အင္တာနက္ကေဖးကို ခံစားျခင္း

ဒီေန႕.. ေကာင္းကင္ က.. စာတိုေလး တပုဒ္ကို ဖတ္ျပီး.. သေဘာက်ေန မိတယ္။ စာေရးသူ “ငယ္ေသြး” ေပး လိုက္ တဲ့ ရသ ကိုတင္မက.. သရုပ္ေဖာ္ လိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္း.. အေငြ႕အသက္.. အထိအရွ ေတြကိုပါ.. အတိုင္းသား ျမင္ေတြ႕ ခံစား လိုက္ရတယ္။ ၂ မ်က္ႏွာေလာက္ စာတိုေလး ထဲမွာ.. ေခတ္ နဲ႕လူမူဘ၀ ေတြကို .. အသာ အယာေလး ေရးျခယ္သြား လိုက္တာ.. ဘာမွ မဟုတ္သလိုပဲ။ ေတြးၾကည့္ ေတာ့မွ… ဟုတ္ လိုက္တာ..။ ျမင္ၾကည့္ေတာ့မွ..လူေတြ..ဘ၀ေတြ..ဒီကေဖး ဆိုင္ေလး နား မွာပဲ..။
“အစ္ကို .. အင္တာနက္ႀကီးမွာ ႀကိဳက္တာ လုပ္၊ ႀကိဳက္တာေမးလို႔ ရတယ္ဆို။ ..
ဟုတ္လား။”
“အင္း .. ရတယ္လို႔ ေျပာလို႔ ရတာေပါ့ကြာ။” ဟု ခပ္ေလးေလး ေတြးေတြးပင္
ကၽြန္ေတာ္ ေျဖလိုက္သည္။ ဒါနဲ႔ သူက ဆက္ၿပီး …..
“ဒါဆို အဲဒီ ေကာင္ႀကီးကို
ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ ဘယ္မွာလည္းလို႔ ေမးလို႔ ရမလား။”
“ဟင္ … ”
ကၽြန္ေတာ္
ငိုင္က်သြားည္ဟု ထင္ပါသည္။
“အလကား ေလွ်ာက္ေျပာတာပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွာလို႔
မရႏိုင္ေလာက္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဆိုင္ရွင္ လွမ္းေခၚ ေနၿပီ။ သြားေတာ့မယ္ဗ်ာ။” ဟု
ဆိုကာ ေျပးထြက္သြားသည္။


သမရိုးက် ဆန္စြာပဲ အရာရာ ေနာက္က် ေနခဲ့တဲ့.. လူမူ ဘ၀ ေတြ ထဲကို.. အင္တာနက္ ဆိုတဲ့.. ပဥၥလက္ စေကၠာမ ၾကီးတခု ေရာက္လာ ေလ ေတာ့.. အုတ္ အုတ္သဲသဲ.. ရွဳပ္ရွဳပ္ ခဲခဲ ျဖစ္ ေန ရတဲ့.. အျဖစ္ေတြပါ။ သူ႕ဟာေလး ဖတ္လိုက္မွ..ျပီးခဲ့တဲ့ လေတြထဲက.. ျမန္မာျပည္ အထက္ပိုင္း ျမိဳ႕ၾကီး တခု က..အင္တာနက္ ကေဖး မွာ ခဏ အင္တာနက္ ၀င္သံုး တုန္း ၾကံဳခဲ့ရတဲ့..ရီစရာ ေလးကို လည္း သတိရသြားတယ္။

