဟုုတ္ပါ့.. သူတိုု႕ ဟင္းခ်က္ ရင္...ေၾကာ္ျပီး သံုုးျပီးသား ဆီ ဆိုု..လံုုး၀ ျပန္မသံုုး..။ အဲဒါ က..အေရး မၾကီး.. ကိုုယ္ေတြ မွာ ေတာ့.. စီးတဲ့ ေရ..ဆည္ တဲ့ ကန္သင္း တင္ မက.. ေဆးတဲ့ ပန္းကန္ ပါ.. ျဖစ္ ေနရ တာ ကိုု ေတာ့..ထဲ့ မေျပာ ။ သူတိုု႕ က..ခ်က္ ျပီး သြားရင္..မီးဖိုု နဲ႕ ေရစင္ ကိုု လံုုး၀ ျပန္ လွည့္ မၾကည့္ေတာ့.. ။ ကိုုယ္ေတြ မွာ..ေဆးေပေတာ့.. ရွင္းေပေတာ့..။ ဘာပဲ ေျပာေျပာ..ခ်က္ ေကၽြး တယ္ ဆိုုရင္ပဲ..ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ေလ...။

ၾကံဳတုုန္း..ေၾကာ္ျငာ ၀င္ ရ ရင္ေတာ့.. သူက.. စင္ကာပူ..ငွက္ေပ်ာရြက္ ဆိုုင္က..ကုုလား ငါးေခါင္းဟင္း မ်ိဳး ကိုုေတာ့.. ရွယ္ဗ်..။ း)

ငါးေခါင္းဆရာ ရဲ႕ မခ်က္ျပဳတ္မွွီ..အခင္းအက်င္း..

ကိုုယ္တိုု႕ ေန တဲ့ ျမိဳ႕ေလးက လည္း.. အားလံုုး နဲ႕ ခပ္ေ၀းေ၀း.. ဗမာ အစား အစာ မရွိ..ဘာမရွိ ဆိုု ေတာ့ လည္း.. တခါ တရံ မွ ရတဲ့..ငါးေခါင္း ကိုု..ေမ ွ်ာ္ ရတာ.. အျမဲ ခ်က္ မစား နိုုင္ပါဘူး။ အဲဒီ ေျမနီနီ ျမိဳ႕ေလး မွာပဲ.. ရွိစုု မဲ့စုု ဗမာ မိတ္ ေဆြ ေလး ေတြ.. ပိတ္ရက္ ဆိုု.. ဟိုုဟာ ခ်က္စား..ဒီဟာ ခ်က္စား.. စုုျပီး.. လုုပ္ေလ့ ရွိတယ္ ေပါ့။ တရက္ ေတာ့.. ကိုုယ့္ ဆရာ ရဲ႕ ငါးေခါင္းဟင္း ကိုု..အားက် မခံ.. တျခား ဆရာ တေယာက္ ကလည္း..သူ႕ ရဲ႕.. Grandpa recipe ဆိုုပီး .. လုုပ္ပါ ေလ ေရာ..။ တကယ့္ ကိုုပဲ..သူ႕ အဘိုုး က.. ေဆြစဥ္ မ်ိဳးဆက္ ေပး ခဲ့ ရင္း ..သူ႕ လက္ထဲ ကိုု ေရာက္လာ တဲ့.. “ ဘဲ အရိုုးေပ်ာက္ အစာသြပ္ ေပါင္း ...” တဲ့ ေလ..။ အေတာ္ လည္း လက္၀င္ျပီး.. အခ်ိန္ကုုန္ တာေၾကာင့္..ဘယ္စားေသာက္ ဆိုုင္ မွေတာင္..တင္မေရာင္း နိုုင္ တဲ့..ဟင္းလ်ာ တခုု လိုု႕ ဆိုုတယ္....။ သိတယ္ မဟုုတ္လား.. ကိုုယ္ က ေတာ့.. သြားေရယိုု ယံုုထက္ မပိုု ေပမဲ့.. home restaurant ဖြင့္ခ်င္ တဲ့ တေယာက္က.. ဘဲ အရိုုးထုုတ္နည္း ကိုု....စိတ္၀င္စား လိုု႕ .. သင္ခ်င္ ပါသတဲ့.. ။

အဲဒါ နဲ႕.. တရက္ေတာ့.. စိတ္ကူး ေတြ လည္း ေပါက္တုုန္း.. ဟိုု အကိုု ရဲ႕..ဘဲေပါင္း အရိုုးေပ်ာက္ .. သင္ခန္းစာ ၾကီး..စတင္ ပါေတာ့ တယ္။

