ရွဳေထာင့္တစံု ရဲ႕ မွတ္ခ်က္စကား

ကိုယ္လည္း ..ဘာအေၾကာင္းရင္း ေစ့ေဆာ္မူမွ မပါ.. ဖတ္မိတုန္း စိတ္ကူး တဲ့တုန္း ေရးလိုက္တာ..ေခါင္ကို မွ သြားကိုင္ မိ သလို ျဖစ္သြားလား မသိပါဘူး။ း)

-

တကယ္ေတာ့.. စိတ္၀င္စားစရာ ရွဳေထာင့္သစ္ေတြမို႕..စာဖတ္သူတေယာက္ အေနနဲ႕ မွတ္စု ထုပ္ၾကည့္တဲ့ သေဘာပါ။ ခင္မင္ေလးစားရတဲ့..ညီမငယ္.. ဇီဇ၀ါ က.. ကိုယ္ေရးလုိက္တဲ့.. ဗမာ့ပညာတတ္မ်ား နဲ႕ စင္ဒရဲလားအတြက္ ဖိနပ္တဖက္.. ဆိုတာေလးကို.. အခုလို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးျပ တာ ေတြ႕ေတာ့.. ေက်နပ္အားရ မိသလို..စာဖတ္သူေတြ အတြက္ လည္း အက်ိဳးရွိ ေစတာမို႕...မတူတဲ့ ရွဳေထာင့္ေတြ နဲ႕ ထပ္ျပီး ေတြးေတာ သံုးသပ္ၾကည့္နိုင္ေစမွာမို႕..သူ႕မွတ္ခ်က္ေလးကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

-

အဲဒီမွာ တခ်က္က.. ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕ vision ပိုင္း အားနဲတယ္လို႕ နားလည္မူလြဲသြားတာေလး တခုပါပဲ။ အဲဒီ အတြက္ ကိုယ္ေရးထားတဲ့စာကိုလည္း..အေသအခ်ာ ျပန္ၾကည့္ျပီး..မွားယြင္းေနတဲ့ ၀ါက် တခ်ိဳ႕ကို.. အနဲငယ္ ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္။

-

မေကေရ…

ဖတ္ထားတာေတြ ျပန္ေ၀ငွတာ ေက်းဇူးပါ။ ကြ်န္မတို ့ႏိုင္ငံမွာ elite လို ့ေခၚတဲ့ ပညာတတ္အလႊာက ပါးပါးေလးပါ။ ကိုလိုနီေခတ္ေႏွာင္း 1936-37 မွာ ဘြဲ ့ရ ၁၃ ေယာက္ပဲ ထြက္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို ့၊ သခင္ျမတို ့ကို vision ပိုင္းမွာ အားနည္းတယ္လို ့ ေျပာလို ့မရပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို ့ကို ဂ်ပန္နဲ ့ေပါင္းလို ့၊ ဓနသဟာယထဲမ၀င္ဘဲ လုံး၀လြတ္လပ္ေရးယူလို့ အျမင္က်ဥ္းတယ္လို ့ အေနာက္တိုင္းပညာရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၆လက္မဓားေတာင္ ကိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ေခတ္မွာ ကိုလိုနီပညာေရးဟာ အရင္းရွင္စနစ္အရွည္တည္တ့ံဖို ့ပဲဆိုတာ တျဖည္းျဖည္းသိသာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို ့လို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ရတဲ့နည္းနဲ ့ အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္မွာပါ။ ဂ်ပန္ေတြ၀င္လာေတာ့လဲ ဖက္ဆစ္ေတြရဲ ့မဟန္ပုံကို သိလို ့ မဟာမိတ္တပ္ေတြနဲ ့၁၉၄၃ဒီဇင္ဘာေလာက္ကတည္းက ဆက္သြယ္ၿပီး လွႈပ္ရွားေနပါၿပီ။

