မ်က္ကြယ္ေထာင့္ကို ေခါင္းငဲ့ၾကည့္ျခင္း

သူ ေမွ်ာ္ ေနတဲ့.. စာအုပ္ကေလးက.. ထိုင္းနိုင္ငံ မဲေဆာက္ျမိဳ႕ကေန.. ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာ ခဲ့ျပီ။
အမ ကို မွာမဲ့သာ မွာရတာ.. အားေတာ့ နာသား..။ သူ႕မွာလဲ..ဟိုလူမွာ..ဒီလူမွာ ျဖစ္ေန ရင္ေတာ့..အကုန္အက် မ်ားမွာ စိုးတာပါ။ ျပီးခဲ့တဲ့.. ေအာက္တိုဘာ ၁၉ ရက္ေန႕ ကတည္းက.. ၄၇ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕ အတြက္ အမွတ္တရ ထုတ္ေ၀ လိုက္တဲ့..မင္းကိုနိုင္ ရဲ႕ စာအုပ္ေလးကို အရမ္း ဖတ္ၾကည့္ခ်င္ စိတ္၀င္စား ေနခဲ့တာ။ ပို စိတ္၀င္စား ေစ ခဲ့တာက… ရသ ဖြဲ႕ အခ်စ္ ဇတ္လမ္းေလး တခုကို အေျခခံ ထား သတဲ့…။

မင္းကိုနိုင္ ကို.. ေတာ္လွန္ေရး သမားမို႕လို႕..နိုင္ငံေရး သမား ပီသဖို႕…ဆိုျပီး.. အခ်စ္ ဇတ္လမ္း တခု က ေန.. ေ၀းေ၀း ခြာၾကည့္ ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့.. သဘာ၀ တရား တခု ကို အတိအက် လြဲေခ်ာ္ ျခင္းသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ေနာက္ၾကည့္မွန္ ဆိုတဲ့..စာအုပ္ အညိဳေလး ကို ေၾကာင္တေၾကာင္ ၾကြက္မိ ထားသလို.. မစားရက္.. စားရက္.. မဖတ္ရက္.. ဖတ္ရက္...အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ၾကည့္ရင္း.. မ်က္ႏွာဖံုး သရုပ္ေဖာ္ပံု ကို သေဘာက် ေနမိသည္။ ကားတစီး ေရွ႕ဆက္ေမာင္းဖို႕.. ေနာက္ၾကည့္မွန္ တခ်ပ္..ဒါမွ မဟုတ္.. ႏွစ္ ခ်ပ္ .. ဒီ့အျပင္ ၾကည့္ခ်င္ေသးရင္ သံုးခ်ပ္ ထိ ေတာင္ ၾကည့္ဖို႕ လို သည္ပဲ။ ဒီစာအုပ္ အဖံုး က..ကား မွန္ ေလးခ်ပ္မွာေတာ့..ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ၾကီးရယ္.. ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု ၾကီးရယ္.. ဒီရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုၾကီးကို ေသြးစြန္းေစခဲ့တဲ့..ေသနတ္ကိုင္ လူတစုရယ္.. ေနာက္ျပီးေတာ့.. ခ်စ္ျခင္း တရား ရယ္။ ကား ေနာက္ၾကည့္မွန္ ေလး ခု ထဲက.. ေပၚ ေနတဲ့.. အတိတ္ ေတြ..အရိပ္ေတြက.. အဓိပၸါယ္ ပါလွသည္။ သူကေတာ့ အဆန္းထြင္ ေတြးခ်င္ေသးသည္။ ကားေမာင္းရင္.. ေနာက္ၾကည့္မွန္ နဲ႕ တင္ လံုေလာက္ လို႕လား.. Blind spot ဆိုတာကို.. ေခါင္းျပန္ လွည့္ျပီး..ၾကည့္ရ ေသးသည္ မဟုတ္လား။ ရွိေနတတ္တဲ့ မ်က္ကြယ္ေထာင့္ ေတြ ကို ေခါင္းေက်ာ္ ၾကည့္ ဖို႕..အျမဲ သတိ ထား ေနရ တတ္သည္ ေလ။