ရန္ကုန္ လိုေတာ့ မဟုတ္..။ ဆိုင္ထဲမွာ..တကယ္ အမွန္အကန္ အင္တာနက္ သံုးသူက.. ရွိလွမွ.. ကိုယ္နဲ႕ဆို ၃ ေယာက္ေလာက္ ရယ္။ က်န္တာေတြက.. အပူ ေရွာင္ရင္း.. မေအးလွ တဲ့..ေလေအးခန္း ထဲမွာ..ဂိမ္းစ္ ေဆာ့ေနၾက တဲ့.. ခေလး..ေတြ။
-
ခဏေန ေတာ့.. ေခၽြးေတြ သံေတြ နဲ႕ လူတေယာက္.. ဆိုင္ထဲ ၀င္လာတယ္။ လက္ထဲမွာ လည္း စာရြက္ တရြက္ နဲ႕.. အေလာ သံုးဆယ္ ပံုစံ..။ ဆိုင္က ေကာင္ေလးကို စာရြက္ျပျပီး ေတာ့..
-
“ ကို+++ က ခိုင္း လိုက္လို႕.. ဒီ နံပတ္ နဲ႕ သူ႕ အီးေမးလ္ ကို ဖြင့္ျပီး စာရြက္ တခု ထုတ္ခဲ့ ပါတဲ့..”
-
ဆိုင္က ေကာင္ေလးက.. အေသအခ်ာ ယူ ဖတ္ျပီး.. ခပ္ဖြဖြ ရြတ္ ၾကည့္ တယ္။
-
“ ****** @ yahoo.com ”
-----
“ အင္း.. ဒါေပမဲ့.. အဲဒီ လိပ္စာ ကို ဖြင့္ဖို႕.. တကယ့္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ နံပတ္ တခု လိုတယ္..အဲဒါေရာ ေပးလိုက္သလား..”
-
ဆိုေတာ့.. အေရးၾကီး ပံု ေပၚေနတဲ့.. ဟိုလူ ခမ်ာ..
-
“ ဟာ- မသိဘူး ဗ်ာ.. ဒါပဲ ေရးေပးလိုက္တယ္.. စာ တခု ထုတ္ခဲ့ လို႕ပဲ.. ေျပာလိုက္တယ္”

အဲဒီ မွာ.. ရြာလည္ ေတာ့တာပဲ။ အင္တာနက္ ဆိုင္ က ေကာင္ေလးက.. ရွင္းျပေလ..ဟိုလူခမ်ာ..ေခါင္းကုတ္ေလ.. ။
ကိုယ့္မွာေတာ့.. ျပံဳးလည္း ျပံဳးခ်င္.. ေလွာင္ လည္း မေလွာင္ ရက္ ဆိုသလို ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။

+++++
-
ေနာက္တခါ.. ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ေတာ့.. ဦးထြန္းလင္းျခံ လမ္းေလး ထဲက.. Wave ဆိုတဲ့ အင္တာနက္ ကေဖး ဆိုင္ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း ေလး ထဲ ..တခါ သြားသံုး ျဖစ္တယ္။
ဆိုင္က က်ဥ္းေတာ့..တေယာက္ နဲ႕ တေယာက္ အေတာ္နီးကပ္ ရတဲ့ ၾကားထဲ.. ေဘးက..ခေလးမ ေလးမွာ.. ဆိုင္က ေကာင္ေလး နဲ႕.. အေတာ္ အလုပ္ ရွဳပ္ ေနပံု ။ မသံုး တတ္ရွာ ဘူး ထင္ရဲ႕လို႕.. ေခတ္မီမီ ၀တ္ထားတဲ့..ရန္ကုန္စတိုင္ မိန္းမငယ္ေလး ကို တခ်က္ လွမ္းၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့..ဆိုင္က ေကာင္ေလး လဲ..ဟိုဖက္ ေျပးလိုက္..ဒီဖက္ သြားလိုက္ နဲ႕.. အနားကို ေရာက္မလာ ေတာ့ဘူး။ ခဏ ေနေတာ့..ေကာင္မေလးက.. ေဘးက…သစ္သား အကာ ေလးကို ေခါင္း ေက်ာ္ ျပီး..

“ အမ.. က်မကို ဒါေလး ဘာသာ ျပန္ေပး ပါလား..” လို႕ ဆိုလာတယ္။

ကဲ.. ဘာေတြမ်ား.. ခက္ခဲ အလုပ္ ရွဳပ္ေန ပါလိမ့္..။ ေက်ာင္းေလွ်ာက္ တာလား။ အဂၤလိပ္စာ ကို ေသခ်ာ မဖတ္ နိုင္ လို႕ လား..ဆိုျပီး.. သူ႕ စက္ ဖန္သားျပင္ ကို ေခါင္း ျပဴ ၾကည့္ေတာ့… ခ်က္တင္း ၀င္း ဒိုးေလး ထဲ မွာ-
-
“ saunt nay mae… bae hmat taing mhar twae ma lae ” တဲ့။
ေသလို႕ရျပီ။


Share/Bookmark

23 Comments:

Moe Cho Thinn said...

တို႔ကေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ သိပ္မကြာလွပါဘူး ေကေရ..

အီးေမးလ္ လိပ္စာေပးတာ သူ႔ password ပါ အတင္းေပးေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ေတာ႔ ၾကံဳဖူးတယ္။ ကိုယ္က မလိုဘူး၊ ဒါ မလိုဘူး နဲ႔ ေျခခါ လက္ခါ ျငင္းခဲ႔ရေသးတယ္ အဟဲ..။

MrDBA said...