တကယ္ေတာ့..ဘဲေလး ခမ်ား.. ဘာေရာဂါ မွ..မရွိရွာ ပဲ.. မီးဖိုုေခ်ာင္.. ေအာ္ပေရးရွင္း သီေရတာ ထဲ မွာ.. ခြဲစိတ္ ခံ ရ တာပါ..။ ဘဲဆရာ..အကိုု.. က..ဒီ ျမိဳ႕ ေလး ရဲ႕ ေဆးရံုု..အေရးေပၚ ဌါန က..ဆရာ၀န္ ဆိုု ေတာ့.. ဘဲေလး ခမ်ာ.. အေရးမေပၚ ခ်င္ပဲ.. အေရးေပၚ ခန္းထဲ ေရာက္ လာ ရ ရွာ တယ္။ ၾကည့္ အံုုးေလ.. ဘဲေလးကိုု ခြဲ စိတ္ မဲ့..ကိရိယာ တန္ဆာ ပလာ ေတြ.. က..။

ဘဲ တေကာင္ ရယ္.. ခြဲစိတ္ခန္း သံုုး ကိရိယာ တခ်ိဳ႕ ရယ္.. အထဲကိုု သြပ္ မဲ့ အစာ ေတြ..ရယ္...။

သြပ္မဲ့ အစာ ကေတာ့..၀က္သား သံုုးထပ္သား ဆိုုေတာ့.. အီစိမ့္ ေနမဲ့ ပံုု ကိုု ..ျမင္ေယာင္သာ ၾကည့္ေပေတာ့..။ ေနာက္.. ေဂၚရခါး သီးရယ္.. မိွဳရယ္.. ေတာင္ဆိုုင္ လိုု႕ ေခၚတဲ့..တရုုတ္ ရိုုးရာ အရြက္ ေျခာက္ တခုု လိုု႕.. ဆိုုတယ္။

တေယာက္က.. ဘဲ ကိုု လံုုး၀ ပံုုမပ်က္ ေအာင္.. ခက္ခက္ခဲခဲ ကိုု အရိုုးစုု ၾကီး တခုု လံုုး ကိုု..ခြဲစိတ္ခန္း ဓါး နဲ႕ ..စိတ္ရွည္ လက္ရွည္.. လီွးျဖတ္ ေနတဲ့.. အခ်ိန္ မွာ.. ေနာက္ တေယာက္ က . စိတ္၀င္ တစား.. ဓါတ္ပံုု ေတြ တဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ရိုုက္ ေန ေလ တဲ့.. အမ်ိဳးသား ၂ေယာက္ ကိုု ၾကည့္ ျပီး..... အဲဒီေလာက္ ခက္တာ မ်ား.. မစား ရ ရင္ လည္း ေနပါေစ...လိုု႕ ေတြးေနမိ တယ္...။ အင္း..ေျပာသလိုု..မိန္းမေတြ.. မီးဖိုုေခ်ာင္ ၀င္တာ.. ၀ါသနာပါ လိုု႕ မဟုုတ္ဘူး ဆိုုတာ.. ဟုုတ္ ေတာ့ ေနပါ ျပီ ေနာ္..။ ဘဲ ဆရာ... အကိုု ကလဲ ေျပာ တယ္..။ သူတိုု႕ မိသားစုု မွာ..အဲဒီ နည္း ကိုု..သူ႕ အေဖ က.. သင္ေပး ေတာ့.. သူ႕ အမ ေတြ တေယာက္မွ.. စိတ္ မ၀င္စား မတတ္ ေျမာက္ပဲ..သူ တေယာက္ တည္း..ရ ထား တာ တဲ့..။

.. ပထမ ဆံုုး..ဘဲေလး ကိုု..ေဇာက္ထိုုး ဆြဲ ျပီး.. ျဖည္းျဖည္း ခ်င္း..အလယ္ရိုုး ၾကီးကိုု.. ေဖာ္ေဖာ္ ျပီး..လွီး ယူ ရ တယ္..။..ဒူးစစ္ ေတြ နားမွာ တအား ကိုု လက္၀င္ တာ..။

ဒါေလးက.. ဘဲ ေစာ္ နံေစ တဲ့.. အဆီဗူး ေလး.. တဲ့.. အေတာ္ သတိ ထား ျပီး ဆြဲ ထုုတ္ ရ ပါတယ္။

( lymph nodes ) တမ်ိဳး ေပါ့ လိုု႕.. တခါ တည္း..စာပါ သင္ေပး လိုုက္ ေသးတယ္..။

ျပီးသြားေတာ့.. အိတ္ၾကီးလိုု ျဖစ္သြားတဲ့..ဘဲ ေကာင္ ၾကီး ထဲကိုု.. အခုုန ၀က္သား ေတြ.. အစာ ေတြ.. ၾကိဳက္ သေလာက္ သြပ္ေပ ေတာ့... လည္ပင္း ထိ ေရာက္ေအာင္ သြပ္..