မင္းကိုနိုင္ ကို လူတိုင္း လို သိေနၾကေပမဲ့… သူ႕ဆီက..စကားသံ ေတြက ေတာ့.. ၾကားရ ခဲ လွသည္။ သြားလာ လွဳပ္ရွား ေနတဲ့..သူ႕ကို ျမင္ ရ ေတြ႕ရ တာ.. အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ဆိုတဲ့ ကာလ တေလွ်ာက္လံုး ထဲမွာ.. ဘယ္ႏွယ္ ရက္စာ ေလာက္မ်ား.. ရွိခဲ့ ဖူး သလဲ…။ တကယ့္ မွ.. ရွားပါး လွ တဲ့..ပံုရိပ္ ေတြ…။ အသံ ေတြ..။ ခံစားခ်က္ေတြ။ အထူးသျဖင့္..သူ႕ရဲ႕ အခ်စ္နဲ႕ ပတ္သတ္တဲ့ ခံစားခ်က္ ေတြကို..လူ ေတြ စိတ္၀င္တစား ရွိ လွတာ..ဘာလို႕ လဲ မသိ။ သူ႕ရဲ႕.. ဇတ္ဟန္ပါတဲ့.. အေျပာအဆို ေတြ ေၾကာင့္လား ။  ရဲရင့္ တည္ၾကည္တဲ့ အေတြးအေခၚ ခံယူခ်က္ေတြ ၾကား မွာ၊  တြဲစပ္ ယွက္ႏြယ္ ပါလာ တတ္တဲ့..နုရြ လွပ တဲ့..ကဗ်ာ ပါဒ စကားလံုး ေလး ေတြ ေၾကာင့္ လား ။ တင့္တည္ ရည္မြန္ တဲ့.. လူရြယ္ တေယာက္ ရဲ႕..ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့.. နုပ်ိဳ လြတ္လပ္ခ်ိန္ ေတြ အတြက္လား…။

၁၆ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ အက်ဥ္းေထာင္ ထဲမွာ.. ေနထိုင္ခဲ့ ျပီး.. လြတ္ေျမာက္ လာတဲ့.. ေန႕မွာ… ဦးဦး ဖ်ားဖ်ား ေရဒီယို အစီအစဥ္ တခု ကေတာင္ …မထင္မွတ္ပဲ.. သူ႕ရဲ႕ အခ်စ္ ခံစားခ်က္ ေတြကို ေမးခြန္း ထုတ္တာ ၾကား ခဲ့ ၾက ဘူး သည္။ အဲဒီ တုန္းက.. သူ ေျဖသြားခဲ့ တဲ့ … “အခုအခ်ိန္ဆို..သူလဲ သူ႕ဘ၀နဲ႕သူ ျဖစ္ေနေလာက္ပါျပီ ..” ဆိုတဲ့.. ေဆြးေဆြး ေျမ႕ ေျမ႕ စကားသံ တခ်ိဳ႕ကို ခုထိ ၾကားေယာင္ မိေသးသည္။

အခုေတာ့…ဒီ စာအုပ္ ကေလး ထဲမွာ… သူ႕ရဲ႕ ရင္ခုန္သံ ကို ၾကားဖူး လိုက္ျပီ..။
သူ႕ရဲ႕ လွဳပ္ရွားမူ ေတြကို ျမင္ခဲ့ ရျပီ ။
ျပီးေတာ့..သူ႕ရဲ႕ ပ်ိဳရြယ္ခ်ိန္ေတြ။  ပြင့္လန္းစ နိုင္ငံေရး အေတြးအျမင္ေတြ ။ သူေျပာေလ့ ရွိတဲ့..ပံုတို ပတ္စေတြ.. လွပသေလာက္.. တိက် ေပၚလြင္ တဲ့.. ဥပမာ ပံုေဆာင္ ခ်က္ေတြ ။  ဒသာန ေျမာက္တဲ့.. နိဂိုး အထံုး အဖြဲ႕ေတြ…။ အထူးျခား ဆံုးကေတာ့.. အသက္၀င္ ကူးစက္ နိုင္စြမ္းေပးတဲ့…သူ႕ရဲ႕ အနုပညာ ေျမာက္ ဖန္တီးမူ တခု ကို.. ေမွ်ာ္လင့္ ထားတဲ့ ၾကားထဲက..မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေတြ႕လိုက္ ျခင္းပင္။