ဟီးဟီး ..သေဘာက်တယ္ဗ်။ ရီရတယ္ တကယ္။ ကၽြႏ္ေတာ္လဲ မခ်ိဳသင္းလို ၾကံဳဖူးတယ္။ password မလိုဘူးလို႔ အတင္းေျပာျပရတယ္။ ဒါေတာင္ အင္တင္တင္နဲ႔ စာမွပို႔ပါ့မလားနဲ႔ မယံုခ်င္ေသးဘူး။ ဟီးဟီး။

လင္းဒီပ said...

ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ အင္တာနက္ကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ သံုးတတ္လာဖို႕ရယ္
အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္ဖို႕ရယ္ေတာ့ အခ်ိန္ေပးျပီး လုပ္ယူရမွာပါ အစ္မ...

“ေစာင့္ေနမယ္ ဘယ္မွတ္တိုင္မွာေတြ႕မလဲ” ဆိုတာမ်ိဳးေလးေတြပဲ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မ်ားေနေသးတယ္။

မယ္႔ကိုး said...

မရဲ ့ စာေလးေတြကို လာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ စာေလးေတြ သိပ္ေကာင္းလို ့ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာခ်င္ေနတာ။

အခုမွ ရယ္စရာေလးေတြ ့လို ့ ... စာထဲက ေကာင္မေလးနဲ ့ကၽြန္မသိပ္မကြာလို ့... ျမန္ဂလိ မဖတ္တတ္လို ့... :)

mgphonemyint said...
This comment has been removed by the author.
mgphonemyint said...

ma thay par nal ohn lay .....;)

မီယာ said...

အိမ္ကအေဒၚတေယာက္ အင္တာနက္ကေဖးမွာ ဂ်ီေတာ့ေျပာတာ တဆုိင္လုံးၾကားလုိ႔ မ်က္ႏွာ ဘယ္နားထားရမွန္းမသိဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူကေျပာေသးတယ္ ေမာလုိက္တာတဲ့။

mirror said...

တုိ႔မ်ား ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါဘူးကြယ္..။ :D

tg.nwai said...

ခ်ိဳသင္းေကာ္မန္႔ဖတ္ၿပီး အရင္ဆံုးရယ္လုိ္က္ရတယ္။ တုိ႔လည္း အဲဒီလုိေရးထားတာဆုိ ဖတ္ရတာ သိပ္စိတ္ညစ္တယ္..မဖတ္တတ္လို႔ေလ။

ThuHninSee said...

ေအာက္ဆုံးအပိုဒ္ကို ဖတ္ၿပီး အရမ္းရီသြားတယ္။

MANORHARY said...

အဲလိုေရးတဲ့သူ
ကိုယ္နဲ႔ကီးမကိုက္ဘူး
မဖတ္တတ္ပါဘူးေၿပာရင္
မယံုခ်င္တတ္ေသးဘူး
ၾကီးၾကိးက်ယ္က်ယ္တဲ့
နင္ကဘယ္ေလာက္အဂၤလိပ္စာတတ္ေနလို႔လဲက
ေၿပာခံရေသးတယ္ း(
ေသခ်ာတာက ေခါင္းကိုက္ေစပါတယ္
အဲဒီဘာသာစကားပ်က္က...

မမသီရိ said...

မမ ကေတာ့ ျမန္မာအြန္လိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုေျပာထားတယ္ အဂ္လိပ္ လို ၾကိဳးစားရိုက္ျပပါ
ဒါမွ မဟုတ္လဲ ျမန္မာ font ကို သုံးပါ လို႕
သူတို႕ ျမန္ဂလိပ္ေတြနဲ႕ေျပာလာရင္ေတာ့
ရိုင္းတယ္လို႕ ထင္ခ်င္ထင္ ေဆာရီး ေျပာခ်လိုက္တာပဲ


ျမန္မာစကား သင္ထားတဲ့ ဂ်ပန္ေကာင္ေလး
တေယာက္က်ေတာ့ အဲဒီျမန္ဂလိပ္ ကို
ဖက္ရွင္တခုေတာင္ ထင္ေနတာ
သူ႕ ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႕ ခ်က္တင္း
လုပ္ရင္ အဲဒီျမန္ဂလိပ္နဲ႕ ရိုက္တာ ရွင္
မမ ကို လဲ လာေျပာေတာ့ ေဆာရီး
ေျပာရေတာ့တာေပါ့.. း)
အစ တုန္းက ေတာ့ အာနာနာ နဲ႕ ၾကိတ္မွိတ္သီးခံေနခဲ့ရတာ
သူနဲ႕ စကားေျပာရင္ ေခါင္းေတြ ကိုက္ေရာ
ေနာက္ဆုံးေတာ့ မင္း ျမန္မာလိုေရးတာ
ငါ နားမလည္ဘူးကြ လို႕ ေျပာလိုက္ရေတာ့တယ္..း)

Anonymous said...

