အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္သို႕ ဂီတ မိတ္ဆံု

…… ကိုယ္တို႕ ငယ္ငယ္ ဟိုအခါတုန္းက..ေျပာမရ ဆိုမရ မိုက္ၾကတဲ့ အခါေတြ... ခ်စ္ေသာေဖေဖ.... ခ်စ္ေသာ ေမေမ….. ဂရုဏာ ေဒါေသာ နဲ႕ ရိုက္ႏွက္ဆံုးမတဲ့ အခါ..က်တဲ့ မ်က္ရည္.. မ်က္ရည္..မ်က္ရည္..အသဲ

ဘ၀င္မွာ ...မနာတတ္ေသာ အရြယ္ေပ…
-

မီးပူ ခလုပ္ေလးကို cool အထိ တြန္းပို႕လိုက္ရင္း..အ၀တ္ ေနာက္တတည္ကို ဆြဲယူ ျပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္က ကပ္ပါလာတဲ့ အမွုန္ ေလးေတြကို ကပ္ခြာဖိလံုးေလး နဲ႕ အသာ ကပ္လိုက္သည္။ ပါးစပ္ကေတာ့..VCD Player ထဲက ထြက္ေပၚေနတဲ့..မာမာေအး ရဲ႕ သီခ်င္းသံ ကို အမွီလိုက္ဆိုရင္း.. စိတ္ေတြက..ၾကည္ၾကည္နူူးနူး ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေပ်ာင္းေပ်ာင္း။ ဂီတ က..လူ႕စိတ္ကို နူးညြတ္ေစတယ္ ဆိုတာ.. အၾကိမ္ၾကိမ္ အထပ္ထပ္ ေထာက္ခံ ေနမိတယ္။ နူးညြတ္တယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ထဲမွာ..၀မ္းနည္းတာေတြ..သတိရတာေတြ..ၾကည္နူးတာေတြ..အားလံုးပါ၀င္ေန သလိုပါပဲေလ..။ အခုပဲ.. သီခ်င္းေလးထဲမွာ..ငယ္ဘ၀ ေတြ.. ျပီးေတာ့..လက္ေတြ႕ဘ၀ေတြ..
-

....ခုေတာ့မွေလ..သူနဲ႕ေတြ႕ရင္..မျငိဳျငင္ပါဘူး..မငူစူပါဘူး..သို႕ေသာ္လဲေလ..

အလိုလို၀မ္းနည္းတတ္တယ္ေလ..သူ႕ကိုေတြးေန..သတိရေနတိုင္း.. ျမမ်က္ရည္..ပုလဲ မ်က္ရည္..စိမ့္စမ္းသြယ္မ်က္ရည္..သို႕ေသာ္ အစဥ္ပူေႏြးေန..

-
သီခ်င္းတပုဒ္ကို အဲဒီလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တေယာက္တည္း လိုက္ဆို ရတာေလာက္..အရသာ ရွိတာ .. စိတ္ကိုေျပေလ်ာ့ ေစတာ..ဘယ္မွာ ရွိေတာ့မလဲ..။ ခုတေလာ..ခရီးက ျပန္လာတည္းက..လန္ဒန္က ဇီဇ၀ါ နဲ႕ ဘိုဘို ေပးလိုက္တဲ့.. ျမန္မာသီခ်င္း ေဟာင္းေတြကို..အရမ္းကို အရသာ ေတြ႕ေနမိတာ။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း..သူ.. ဒီလို သီခ်င္းမ်ိဳးေတြ ၾကိဳက္တတ္တာ..သိမ်ား သိလို႕လား.. အၾကိဳက္ေတြပဲ..တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ တူေနၾကသလား..မသိ..။ ထမင္းဟင္းခ်က္လည္း..ဒီသီခ်င္းေတြနဲ႕.. မီးပူတိုက္လည္း ဒီအေခြဖြင့္..။ အိမ္က တေယာက္က အေတာ္ နားအူေနပံု ရျပီ။

“ ဘာသီခ်င္း ျဖစ္ျဖစ္ ..အကုန္ရေန..လိုက္ဆို ေနေတာ့တာပဲ..” တဲ့။
-

ဒါကေတာ့.. “ ကုိယ္တို႕ငယ္ငယ္ ဟို အခါ တုန္းက…” လို႕ပဲ ျပန္ေက်ာ့ရေတာ့မယ္။ ေရဒီယို သီခ်င္းေတြ နဲ႕ပဲ ၾကီးျပင္းခဲ့ရတာေလ..။ တအုပ္တည္းေသာ သီခ်င္းစာအုပ္ျဖစ္တဲ့.. ေဖ တို႕ ေမတို႕ရဲ႕..အႏွစ္ ၂၀ ေတးေပါင္းခ်ဳပ္ၾကီးကို ဖြင့္..လူၾကီးေတြ ဆိုသလို..လိုက္တု ဆို ခဲ့ တာေလ..။