-
တကယ္ပါ။ ပုဂၢိဳလ္စြဲ နဲ႕.. အရမ္းဖတ္ခ်င္ ေမွ်ာ္လင့္ ေနေပမဲ့… နာမည္သာ ၾကီးေနတာ.. ဒီေလာက္ၾကီး လည္း ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာပါေလ.. ဆိုတဲ့.. သံသယ က .. ရွိေနခဲ့သည္။ စာမ်က္ႏွာ ကလည္း ၁၇၀ ေလာက္ပဲ ဆိုေတာ့.. သိန္းေဖျမင့္ ရဲ႕ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္း သား လို မ်ိဳး ေတာ့..ေမွ်ာ္လင့္ စရာ မလို တာ.. သိသာ ေနျပီ ။ ဒီလိုနဲ႕.. . စာလံုး အရြယ္ ခပ္ေသးေသး ေတြ နဲ႕ က်စ္က်စ္ လစ္လစ္ စာစီ ထားတဲ့.. ေနာက္ၾကည့္မွန္ စာအုပ္ကေလး ကို.. ခပ္ျဖည္းျဖည္း ျခင္း ..ဖြင့္လွန္ လိုက္ မိေတာ့သည္။

သည္ပန္းခ်ီကား တခ်ပ္လံုးတြင္ တစံုတရာ ျဖည့္စြက္ရန္ လိုေနသည္ ဟု သူမ အေနျဖင့္ေတာင့္တ မိသည္မွာ ၾကာျပီ။ ခုလို ေႏြဦးတြင္ ပို၍ ထင္ရွား သည္မွာ ေနာက္ခံ ကြင္းျပင္ႏွင့္ မွဳန္က်က် ကားလမ္း၊ ျပီးေတာ့ ဟုိတပံု သည္တပံု စုထားသည့္ သံလမ္း တိုရွည္ မ်ားႏွင့္ ဇလီဖားတံုး အပံု တို႕ေရွ႕မွာ ထီးတည္း ကုကၠိဳပင္ၾကီး က ခါးႏြဲ႕ႏြဲ႕ ႏွင့္ထီးေဆာင္း ထားေသာ မိန္းမႏွယ္။ တံလွ်ပ္ေတြ ၾကြယ္သည့္ ေန႕လည္ခင္းမွာ ညိဳတေယာက္ထဲထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း..လက္ေတြ႕က်ေသာ အလုပ္ကို လုပ္ျဖစ္ခဲ့ သည္။

ေတာျမိဳ႕ေလး တျမိဳ႕ ရဲ႕ ….. ပ်င္းရိ ျငီးေငြ႕ဖြယ္ ေႏြ ေန႕လည္ တခု မွာ.. ၁၀ တန္းေျဖ ျပီး ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ထားတဲ့.. မီးရထား ရံုပိုင္ ရဲ႕ သမီးေလး တေယာက္… ကုကၠိဳပင္ၾကီး ေအာက္ .. ေ၀ေနယ် ေရအိုးစင္ေလး ထိုးဖို႕.. အလုပ္ရွဳပ္ေန ပံု ေလး နဲ႕ စလိုက္တဲ့.. ဇာတ္လမ္းေလး သည္… ဖတ္ေနသူ ရဲ႕ ရင္ထဲကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ခုန္၀င္ ကူးစက္ သြား ေတာ့ သည္။


