အတား


သစ္သီးတလံုုးကိုု.. အလြယ္တကူ ပုုပ္ မသြားေစ ခ်င္ သလိုု မ်ိဳး....
ပန္းတပြင့္ ကိုု.. အလ်င္အျမန္ ညွိဳးႏြမ္း မသြားေစခ်င္ သလိုုမ်ိဳး...
ယာတခင္း ကိုု...အခ်ိန္ မတိုုင္ခင္.. ရိတ္သိမ္း မျပစ္ ေစခ်င္ သလိုုမ်ိဳး...

အစတည္း က မွ.. မေသခ်ာလွ တဲ့.. မိတ္ျဖစ္ ေဆြျဖစ္ ေတြ...
ထပ္ က်ေပ်ာက္လိုု႕ မျဖစ္...
ဘာလိုု႕ အဲဒီေလာက္ ေၾကက္တတ္ေန သလည္း...မသိ...
ရန္ကိုု ေၾကာက္တယ္...
စကားလံုုးေတြကိုု ေၾကာက္တယ္..
အမွားေတြကိုု ေၾကာက္တယ္...
အထင္လြဲမူ ေတြကိုု ေၾကာက္တယ္...

ပုုပ္ပ်က္ ေရြ႕ေလ်ာ တတ္တဲ့..တရားကိုုယ္ သေဘာကိုု နားလည္ မိသလိုု
ပြတ္တိုုက္ ျပဳန္းတီး နိုုင္တဲ့.. ရုုပ္သဘာ၀ အေၾကာင္း လည္း..သင္ၾကားဘူးတယ္...
ကမၻာ့ဆြဲအား နဲ႕.. တြဲ..တြဲ သြားတာက.. အေရျပား ေတြ..
အျပစ္ ေတြက..မူလဗီဇ မွာ တြယ္ကပ္က်န္ေနခဲ့သလား..

ၾကီးလာေပမဲ့..မျပင္း( ပ်င္း) ခ်င္ဘူး..
ၾကာလာေပမဲ့..မေညာင္းခ်င္ဘူး...
ေမးပါ မ်ားတိုုင္း..စကားရ ရဲ႕ လား..
သြားပါမ်ားတိုုင္း..ခရီးေရာက္ ရဲ႕လား..
ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္း ကိုု ျပန္ေမးစရာ မလိုု..
အျပန္အလွန္ ေလးစားမူ ကိုု ယံုုၾကည္..
တူတာေတြ တြဲလုုပ္.. ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ကြဲလြဲ..

အလွမ္းေတြ ျခားေစမွ..
အေတြ႕ေတြ ေ၀းေနမွ..
အၾကည့္ေတြ လႊဲထားမွ...
ကိုုယ့္ေျခေထာက္ေပၚမွာ ကိုုယ္ေန.. သူမ်ားဖိနပ္ ၀င္မစြပ္နဲ႕..
သတိ... အတန္တန္ ထား..ဦး

“အမွားနဲ႕ မကင္းတဲ့ လူသားမ်ား”..အဲဒီစကားက.. အသံုုး၀င္တယ္..
“အတား တခ်ိဳ႕ ေတာ့ ရွိသင့္” .. အဲဒီ ယူဆခ်က္က.. အျမဲမွန္လိမ့္မယ္...။



Share/Bookmark

15 Comments:

သက္ေဝ said...

ေက...
ကဗ်ာေလး လာဖတ္တယ္
နားလည္သေလာက္ ၾကိဳးစားၿပီး ေတြးေတာ ခံစားသြားပါတယ္...။
အတား ဆိုတာ ေနရာတိုင္းမွာ ရွိေနသင့္တယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္...

little brook said...

အစတည္း က မွ.. မေသခ်ာလွ တဲ့.. မိတ္ျဖစ္ ေဆြျဖစ္ ေတြ...
ထပ္ က်ေပ်ာက္လိုု႕ မျဖစ္...
ဘာလိုု႕ အဲဒီေလာက္ ေၾကက္တတ္ေန သလည္း...မသိ..

ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ျပန္ရြတ္ျပဖို႔ မွတ္သြားတယ္ း)

SHWE ZIN U said...

အစတည္း က မွ.. မေသခ်ာလွ တဲ့.. မိတ္ျဖစ္ ေဆြျဖစ္ ေတြ...
ထပ္ က်ေပ်ာက္လိုု႕ မျဖစ္...
ဘာလိုု႕ အဲဒီေလာက္ ေၾကက္တတ္ေန သလည္း...မသိ...
ရန္ကိုု ေၾကာက္တယ္...
စကားလံုုးေတြကိုု ေၾကာက္တယ္..
အမွားေတြကိုု ေၾကာက္တယ္...
အထင္လြဲမူ ေတြကိုု ေၾကာက္တယ္...

အားလံုးကို ေၾကာက္ေနတဲ႔
ျမန္မာျပည္က ေရႊစင္

pandora said...

မေၾကာက္ပါနဲ႕
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့

sonata-cantata said...

ေက့ စာေတြ ဖတ္ၿပီး လိုက္ေတြးရတာ ေပ်ာ္တယ္

khin oo may said...

စဥး္စားခုိင္းရင္စိတ္ညစ္တယ္။

RePublic said...

ေရးတာေလး သိပ္ေကာင္းတယ္

Mirror said...

ေမးပါ မ်ားတိုုင္း..စကားရ ရဲ႕ လား..သြားပါမ်ားတိုုင္း..ခရီးေရာက္ ရဲ႕လား..ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္း ကိုု ျပန္ေမးစရာ...ဟုတ္ကဲ့...ညီမလဲ ေမးလုိက္ခ်င္တယ္။

Moe Cho Thinn said...

ဒီကဗ်ာေလး ၾကိဳက္လိုက္တာ..
ေၾကာက္တတ္က အတား လား၊ စိုးရိမ္တာက အတား လား။
အျပန္အလွန္ေလးစားမွဳကို ယုံၾကည္၊ တူတာေတြ တြဲလုပ္၊ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ကြဲလြဲ.. တဲ႔။ ဒါက ခ်မ္းေျမ႔စြာ ဘ၀ေနထိုင္နည္းပဲ ထင္ရဲ႔။

ခင္မင္းေဇာ္ said...

အတား ဆိုတာ စည္းလားးး
လူ႕စည္း ဘီလူးစည္း ဆိုတာလဲ ထားသင့္တာပဲ ေကရဲ႕ ဟဟ

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

တားတာတား..ထားတာထား...သြားတာသြားပေလ့စီ..မေကေရ....

ကိုလူေထြး said...

ဘူးႏွစ္လံုးေဆာင္ရင္ေတာ့
အိုလို႕ေတာင္ မဆင္းရဲ...

းဝ)

Eaindra said...

ဟုတ္တယ္..

မေက...

ကိုယ့္ေျခေထာက္ ကိုယ့္လမ္းေၾကာင္းေပၚကိုယ္ေနၾကတာပဲေကာင္းပါတယ္...

တကယ္က (ကိုလွသန္းစကားနဲ႔ဆို)
ကိုယ္ေတြက ကိုယ့္ဖိနပ္ကို ခံတပ္လုပ္ေနရေတာ့တာ

thaingarra said...

အရံ မို႔ ...

အတား ရွိသင့္တဲ႔ သေဘာလားဗ်ာ ... :)

ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး အစ္မေရ ...

ကဗ်ာ ေလး ဖတ္ၿပီး ေတြးမိတာေလး သက္သက္

ko watote said...

ကဗ်ာဆုိ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္သြားတတ္တဲ့ က်ေနာ္ေတာင္ မေကရဲ ့ကဗ်ာေလး
ကုိ တေခါက္မက ဖတ္မိတယ္။ Hidden talents ေတြရွိေသးရင္ ထပ္ျပပါအုံးလုိ ့ေတာင္းဆုိ
လုိက္ပါတယ္။

၀တုတ