-
မိုးရြာျပီ ဆို ေပ်ာ္ျပီေပါ့..။ မိုးသံေတြ နဲ႕ေရာျပီး..သီခ်င္းကို အက်ယ္ၾကီး ဆို..အသံေန အသံထားနဲ႕ စိတ္ၾကိဳက္ဆို..ဘယ္သူ႕မွ သိပ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေတာ့ ဘူး။ ေနာက္မို႕ဆို.. ေလး ငါး ေျခာက္တန္း ခုနစ္ တန္းအရြယ္ နဲ႕..သီခ်င္းဆိုခ်င္တာပဲ သိျပီး..သီခ်င္း စာသားေတြမရ..ဆိုခ်င္သလိုဆို.. ရျပန္ေတာ့လည္း.. အတိုင္းအနက္ကို နားမလည္ ..အိစက္ ညက္ေညာတဲ့..ဖဲေမြ႕ယာ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ..ေအာ္ေအာ္ဆိုရင္..ခဏခဏ အဆူခံရတတ္တာ..။
-

ခုေတာ့..ဆိုလိုက္စမ္း ၾကိဳက္သေလာက္.. စာသားေတြ လည္းမိ အဓိပၸါယ္ေတြလည္း ထိရွ လို႕… သီခ်င္းတပိုဒ္ တိုင္းက..အျဖစ္အပ်က္ တခု စီတိုင္း ဆီကို တြန္းပို႕ နိုင္တဲ့ အထိ..။ ဒသာနေတြ..ေတြးထုတ္ယူ နိုင္တဲ့ အထိ..။
-

....ေဆြးပူရင္လည္း က်တဲ့ မ်က္ရည္..ျပံဳးေပ်ာ္ရင္လည္း က်တဲ့ မ်က္ရည္..၀မ္းနည္းေပြသမွ်..ေသာက အေထြေထြ မ်က္ရည္သြယ္မွ..ေပါ့ပါးရႊင္လာ…အစဥ္သာ..ရင္မွာ..ေျပ..ေျပကာေလ်ာ့တယ္ေလ..ျမမ်က္ရည္..ပုလဲမ်က္ရည္..စိမ့္စမ္းသြယ္မ်က္ေရ..သို႕ေသာ္ အစဥ္ပူေႏြးေန..
….ခ်စ္ရသူတိုင္း က်ရေသာ မ်က္ရည္
-

ဟုတ္တယ္..ႏွလံုးသား ရွိတဲ့လူတိုင္း မ်က္ရည္ နဲ႕ကင္းနိုင္လို႕လား။ လူေတြအတြက္..မရွိမျဖစ္..လိုအပ္လို႕..ဘုရားသခင္က..ဖန္တီးေပးထားတဲ့ မ်က္ရည္..။ မ်က္ရည္ ဆိုတာ..အပူရည္ သက္သက္မွ မဟုတ္တာ။ သီခ်င္း စာသားေလး ေတြက.. ခ်စ္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ။

-
++++++++

-
“ ဒီေလာက္ သီခ်င္း ေတြ ဆိုဆိုေနတာ..လာ..အေပ်ာ္ အသံသြင္းေပးမယ္..” လို႕ ဆိုလာေတာ့..အေတာ္ ေပ်ာ္သြားတယ္။ မယ္ဆိုခ်င္ နဲ႕..အသံသြင္းအင္ဂ်င္နီယာရူး ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းျပီး.. အိမ္မွာ..ဂီြးဂြီးေဂၚေဂၚ..လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားၾကည့္တယ္ ။ ဇီဇ၀ါ ေပးလိုက္တဲ့ အေခြေတြ ထဲက.. တီးလံုးေတြ ခ်ည္း ပါတဲ့ အေခြကို ဖြင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့..။
-

ေမရွင္….