အဲဒီ အခ်ိန္ေတြ တုန္းက…. စာဖတ္ေန သူ သည္ လည္း.. ၁၀ တန္း ေျဖျပီးကာစ ၁၆ ႏွစ္ အရြယ္..။ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္က..ေငြစကၠဴ သိမ္း.. ေက်ာင္းသား လွဳပ္ရွားမူ ေတြ ျဖစ္လာလို႕… ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ျပီး ျပန္ေရာက္ လာၾကတဲ့.. အကို ေတြ အမ ေတြ ရဲ႕.. စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္.. ေျပာျပခ်က္ ေတြကို.. ပါးစပ္ အေဟာင္းသား နဲ႕.... နားေထာင္ ေန ခဲ့ ဖူး သူ။ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြ ေရွ႕မွာ…ပိုက္ဆံ ေတြ စကၠဴစုတ္ျဖစ္သြားလို႕.. ေက်ာင္းသားေတြ..ေအာ္ဟစ္ ဆူပူ ၾကတာ တဲ့… ဖုန္းေမာ္ တို႕.. ေသနတ္ နဲ႕ ျပစ္ခံ ရ တာတဲ့။ အင္းလ်ားကန္ ေဘာင္ေပၚမွာ.. လံုုထိန္းေတြက တုတ္ေတြ နဲ႕ လိုက္ရုိက္ တာမ်ား..ေရထဲထိ ဆင္းျပီး အေသရိုက္တာ…တဲ့။ ေက်ာင္းၾကီးကို..အဓိပတိ ေပါက္ကေန အေပါက္္ေတြ အကုန္ပိတ္ ဖမ္းတာ… အာစီ ထဲက..လူေတြ အကုန္ပါသြား တာ တဲ့..။

နယ္ေတြ ကို ျပန္ေရာက္လာတဲ့…တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ေတြ နဲ႕.. နယ္ခံ ေက်ာင္းသား..လူထု ရဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ လွဳပ္ရွားမူေတြ ။ ရန္ကုန္ကေန.. နယ္အသီးအသီး ကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ ဆင္းလာၾကတဲ့.. စည္းရံုး လွံဳ႕ေဆာ္သူ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေတြ…။ တရက္မွာ.. သူတို႕ အိမ္ေရွ႕ကို ငိုက္စိုက္ ငိုက္စိုက္ နဲ႕ ေရာက္လာပီး… သူ႕အမ နာမည္ကို ေမးလာတဲ့.. မ်က္ႏွာ ရွဳသိုးသိုး နဲ႕..လူတေယာက္ ။ ( နိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ေက်ာင္းသူ အမ ရဲ႕ စီနီယာ အတန္းသား.. ကိုကိုၾကီး မွန္း..ေနာက္ေတာ့ သိခဲ့ ရသည္။ ) အားလံုးက.. လွ်ိဳ႕၀ွက္သည္းဖို ၀တၱဳတပုဒ္ ထက္ မေလ်ာ့ ေအာင္.. သိပ္သိပ္သည္းသည္း ရွိ လွ သည္။

အခုလဲ …ဇတ္လမ္းထဲမွာ… အားလံုး ဒီအတိုင္း ရွိေနသည္။ တကယ္ကေတာ့.. အဲဒီ အျမန္ရထား ေတာင္ မဆိုက္ တဲ့.. ၾကားဘူတာ ေတာျမိဳ႕ေလး တခု မွာ တင္မက..အဲဒီအခ်ိန္က.. နယ္တိုင္း ျမိဳ႕တိုင္း ေနရာတိုင္းမွာ…အားလံုး ႏွင္ႏွင္..ဒီ အတိုင္းပဲ ရွိေနခဲ့ ေပလိမ့္မည္…။