-

ဓနသဟာယ၀င္ရင္ အဂၤလိပ္အကူအညီဆက္ရႏိုင္တယ္ဆိုတာ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖဆပလက ကြြဲမွာပဲ။ လူေတြလည္း ဟုိအဖြဲ ့ေနာက္ပါ၊ ဒီအဖြဲ ့ေနာက္ပါနဲ ့စုစည္းလို ့ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တခ်က္က ၁၈၈၆ ဗမာျပည္ကို ဘုရင္မႀကီးကို ႏွစ္ကူးအျဖစ္လက္ေဆာင္ေပးၿပီးကတည္းက ဗမာနဲ ့တျခားတိုင္းရင္းသားေတြရဲ ့ပညာေရးကို လ်စ္လ်ဴရွႈထားလို ့အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွာ ဆက္ေနလည္း တိုးတက္စရာမျမင္လို ့လုံး၀လြတ္လပ္ေရးကို ေရြးလိုက္တာပဲ။ ဒါေတြကို ၾကည့္ရင္ ကြ်န္မတို ့ရဲ ့ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အျမင္မက်ဥ္းခဲ့ၾကဘူးလို ့ဆိုရပါ့မယ္။ ‘ဆိုရွယ္လစ္ ၀ါဒ ဟာ.. အခ်ိန္အခါ နဲ႕ အေျခအေနအရ..မွန္ကန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မူ မဟုတ္ခဲ့ ဘူးလို႕.. ဆိုထားပါတယ္’ အန္တီစုနဲ ့ဖာနီဗယ္ ဒီေနရာမွာ သေဘာမတူပါဘူး။ ဖာနီဗာကေတာ့ နယ္ခ်ဲ ့ရဲ ့ capitalism ရဲ ့ အဓိက ဆန့္က်င္ဘက္ Marxism ဟာ ဗမာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသားလွႈပ္ရွားမွႈအတြက္ အဓိကေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို့ သူ ့ေဆာင္းပါးေတြမွာ ဆိုပါတယ္။

-

ေနာက္တခ်က္က အဂၤလိပ္စာကို ရုံးသုံးအျဖစ္နဲ ့ဆက္ထားရင္ ညီညြတ္မွႈကို ပိုၿပီးတည္ေဆာက္ႏိုင္မလားဆိုတာပါ။ ဗမာစာကို ဂ်ပန္ေခတ္မွာ ရုံးသုံးလုပ္လိုက္ေပမယ့္ ဗမာနဲ ့ တျခားတိုင္းရင္းသားေတြၾကား ညီညြတ္မွႈ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့လို ့အဂၤလိပ္စာဆက္ထားရင္ ဒီညီညြတ္မွႈရွိမယ္လို ့ေျပာလို ့မရပါ။ ဦးသန္ ့ဟာ ဗမာစာကို ရုံးသုံးလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာကို အင္မတန္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ဘာသာစကားအျပင္ ပညာေရးစနစ္နဲ ့ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံကို ႏိုင္ငံေရးစနစ္တခုထဲ သြတ္သြင္းတဲ့ political integration လုပ္ငန္းမွာ ဗမာျပည္မွာ အစိုးရအဆက္ဆက္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒါကိုလည္း ဆရာႀကီး ဦးေက်ာ္သက္က အေစာဆုံး ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။ ညီညြတ္ေရးဟာ ဘာသာစကားတူညီမွႈတခုထဲအေပၚအေျခမခံပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ ့ႏိုင္ငံေရး၊ လူမွႈေရး၊ ယဥ္ေက်းမွႈလိုအပ္ခ်က္ေတြကို အစိုးရကဘယ္ေလာက္ထိ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္သလဲဆိုတာနဲ ့လဲ ဆိုင္ပါတယ္။

မေကရဲ ့ေဆာင္းပါးကေန အေတြးဆက္ဆန္ ့ၿပီး ဒီစာကို ေရးတာပါ။ ဆရာလုပ္တယ္လို ့ မယူဆေစခ်င္ပါ။...

◦

ရွဳေထာင့္တစံု ရဲ႕ မွတ္ခ်က္စကား