-
...စိတ္ခ် လက္ခ်..ၾကည္ျဖဴခ်င္..ေျမေပၚတြင္..သူပဲ စြဲလို႕သာပင္.. သစၥာေတာ္ပန္း ..မေသြတမ္းပင္..တူ ႏွစ္ကိုယ္ အသဲေရႊဆိုင္ ျမဲခိုင္ခိုင္..ေပါင္းဖက္ဖို႕ စိတ္မွာ ေျမာ္ျမင္..
-

မရေတာ့ဘူး..ခ်က္ခ်င္းကို လိုက္ဆို ျပစ္လိုက္ ျပီ။ အိုး…တီးထားတာေတြက လည္း..ေကာင္းလိုက္တာ..ကြယ္။ အဲဒီ ျမန္မာ့ စႏၵယား လက္သံက..တျခားဘာနဲ႕မွ မတူ..။ စႏၵယား တီးတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း က ေျပာျပဘူးတယ္။ Richard Clayderman တီးလံုးေတြကမွ..တီးရတာ လြယ္ေသးတယ္။ စႏၵယားခ်စ္ ေဆြ တို႕..စႏၵယားလွထြတ္ တို႕ သီခ်င္းေတြ ဆို..တအားခက္တယ္..သူ အလြတ္ မရဘူးတဲ့။ ဟုတ္မွာပါပဲ။ ဂီတမိတ္က.. Kite Young ကေတာင္..အေနာက္တိုင္း တူရိယာ သံကို ျမန္မာမူ ျပဳထားတာ..ပညာပါလြန္းလို႕.. ဂီတလုလင္ဦးကိုကို ဆီမွာ သပ္သပ္ ျပန္ သင္ယူတယ္တဲ့။ စႏၵယား ခ်စ္ေဆြ ထက္..ဦးလွထြတ္ ဟာေတြကို ပိုၾကိဳက္သည္။ ေခတ္လည္း ပိုမွီတာကိုး။ ရုပ္ရွင္ သီခ်င္းေတြ မ်ားေတာ့..ပိုျပီးေတာ့လည္း.. ေနာက္ခံရသ ပီျပင္ ေနတတ္ သည္။ ေဟာ..ေနာက္တပုဒ္က.. ဦးလွထြတ္ ရဲ႕ “ မွည့္တေပါက္” ..ဒါလည္း ရတာပဲ..။

….ခ်စ္တဲ့သူ တဦးေပၚတြင္..ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ ျဖစ္ၾကခ်င္တာ..သူသူငါ တိုင္းပင္.. သူသာလွ်င္..ဇမၺဴကမၻာတခြင္.. မတူပါခ်င္..စံနမူနာတင္..

-
ဘာေၾကာင့္မွန္းလည္း မသိ..ဘာကိုမွန္းလည္း မသိ...လြမ္းသလို ေဆြးသလို။ ေနပါအံုး.. ဂီတက..လူ႕စိတ္ကို နူးညြတ္ေစတာလား.. အားနည္းေစ တာလား..။ ေသြးေဆာင္တာေကာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလား..။

-
….တိမ္ေမွာင္ေ၀ကင္း..ျမဴေျခေတြရွင္း..ညသန္းေခါင္ခါတြင္..လေရာင္ျဖာလြင္..ရွင္းသန္႔ျဖဴစင္ ၾကည္ေအး တေဖြးေဖြး နဲ႕ ၀င္းပသလိုပင္..အျပစ္ဆုိက..ျမဴမွဳန္မွ် မတင္..မွဲ႕တေပါက္စြန္း..အစြန္းမခံနိုင္ခ်င္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူတြင္..

-
အဲဒီ နူးညြတ္မူေတြကို..ဘယ္လိုလူက..လြန္ဆန္ျပစ္လိုက္ နိုင္ မွာလည္းေလ ..။ ျပီးေအာင္ ဆက္ဆိုပါရေစ အံုး။

မွည့္တေပါက္

++++++

-
ျမန္မာ့ ေခတ္ေဟာင္း သီခ်င္းေတြထဲမွာ..ေပ်ာ္၀င္ ေနမိခ်ိန္မို႕.. ဟိုးတေလာက ၀ယ္လာခဲ့တဲ့ စာအုပ္ပံုထဲက..ကိုေစာညိန္း အမွတ္တရ စာအုပ္ေလးကို ဆြဲထုပ္ျပီး ဖတ္ေန မိသည္။