ေလာက ကို ေခါင္းျပဴ ၾကည့္ကာစ.. ၁၀ တန္းေက်ာင္းသူ “ညိဳ” ေတြ ။ ေက်ာင္းပိတ္ လို႕ နယ္ျပန္ေရာက္ ေနတဲ့…တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ “မခင္ေအး” ေတြ။ ညဖက္ ေရဒီယိုေတြ..တကၽြိကၽြိ ဖမ္းရင္း… ကြမ္းတျမံဳ႕ျမံဳ႕ နဲ႕.. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြပါ..ေရာျမံဳ႕ ေနမဲ့..ရံုပိုင္ၾကီး “ဦးခင္ေရႊ” ေတြ…။ …ဒယ္ပိုင္း ထဲမွာ.. အျမွဳပ္ထ ေနတဲ့.. အရင္လို စားမေကာင္းေတာ့တဲ့ ဆီ အေရာအေႏွာ ေတြကို.. ျဗစ္တီး ျဗစ္ေတာက္.. ညီးညဴရင္း..လစာနည္း ၀န္ထမ္း မိသားစု တခု ရဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ကို တာ၀န္ ယူ ေနတဲ့.. “ေဒၚတင္တင္” ေတြ။ ဘူတာရံုမွာ..ညေစာင့္ သာသာ ေပမဲ့… ဘယ္သူ လူေကာင္း ဘယ္သူ လူညံ႕ ခြဲျခားတက္ တဲ့.. “အဘေမာင္ ” လို ရိုးရိုးသားသား အဘိုးၾကီးေတြ။ ေလာကုတၱရာ ေရး ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေနေပလို႕..ေလာကီ ေရး က..တရားမူ..မတရားမူ ေတြ ၾကား..တည္တည္ ျငိမ္ ျငိမ္ ရပ္တည္ ကာကြယ္ေပး ေနတဲ့.. ေတာရေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ေတြ…။ ၾကံဳရာ ဆံုရာ လက္သင့္ရာ ေနရာရ ေနတဲ့..ေခတ္အို ေခတ္ေဆြးၾကီး ထဲက.. ျမိဳ႕ လူၾကီး..ရပ္လူၾကီး ဆိုသူ ေတြ နဲ႕.. အရံမီးသတ္၀တ္စံု ၀တ္ျပီး.. လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေန ေအာင္..အသိ ပညာ နိမ့္က် လွတဲ့.. “အုန္းသန္း ” ေတြ။ နိုင္ငံ တနံတလ်ား..အမ်ားၾကီး ရွိ ေန ခဲ့ေပလိမ့္မည္။
-

“ေဟာ..စာအုပ္ ဖတ္ရေတာ့မယ္.. ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ..က်ဳပ္မွာ အရက္သမားေတြ ေျပာသလို..ေနေစာင္းရင္ ေဖေသာင္းတို႕ အရည္ေတာင္းျပီ ဆိုတာမ်ိဳး စာဖတ္ခ်င္တဲ့ ေ၀ဒနာ ထ လြန္းလို႕ ခုမွ ျပည့္ေတာ့တယ္..” ဆိုတဲ့…အမည္မသိ..လူစိမ္း တေယာက္ ကို ရင္ထဲက ျဖစ္လာတဲ့..ေစတနာ ယံုၾကည္မူ နဲ႕ အကူအညီ ေပးရင္း..
“ ေနပါဦး..စာအုပ္ငွားေတာ့..အာမခံ ေပးရေအာင္.. ညို႕ကို နာမည္ ေျပာထားဦးေလ..” လို႕ အေမး...
“ ေအးဗ်ာ.. ေဖေသာင္း လို႕ပဲ မွတ္ထားဗ်ာ…” ဆိုရင္း.. .ေတာ္လွန္ေရး နာမည္၀ွက္ တခု ရွိလာခဲ့တဲ့..တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား “ ေဖေသာင္း” ေတြ ။ သူရ ေတြ.. ထြန္းသက္ေတြ.. ကိုျမင့္ေဇာ္ ေတြ..ခင္ေမာင္လတ္ ေတြ...။

…. လာေလ.. တပုဒ္ ႏွစ္ပုဒ္ ဆိုစမ္းပါ ဟု သူမ အား ဇြတ္ေခၚ ဆို ခိုင္း ျပီး..သီခ်င္းမဆံုးခင္ တဟဲဟဲ ရယ္ကာ လက္ကြက္ မွား သြားလို႕ ဟု ေနာက္တီး ေနာက္ ေတာက္ လုပ္ေလ့ ရွိေသာ သူမ ေမာင္ေလး သည္ ေတာရ ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္း၌ ေယာင္ခ်ာခ်ာ အေဖာ္မဲ့ ေန ရွာေရာ့မည္…. လို႕.. ၾကိတ္ၾကိတ္ ပူပန္ စိုးရိမ္ ေနၾက ရ တဲ့… မရီႏြယ္ တို႕လို.. သားအမိ ေတြ။ အဲဒီလို မိသားစု ေတြ..အဲဒီလို ပူပန္ ေသာက ေတြ.. ၁၉၈၈ ဆိုတဲ့.. အခ်ိန္ကာလ ေနာက္ခံ ၾကီး မွာ… အမ်ားအျပား ရွိေန ခဲ့ သည္ပင္။