ဟားဟား ..

ဟုတ္ပ ၊ ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းကေတာ့ တကယ္ ေသလို႔ရတယ္ ...

Anonymous said...

ဟားဟား ..

ဟုတ္ပ ၊ ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းကေတာ့ တကယ္ ေသလို႔ရတယ္ ...

(ညီမ)

Phyo Maw said...

အမရယ္ ရန္ကုန္တုန္းက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ email ေပးရင္ ေရွ႕က www.---@gmail.com ဆိုၿပီးေပးမိခဲ့ဖူးတယ္။
အဲတုန္းက www မပါမွန္း သိကို မသိခဲ့တာပါ။ =]

ရြက္လြင့္ျခင္း said...

ရန္ကုန္မွာေတာင္ အဲလိုၿဖစ္ေနရင္ နယ္ေတြဆို ပိုဆိုးၿပီေပါ့
အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုထိေတာ့ ယူရဦးမယ္

rose of sharon said...

ၿပံဳးၿပီးဖတ္သြားပါတယ္...

Anonymous said...

အမလဲ ဘားဂလိစ္ကို မဖတ္တတ္ဘူး။ အဲလိုေရးလာရင္ အခ်ိန္အရမ္းယူၿပီးဖတ္ရတယ္ ဟိဟိ အဂၤလိပ္စာ ကလဲ ဂဂ်ိဳးဂေဂ်ာင္ဆုိေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလး နီးပါးပါပဲ ၊
ခ်ိဳသင္းလိုပဲ အီးေမလ္းလိပ္စာနဲ႕ ပတ္စ္၀က္ ေပးတာ တုိ႕လဲ ႀကံဳဖူးတယ္။ ဟဲ့ အဲဒါနင္ပဲ သိရမွာေလ ။ သူမ်ားေတြ ေလွ်ာက္မေပးရဘူး လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ရတယ္ ။
အမ ခင္မင္းေဇာ္

ဒူကဘာ said...

ကိုယ္ ေျဖရွင္းလို႔ မရတဲ႔ ဘာသာရပ္မ်ား ပါလား ကြယ္ရို႕ရယ္....ထူးဆန္းေလစြ၊ ဒါလည္း သူတို႔ ေခတ္နဲ႔ သူတို႔ စနစ္ပဲေလ ( ဟာ ... ႏိုင္ငံေရးေတြ ပါလာၿပီ ) ဒါပါပဲ။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ရယ္ရခက္ငိုရခက္ၾကီးပါလားမေကေရ....

Ko Boyz said...

ဟား.. ဘယ္မွတ္တုိင္မွာ ေစာင့္ေနမလဲ ပဲ သေဘာက်တယ္။
ခုေနာက္ပိုင္းကို ျမန္မာလိုျဖစ္ျဖစ္ အဂၤလိပ္လို ျဖစ္ျဖစ္ မေျပာရင္ မခ်က္ဘူးပဲ။
အဟုတ္ ေခါင္းကိုက္လြန္းလို႔။

Anonymous said...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ lovely lovely! ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္၊ ဒီေရးနည္းကို ျမန္မာလိုမွန္ေအာင္ ေဖာ္ရတာ မနပ္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ဦးေႏွာက္စားတယ္။ အဆင္ေျပၾကပါေစဗ်ာ။

သက္ေဝ said...

ျမန္မာလို ရိုက္တတ္တဲ့သူေတြ မ်ားလာရင္ ခုလို ေသခ်င္စရာ စာရိုက္နည္းေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္သြားမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ရတာပါပဲ ေကေရ...
ကိုယ္လဲ အဲဒီလိုစာမ်ိဳးေတြ ေတြ႕ရရင္ ခက္ခက္ခဲခဲ ဘာသာျပန္ရင္း ေသခ်င္တာပါပဲ...