ဂီတ…ဆိုသည္မွာ..အတီးအမွဳတ္ ပညာဟု သာမန္အားျဖင့္ လူတိုင္း နားလည္ၾကေပသည္။
သို႕ရာတြင္..အနုပညာေျမာက္ ဂီတပညာ ဆိုသည္ကား..အတီးအမွုတ္ တခုတည္း..အထီးက်န္
သပ္သပ္
ကင္းလြတ္ေနေသာ အရာမဟုတ္။ စာေပပညာ..လူတို႕၏ ကိုယ္အဂၤါ
အစိတ္အပိုင္းဆိုင္ရာ ပညာ..
လူတို႕၏ ျဖစ္စဥ္ သမိုင္း ႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာ
အဘိဓမၼာပညာ စသည္တို႕ျဖင့္ အက်ံဳး၀င္
ဆက္သြယ္လ်က္ ရွိသည္ကို မူ..သေဘာေပါက္
ေကာင္းမွ ေပါက္ေပလိမ့္မည္။

-

ကိုေစာညိန္း ေရးခဲ့တဲ့..“ ဂီတ- အနုပညာ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလး ရဲ႕ နိဒါန္း ပိုဒ္ကို အထပ္ထပ္ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ ေန မိတယ္။

-
ဟုတ္တာပဲ.. ။ ေခတ္ေပၚ ရယ္..ေခတ္ေဟာင္းရယ္လို႕ ခြဲျခားလို႕ရယ္ မဟုတ္.. အနုပညာ မေျမာက္တဲ့..ေဖ်ာ္ေျဖမူေတြ.. ေခတ္တိုင္းမွာ.. ရွိေနခဲ့တာပဲ။ ဒီေခတ္မွာေတာ့..ပိုမ်ား ဆိုးေနေလသလား။ မိန္းကေလး တေယာက္ လူစိတ္၀င္စားေအာင္ ၀တ္စားျပီး..သီခ်င္းတပုဒ္ဆိုရင္း..လွဳပ္ခါျပေနတာ.. အနုပညာ မွ မဟုတ္တာ။ ေယာက္က်ားေလးတေယာက္.. အတုျမင္ အတတ္သင္..ပံုစံ ၀တ္စား ကားယားျပီး.. ေပၚပင္ဂီတ တခုကို ရြတ္ဖတ္ေနတာ.. အနုပညာ ဟုတ္ရဲ႕လား။

-
နိုင္ငံတကာ ဂီတ ေတြမွာ.. ရက္ပ္ေတြ..ဟစ္ပ္ေဟာ့ပ္ ေတြ.. အသစ္ အသစ္ ျဖစ္ထြန္းလာေပမဲ့.. ဂ်ပ္ဇ္ေတြ..ဘလူးစ္ ေတြ.. ကန္းထရီး ေတြ လည္း..သူ႕ဖာသူ သပ္သပ္ ဆက္တည္ရွိ ခိုင္ျမဲ ေနတာ.. စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ ။ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ဘယ္လိုမွ နားေထာင္လို႕ မရတဲ့.. ေအာ္ပရာ ဂီတ ေတာင္..သူ႕ပရိသတ္နဲ႕သူ..လူၾကိဳက္မ်ားေနေသးတာပဲ။

-
သူဆိုရင္လည္း .. ဟန္ထြန္းကို အားေပးသလို..ေလးျဖဴလည္း တခ်ိဳ႕ၾကိဳက္တာပဲ။ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္းကို.. မဆိုးဘူးလို႕ လက္ခံ မိတဲ့ အခ်ိန္မွာ..မိုးေဟကို ဆိုတာ..အဆိုေတာ္ မဟုတ္မွန္း သိေနတာပဲ။ ကိုင္ဇာ သီခ်င္းေတြ ျပန္ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္သလို.. ခင္ေမာင္တိုးၾကီး..ကို ဘီယာဆိုင္မွာပဲ ဆိုတာလို႕ ေျပာရင္..စိတ္နာခ်င္သည္။ ကိုေမာင္ေမာင္တို႕ ကိုေန၀င္းတို႕ သီခ်င္းေတြ ႏွေျမာလွသည္။ ေသခ်ာတာေတာ့..စိုင္းထီးဆိုင္ နဲ႕ ထူးအိမ္သင္ကို..လူ႕ျပည္ကို ျပန္ေခၚထားခ်င္လွသည္။ ခင္၀မ္းၾကီးရဲ႕ ပန္းခ်ီဆန္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ကိုလည္း..ခမ္းခမ္းနားနား ခ်ိတ္ဆြဲထားတာမ်ိဳး ျမင္ခ်င္သည္။ ေမာင္ကိုကို..ဦးခ်စ္ေဆြ နဲ႕ ဦးလွထြတ္ ရဲ႕ စႏၵယားလက္သံေတြကို ကြဲကြဲျပားျပား မဆန္းစစ္တတ္ေပမဲ့.. ကိုေစာညိန္း ရဲ႕ တေယာသံ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ကိုေတာ့..သီးသီးသန္႕သန္႕ နားစြဲလွ သည္။ သန္းသန္းဆင့္ ရဲ႕ ေရဒီယို သီခ်င္းေလးေတြကို ဘယ္မွာ ျပန္ရွာ ရမွန္း မသိေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ.. မာမာေအးအတြက္လည္း..ဂုဏ္ယူေက်နပ္ လွသည္။ မစိမ္းစိမ္း ရဲ႕..“ ေရႊမန္းဆီ သို႕..” ကိုလည္း.. တခါတေခါက္ေတာ့..ေရာက္ခ်င္မိေအာင္..စြဲလန္း ရတာပင္..။ ေမရွင္တို႕.. ဒိုရာသန္းေအး တို႕ ရဲ႕ တခ်ိဳ႕သီခ်င္းေတြက ေရႊတိုင္ညြန္႕ ရဲ႕ ေကာ္ပီ လက္ရာေတြ မွန္း သိေပမဲ့.. တန္ဖိုးထား ျမဲ ထားသည္။ မၾကည္ေအာင္ရဲ႕ အသံေလးေလး ၾကီးကို ၾကိဳက္သမို႕..ဥၾသဘေသာင္ ရဲ႕ အသံၾသ ၾကီးကိုလည္း ႏွစ္လို လွသည္။