တကယ္ကေတာ့.. အဲဒီ မတိုင္ခင္ မွာေရာ..အဲဒီ ေနာက္ပိုင္း မွာေရာ..ဒီ အတိုင္းပဲ တေလွ်ာက္လံုး ျဖစ္ေန ခဲ့ တာ ပဲ မဟုတ္လား။ ေခတ္တခု ျခင္းစီ ရဲ႕ သမိုင္း အဆက္အစပ္ နဲ႕..ေတာ္လွန္ေရး တခု ရဲ႕ အရုပ္အသိမ္း ကိုလည္း..စာေရးသူက.. သာမန္ အိမ္ရွင္မ မိခင္ တေယာက္ရဲ႕ သိနားလည္ မူ အသြင္ နဲ႕ ပံုေဖာ္ သြားခဲ့ေသးသည္။

ေဒၚတင္တင္က..ညိဳ အား လက္ညိဳးထိုးျပျပီး..ညိဳတို႕ ေလးေလး တေယာက္က..ငါ့ေမာင္
အငယ္ေပါ့။ သူတို႕တုန္းကလည္း မင္းတို႕လို ၀င္ပါမိလို႕..အထဲမွာ အၾကာၾကီး
ေနခဲ့ရေသးတယ္။ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေက်ာင္းလည္း ဆက္မတက္ျဖစ္ တ၀က္တပ်က္ နဲ႕ ဘြဲလည္း မရပဲ ဆံုးရွံဳးသြားတာပဲ။ ျဖစ္ေတာ့ မင္းတို႕ အခံဖက္ခ်ည္းပဲ…

တကယ္ေတာ့.. ဒီ ၀တၱဳေလး ဟာ.. သမိုင္းေနာက္ခံ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း လား ။ အခ်စ္ ေနာက္ခံ.. သမိုင္းပံုရိပ္ တခုလား… ။ စာဖတ္သူ အတြက္ေတာ့.. နဲနဲေလး..အက်ဥ္းခ်ံဳ႕ သလို ခံစားေနရတာက လြဲရင္.. (သူမ်ားေတြ ေျပာသလို )  ရွစ္ေလးလံုး ရဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြ ပါးလ် ေနတာက လြဲရင္.. အခ်ိန္ကာလ ကိန္းဂဏန္း ေတြ မပါ၀င္တာက လြဲရင္.. အျဖစ္အပ်က္ စံုစံု နဲ႕..ခံစားမူ အစုစု ကို.. က်စ္က်စ္လစ္လစ္ လွလွပပ.. ထံုးဖြဲ႕ထားတဲ့.. စာအုပ္ေကာင္းေလး အျဖစ္ ၊  ရင္တြင္းျဖစ္ ခံစားခ်က္ေတြ ကို..ေတာ္လွန္ေရး လွဳပ္ရွားမူ အေတြ႕အၾကံဳေတြ နဲ႕..အခ်ိဳးက်က် ေရာယွက္ ယက္လုုပ္ ထားတဲ့ မင္းကိုနိုင္ ရဲ႕ ပထမဆံုး ၀တၱဳေလး အျဖစ္ ၊  တသက္စာ အမွတ္တရ.. သိမ္းဆည္း ထားရေပေတာ့မည္။

စာေရးသူက..ညိဳ႕ေနရာမွာ အမ်ားဆံုး ေနေပမဲ့… တခါတေလ.. ေဖေသာင္း ျဖစ္သြား လိုက္.. မခင္ေအး ျဖစ္သြားလိုက္.. အကူး အဆက္ ျမန္ေပမဲ့.. ဖတ္ေနရင္းပဲ.. ေျပျပစ္ သြား ျပန္သည္။ စကားေျပာ.. အဖြင့္..အပိတ္ သေကၤတ ေတြ.. တိက်တဲ့..ၾတိယာပုဒ္ေတြ.. သံုးရိုးသံုးစဥ္ သႏၺႏၶေတြ.. သဒၵါထံုးေတြ အမ်ားၾကီး သံုးမထားေသာ္လည္း.. တြန္႕လိမ္ ျဖစ္ညွစ္ ဆန္းသစ္ ထားတဲ့..အေရးအသား မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပဲ.. တည္ျငိမ္ သပ္ရပ္ တဲ့.. စာ တပုဒ္ လို႕သာ ျမင္မိသည္။