ျပီး ေတာ့.. အရိုုးထုုတ္ ခဲ့တဲ့.. အေပါက္ ကိုု.. ေသခ်ာ ျပန္ ခ်ဳပ္.. လည္ပင္း ထိပ္က.. အေပါက္ ကိုုပါ.. ဆြဲ စိ ျပီး ပိတ္ ခ်ဳပ္...

ေနာက္ဆံုုး.. ၃ နာရီ ေလာက္ အခ်ိန္ယူ ျပီး..ေပါင္းအိုုး နဲ႕ ေပါင္းလိုုက္တဲ့ အခါ.. ေဟာဒီလိုု..စားခ်င္ စဖြယ္.. ဘဲေကာင္လံုုး အရိုုးေပ်ာက္..အစာသြပ္...ရ လာ ပါေတာ့တယ္။

ကဲ....၀ိုုင္ အနီေလး တခြက္စီ.. ထဲ့ ျပီး.. ခ်ီးယားစ္ ....

သူ႕ အရသာ က.. ဘဲသား ဆိုုလည္း ဟုုတ္..၀က္သားဆိုု လည္း ဟုုတ္.. နူးညံ့ ျပီး..အရသာ တကယ္ ထူး ပါ ေပတယ္။

ဘဲ ဆရာ ရဲ႕ မိသားစုု..ရန္ကုုန္ ျပန္ေနတုုန္း ဆိုုေတာ့.. ကိုုယ္တိုု႕ သံုုး ေယာက္ ထဲ .. ကမၻာ့ ဖလား ၾကည့္ ရင္း.. ဘဲေပါင္း တဖဲ့ စားလိုုက္.. ၀ိုုင္ တငံုု ေသာက္လိုုက္..။

ကိုု္ယ္ တိုု႕ ၂ ေယာက္က.. စားေကာင္း လိုုက္တာ..လိုု႕ ေျပာလိုုက္.. ဘဲ ဆရာ ကလည္း.. က်ေနာ္..ေနာက္တေခါက္ ထပ္လုုပ္ အံုုးမယ္ ... လိုု႕.. ၾကိမ္း၀ါး လိုုက္ နဲ႕ ပဲ.. ဘဲတေကာင္ လံုုး.. ၃ရက္ ေလာက္ ေန မွ ကုုန္သြား ေတာ့တယ္..။

ဒီေန႕ ေတာ့ ... ေျမနီနီ ျမိဳ႕ေလး မွာ..ဘဲဆရာ နဲ႕.. ဗမာတသိုုက္.. ေမြးေန႕ ပြဲက်င္းပ မယ္ လိုု႕ ေျပာ သည္.။ ေမြးေန႕ရွင္ ရဲ႕ ကိုုယ္တိုုင္ လက္ရာ... My Grandpa recipe လည္း.... မပါ မျဖစ္.. ဟင္းလ်ာ တပြဲ ျဖစ္ေပ လိမ့္ မည္ ေပါ့..။ ဒီ တခါ.. ကိုုယ္က.. ျမိဳ႕ ေတာ္ ေရာက္ ေန လိုု႕... ဘဲအရိုုးေပ်ာက္ ကိုု ..၀င္ မ ႏြဲ နိုုင္ ေတာ့..။

ခင္မင္ ေန ၾကတာ..ၾကာျပီ ျဖစ္ေပ မဲ့.. ဘေလာ့ အေၾကာင္း..တခါ မွ စကား မစပ္ ျဖစ္ လိုု႕.. မေျပာျပ ျဖစ္ တာေၾကာင့္.. ခုု လ ပိုုင္း မွ..ဒီဘေလာ့ ကိုု စ ဖတ္ ဘူး တယ္ ဆိုု တဲ့..ကိုုေက်ာ့္ အတြက္... ဒီ ဘေလာ့ က ေန ပဲ..ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္ ေပးလိုုက္ ပါ တယ္။

Happy Birthday ပါ.. ကိုုေက်ာ္

မဖတ္ရင္..မရဘူး ..ဖတ္မွ..ရမယ္ ဆိုုပါေတာ့... း))

◦

ငါးေခါင္းဟင္း-ဘဲအရိုုးေပ်ာက္အစာသြပ္ နဲ႕ ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္