-
ဘာပဲေျပာေျပာ..ဂီတက..အေျပာက်ယ္ပါတယ္ေလ.. မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။
-

+++++++

-
ဆိုတာကေတာ့..ဆိုအံုးမယ္ေလ..။ အသံေကာင္း တဲ့သူမွ..အဆိုေတာ္ ျဖစ္တတ္တာေပမဲ့..အသံမေကာင္းတဲ့သူ.. အေပ်ာ္ သီခ်င္း မဆိုရဘူးလို႕ေတာ့ မရွိဘူး မဟုတ္လား..။ ပတ္၀န္းက်င္ကိုေတာ့..စိတ္ညစ္ေအာင္ မလုပ္ပါဘူး။ ျဖစ္နိုင္ရင္..စႏၵယားတလံုး နဲ႕ ျမန္မာသီခ်င္းေတြ ေတာ့..တက္ခ်င္ေသးသည္။ အင္းလ်ားေဆာင္ ညစာစားပြဲ ေတြ နီးလာတိုင္း..ညဖက္ ညဖက္..စာက်က္ခ်ိန္ ဖ်က္ျပီး..ေအာ္ဂန္န္ တလံုးနဲ႕ သီခ်င္း တိုက္ခဲ့ ၾကတာ..မေန႕ တေန႕ကလိုပါပဲ..။ ဟိုး လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၃ ႏွစ္ေလာက္က..မိုးကုတ္ ခ်မ္းသာၾကီးဘုရား ေျခရင္းက..တန္ေဆာင္းၾကီးထဲမွာ..ျမိဳ႕ခံေတြ နဲ႕ သူတို႕ ကြင္းဆင္းအုပ္စု ေတြ စႏၵယားၾကီး နဲ႕ သီခ်င္းေတြ ဆိုခဲ့ၾကတဲ့..ညေလး တည ကိုလည္း..အျမဲ သတိရေနေသးသည္။ ေနာက္တခါ သူအျမဲ အမွတ္ရ ေနမိတဲ့..စႏၵယားၾကီးကေတာ့.. ဂီတ မိတ္ဆံု စားပြဲေလးတခု ရဲ႕ အလယ္မွာ…။

-

အဲဒီညက..ရွမ္းကန္ မွာ သူတို႕ ေမာင္ႏွမ ေတြ.. သြားစားၾကေတာ့.. စားပြဲေတြ လူေတြ အေတာ္ ၾကပ္ေနေတာ့..ဘယ္လိုျဖစ္ပါလိမ့္ ေပါ့… ။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ.. အလယ္ေခါင္ စားပြဲ ေတြကို ..ေနရာယူ ျပီး မိတ္ဆံုစားပြဲ က်င္းပ ေနတဲ့ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ စိတ္ပညာ ဌါန က.. ဆရာ-ဆရာမ ၾကီးေတြ ကို.. ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ခဏ ေနေတာ့..စႏၵယား ဆရာက..သီခ်င္းေတြ စတီးေလျပီ..။ ဆရာမၾကီးေတြက.. ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ့ အသံ ေလးေလးၾကီးေတြ နဲ႕..တေယာက္ျပီး တေယာက္ ဆိုၾက.. သံျပိဳင္ အားေပးၾက..။
-

“ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းက ေငြလမင္း ” “ ခ်စ္ရက္ရွည္ရွည္ အင္းလ်ားေျမ” “ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ တဦး” အိုး..သူ ၾကိဳက္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ခ်ည္းပဲ။ ကိုယ့္ အစာေတာင္ ကိုယ္ မစားနိုင္..သူတို႕ စားပြဲကို ေငးျပီး ေပ်ာ္ေနရတာ။ သူတို႕ကို ၾကည့္ရတာ..ပင္စင္စားေတြ..ပင္စင္နီးေတြေပမဲ့ ..လူငယ္ေလးေတြလို..နုရြယ္ ပ်ိဳျမစ္ေနေအာင္..ဂီတက..ဖမ္းစားထားတာမ်ား .. ဟိုး-လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္က..က်ဴတာ ေပါက္စ ေလးေတြ လိုပဲ..။ ခပ္သာသာ ေတာင္းဆိုသံ တခ်ိဳ႕ ေနာက္မွာ ေတာ့..ဟိုးဖက္ထိပ္ စားပြဲက..လူၾကီးတေယာက္ ထြက္လာျပီး..ဒီဖက္နား စားပြဲအစြန္က..ခပ္၀၀ ဆရာမၾကီး တေယာက္ ဆီ..ေလွ်ာက္လာတယ္။ ျပီးေတာ့..ဆရာမၾကီး ေဘးက..ျပံဳးေနတဲ့..လူၾကီးကို ခြင့္ပန္ဟန္ျပဳ ျပီး.. စႏၵယားၾကီး ဆီကို ဦးေဆာင္ ေခၚ သြားတယ္။ အားလံုး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ တခဏ.. စႏၵယား သံစဥ္ ခ်ိဳႏြဲ႕ ႏြဲ႕ နဲ႕အတူ..

-
....မူယာပံုႏွံဳး ခ်ိဳျပံဳးတဲ့ သူရယ္.. စိတ္ႏွလံုး ေတာ္ၾကည္လွတယ္..ပင္ကိုယ္ေခ်ာ..သေဘာမူရာၾကြယ္..ဇမၺဴဒီပါ ၀ယ္ ရွားေလာက္ေပတယ္..အသားေတာ္ ညိဳျပာညက္ရယ္.. ေရႊနန္းထက္၀ယ္…သူဇာႏြယ္..သက္လယ္..

-
လက္ခုပ္သံ ေတြ အေတာမသတ္.. ဆူညံ သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ..ဆရာမ ၀၀ ၾကီးက..သူ႕ရင္ဘတ္ေပၚက..

ပု၀ါ အျဖဴေလးကို.. လက္ကေလးနဲ႕ ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ရင္း..ရွက္ေသြးေတြ ျဖာသြားတာ ကို.. သူတို႕ စားပြဲ ေတြ ဆီကေတာင္..ျမင္လိုက္ ရသလို..။

.....ခ်စ္ေရးကို ျမဴတယ္..ၾကိဳက္ဖို႕ျဖင့္ သူဆြယ္..ယံုေလာက္ေအာင္ ပဲတကယ္.ေတြ႕လိုက္ရင္..ခၽြဲတယ္…

ဆရာမၾကီး နဲ႕ အတူ..သူပါ လိုက္ဆို ေနမိခဲ့တာ.. အဲဒီတုန္းက..။

++++++

ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္က်လို႕မ်ား .. သူတို႕ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ.. ဘေလာ့ဂ္ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ေတြ.. အသက္ေတြၾကီး .. ဘ၀ ေတြ အနည္ထိုင္.. ကိုယ္ခႏၶါေတြ ေလးလံ လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ.. စိတ္ေတြ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး နဲ႕.. အဲဒီလိုမ်ိဳး.. မိတ္ဆံုစားပြဲၾကီးတခုကို.. သီခ်င္းေတြ နဲ႕ တည္ခင္း ျဖစ္ၾကမယ္ ဆိုရင္……

( ရြာသားေလး ေရးခိုင္းထားတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့..ေနာင္လာမဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ အတြက္..ေပါင္းေရးလိုက္ပါတယ္) း) RSVP

◦

အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္သို႕ ဂီတ မိတ္ဆံု