စာဖတ္သူ သူ႕ အတြက္.. သိပ္ကို ေသခ်ာ တဲ့… အခ်က္ေတြ ကေတာ့.. ညို နဲ႕ အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ ရင္ခုန္ ေန မိတဲ့..ထူးျခားတဲ့ ကူးစက္နိုင္စြမ္း…။ ညို႕လိုပဲ .. ေလးစား ျမတ္နို္း ေနမိတဲ့.. ညြတ္ေပ်ာင္း မူ ။

“ ၾကယ္ေတြ မွာလည္း ၾကယ္လူၾကီး ၾကယ္ကေလး ေတြ ရွိတယ္။ ဓူ၀ံၾကယ္ က..အဖိုးၾကီး မို႕
တေနရာထဲ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ စဥ္းစား ေနတာ ေပါ့။ ခုႏွစ္စင္ၾကယ္က ကေလး ေတြ မို႕
ကုန္းပိုးစီးတမ္း ကစား ေနၾကတာ၊ အေျခ မခိုင္ပဲ လိမ့္က်သြားတဲ့ ၾကယ္ေတြ ျမင္ဘူးပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီထဲ မွာ လူေတြ အတြက္ အသံုးတည္႕လို႕ နာမည္ မွည့္ ခံ ထားရ တဲ့ ၾကယ္ေတြ
တပြင့္မွ ပါမသြားဘူး။ တကယ္ေတာ့ ၾကယ္ေတြ ရဲ႕ ဘ၀ မွာ အေဖာ္နီးတာ အေဖာ္ေ၀းတာ
အေရးမၾကီးပါဘူး။ ေလာက အတြက္ အသံုး၀င္တဲ့ ၾကယ္ ဘယ္ေတာ့မွ မေၾကြတာ ေသခ်ာတယ္…”

ျပီးေတာ့..ေဖေသာင္း အနားမွာ အတူလိုက္ပါရင္း ….. စိုးရြံ႕ပူပန္ေနမိ… အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနမိ.. အာရံုေတြ မ်ားေနမိ.. နာသာ ခံခက္ ေနမိတဲ့.. အာရံု၀င္စားမူ…ရွဳခင္းအစံုစံု ။ွ

“ ေက်ာခိုုင္းရာ မွာ.. ဘာျဖစ္က်န္ ခဲ့မွန္း မသိသူ ေတြ အတြက္ ေနာက္ၾကည့္မွန္ တခ်ပ္ လွဴခ်င္ တာ...” လို႕ ေဆာင့္ၾကီး ေအာင့္ၾကီး ေျပာလိုက္တဲ့.. မခင္ေအး ရဲ႕ အျပစ္တင္ စကား အတြက္ ၊ " ဒါကေတာ့ ".. လို႕ စာနာ ေနမူ ။ အဲဒါ ေတြ ၾကားထဲက .. သံေယာဇဥ္ ၾကိဳးေတြကို ဘယ္လို ဘယ္ပံု ထံုးေႏွာင္ ေျဖေလ်ာ့ ခဲ့ သလဲ ဆိုတဲ့ ၊ အခ်စ္ နဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး အေပၚ ခံယူ ခ်က္ ေတြ ကိုေတာ့ ၊ မင္းကိုနိုင္ ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အသံ လို႕ပဲ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ၾကားေယာင္ရင္..ခပ္ဖြဖြ ေရရြတ္ ၾကည့္ေနမိ ေတာ့သည္။

---- သံေယာဇဥ္ ဆိုတာ ခဏေလာက္ ခြါခ် ထား လို႕ရရင္ ေကာင္းမယ္။ မရေတာ့လည္း တို႕တေတြ ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနၾကရံုပဲ ညိဳ။ တခါတေလ မွာ သံေယာဇဥ္ ဟာ သတၱ၀ါေတြ အတြက္ ခံစားခ်င္စရာ အေကာင္းဆံုး ေထြးေပြ႕မူ ျဖစ္ေပမဲ့ လိုအပ္တဲ့ အခါ မွာ စြန္႕ရဲရလိမ့္မယ္။ ညိဳဟာ ကိုယ့္ အတြက္ ဖိနပ္ တရံ လိုပဲ အနစ္နာ ခံျပီး ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြ ကို အေလး အျမတ္ သိမွတ္ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရနစ္လို႕ ကူးၾကျပီ ဆိုရင္ဖိနပ္ကို စြန္႕ရတာပဲ ညိဳ….

ကိုုယ့္အတြက္ေတာ့ လမ္းႏွစ္သြယ္ ရွိတယ္။ ရည္ရြယ္တာေတာ့ တူေပမဲ့..ႏွစ္ေနရာ ခြဲ အလုုပ္ လုုပ္ရမယ္။ ေတာထဲ သြားရမလား...၊ ျမိဳ႕မွာပဲ ဆက္လွုုပ္ရွား ရမလား.. လိုု႕ ညိဳ႕ကိုု ေျပာအျပီးမွာ..ေဖေသာင္း ဘယ္လမ္းကိုု ေရြးခ်ယ္ခဲ့ သလဲ... ဘယ္ကိုု ခရီး ဆိုုက္ခဲ့ သလဲ ဆိုုတာ... အားလံုုး ခန္႕မွန္း နားလည္ နိုုင္ ၾကေပမဲ့...သူရ တုုိ႕ ခင္ေမာင္လတ္ တိုု႕....က်ေတာ့ေရာ...။  ဘယ္ လမ္း ကိုု ေရြးခဲ့ ၾကမလဲ .. ဘယ္ တိုုင္း ဘယ္ဌါနီ ထိ ခရီးဆန္႕ ခဲ့ ၾက ျပီ လဲ... ဆိုုတာေတာ့.. ဘယ္သူ မွ မသိနိုုင္။

ေနာက္ဆံုး …ဒီ ၀တၱဳေလး ကို .. ပုဒ္ထီး ခ် လိုက္ေတာ့..... မထင္မွတ္ ထား ပဲ ..မခင္ေအး တို႕ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ နဲ႕ အတူ.. ကာလ အလကၤာ တခု ထဲ မွာ ျဖစ္ေန သည္ ။ အျမန္ရထား တစီး ေပၚက.. ေငြ႕ရည္ ဖြဲ႕ လာတဲ့.. မွံဳရီရီ အၾကည့္ ေတြ နဲ႕ အတူ… ေ၀၀ါး၀ါး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြ ကို… စာေရးသူ မင္းကိုနိုင္ တေယာက္ ဘယ္လို မ်ား ၾကိဳသိ ေနခဲ့ပါလိမ့္။


ေနာက္ၾကည့္မွန္ ထဲမွာ..တဲ့တဲ့ ရွင္းရွင္း ျမင္ေန ခဲ့ရတာက.. ျမန္မာ့ သမိုင္း ထဲ က.. ရွစ္ ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုၾကီး ျဖစ္ေပမဲ့… မ်က္ကြယ္ေထာင့္ ကို ေခါင္းငဲ့ ၾကည့္ ရင္း ျမင္ရတာ ကေတာ့.. လူ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုဂၢလ ဘ၀ သံေယာဇဥ္ ေတြ ။

နိုင္ငံေရးသမားၾကီးေတြ၊ လူခ်မ္းသာ ပညာရွင္ၾကီးေတြ တေယာက္မွ မပါတဲ့… သာမန္လူတန္းစား အားလံုး ကို ကိုယ္စားျပဳေနတဲ့.. ျမန္မာ လူမူအသိုင္းအ၀ိုင္းေလး တခု ရဲ႕ အေနအစား နိုင္ငံေရး အသိအျမင္ ေတြ ။

ျပီးေတာ့… လက္နက္ နိုင္ငံေတာ္ၾကီးကို .. အံတု ခဲ့တဲ့.. ေလာက္ေလးခြ တခိ်ဳ႕ ရဲ႕ ေမ ွ်ာ့ၾကိဳး အေလ်ာ့ အတင္း .. အခ်ိန္ အဆ ေတြ..။

-----
ေက

စာအုပ္ ၀ယ္ျပီး လက္ေဆာင္ပို႕ေပးတဲ့..မခင္မင္းေဇာ္ အား ေက်းဇူးတင္လ်က္-

◦

မ်က္ကြယ္ေထာင့္ကို ေခါင္းငဲ့ၾကည့္ျခင္း