07-07-07 သို႕ ..သမိုင္းအပိုင္းအစမ်ား

ဇူလိုင္လေရာက္လာတာနဲ႕..အလိုလိုေနရင္း..သတိဆြဲေနမိတယ္..
ဒီလထဲမွာကသမိုင္းရက္စြဲေတြ..တခုထက္မကရိွခဲ့ဘူးတယ္ေလ..
အျပင္ဖက္မွာ..မုတ္သံုမိုးေတြက..အသဲအမဲရြာေနတယ္..
အားလံုးရဲ့ရင္ထဲမွာလည္း..သမိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြက..အခဲမကြဲေသးပါ..
ထူးထူးျခားျခား..ဒီႏွစ္မွာ..ခုနစ္ (၇) ေတြခ်ည္းထပ္ေနသည္..
ဆဲဗင္းဇူလိုင္ဆိုတာကို..ငယ္ငယ္ထဲက..ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကားလာရေသာ္လည္း..သမိုင္းမတင္နိုင္
ေသးတဲ့..သမိုင္းတခုမို႔..ႏွလံုးသားခ်င္းသာ..ဆင့္ကမ္းလာၾကရတာ..အခုထက္ထိ။
ကိုယ္ေတြအတြက္..instant Encyclopedia လည္းျဖစ္ instant History Book လည္းျဖစ္ခဲ့တဲ့-အေဖ့ဆီကေန..အေၾကာင္းျခင္းရာေတြကိုသိခဲ့ေပမဲ့..တကယ့္ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့..သူတို႔ရဲ့အိုမင္းလွပီျဖစ္တဲ့ဒဏ္ရာေတြမွာသာ..ေတြ႔နိုင္ေပေတာ့မည္။

ဒီလိုနဲ႔..အေဖ႔ရဲ့..၀ါညစ္ညစ္မွတ္တမ္းတခ်ဴိ႕ကိုျပန္လွန္ၾကည့္မိသည္။

xxxxxxxxx
ဒီေနရာမွာ Union လို႔ေခၚတဲ့တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢအေဆာက္အအံုၾကီး ရိွခဲ့ပါတယ္။
ေစတနာရွင္သူေဠးဦးညိဳကလွဴဒါန္းေဆာက္လုပ္ခဲ့လို႔ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္မွာ တကသ (တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ)၊ အဂၤလိပ္လိုေတာ့ RUSU (Rangoon University Students' Union) ကိုစတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆံုး တကသ ဥကၠဠက ကိုေက်ာ္ခင္ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၃၅-၃၆ ခုႏွစ္ မွာေတာ့ ကိုုနု (၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ေဟာင္းဦးနု) က ဥကၠဠျဖစ္လာခဲ့ပီ မစၥတာရာရွစ္ (၀န္ၾကီးေဟာင္း)၊ ကိုေက်ာ္ျငိမ္း
(ဒု၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ေဟာင္း)၊ ကိုေအာင္ဆန္း (လြပ္လပ္ေရးဖခင္ အမ်ဴိးသားေခါင္းေဆာင္) တို႔၊အမူေဆာင္ျဖစ္လာခ့ဲပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ၊ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီးေမွာက္ခဲ့ပီး သပိတ္ ကာလအတြင္းမွာ ဗမာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ (ဗကသ) ကိုစတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။ နိုင္ငံရဲ႕လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ ေခါင္းေဆာင္ေတြ သူရဲေကာင္းေတြ အာဇာနည္ေတြေမြးထုတ္ခဲ့တဲ့
သမိုင္း၀င္ေနရာၾကီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
xxxxxxxx

ရန္ကုန္တကၠသို္လ္..တကၠသို္လ္ရိပ္သာလမ္းဖက္အေပါက္..၀င္၀င္ခ်င္းလက္ယာဖက္က..ေျမကြက္
လပ္ၾကီး...မ်က္ရိဳင္းပင္ရွည္ေတြဖံုးလႊမ္းလို႔..ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္အထိမ္းအမွတ္..ေက်ာက္တိုင္ငယ္ေလးသာ..အထီးတည္း။ မႏၱေလးေဆာင္မွာ..ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့တေလွ်ာက္လံုး..မထိတထိေငးေမာရင္း..ပံုေဖာ္ၾကည့္နိုင္ယံုသာ။

xxxxxxx
သမဂၢအေဆာက္အဦးၾကီးဟာ အလ်ားေပ ၂၀၀ ခန္႔ အနံေပ ၅၀ ခန့္က်ယ္တဲ့ ႏွစ္ထပ္အုပ္တိုက္ အေဆာက္အဦျဖစ္ပါတယ္။ အလယ္မွာ အ၀င္တံခါးေပါက္ၾကီးရိွပီး သံတံခါးတယ္ကာ တံခါးအေပၚ
ေလ၀င္ေပါက္ကို သံပန္းတပ္ထားပါတယ္။ သံပန္းမွာ ဦးညိဳ၏အလွဴ ဆိုတာကို လက္မ၀က္ခန္႔ ေလးေထာင့္သံေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔ GIFTED BY U NYO လို႔ ပံုေဖာ္ထားပါတယ္။ အဲဒီတံခါးက၀င္လိုက္ရင္ ဘယ္ဘက္မွာ အေပၚထပ္ကိုတက္တဲ့ ေၾကာင္လိမ္ေလွကား ရိွပါတယ္။ ညာဘက္မွာေတာ့ သန္႔စင္ခန္းရိွပါတယ္။ ဒီတံခါးခန္းက ဆင္၀င္သေဘာမ်ဴိးေရွ႕ထြက္ေနတာပါ။ အဲသည္ကေက်ာ္ပီး အထဲဘက္
၀င္လိုက္ ရင္ေတာ့ ေကာ္ရစ္ဒါစၾကၤ ံလမ္းကို ေတြ႔ရမယ္။ ဒီစၾကၤ ံကေတာက္ေရွာက္ပါ။ ဘယ္ဘက္ကို သမဂၢစားေသာက္ဆိုင္ မီးဖိုခန္းအထိနဲ႔ ညာဘက္မွာ သမဂၢဆံပင္ညွပ္ဆိုင္အထိရိွပါတယ္။

ေအာက္ထပ္ကို ငါးပိုင္းခြဲထားပါတယ္။ ဘယ္ဖက္ကစရင္ အစြန္ဆံုးမွာ ေပငါးဆယ္ ေပသံုးဆယ္ ခန္႔က်ယ္မည့္ မီးဖိုခန္း အဲသည္ေနာက္ ႏွစ္ဘက္ ေကာ္ရစ္ဒါရိွတဲ့ အလ်ားေပ ေျခာက္ဆယ္ အနံေပေလးဆယ္ခန္႔ရိွပီး၊ ဆက္တီအျမင့္ပံုစံေလးေယာက္ထိုင္စားပြဲကုလားထိုင္စံု ၁၂စံုခန္႔ (လူငါးဆယ္ေလာက္ တျပိဳင္တည္း သက္ေတာင့္သက္သာထိုင္နိုင္မည္) ဆန္႔တဲ့ သမဂၢ စားေသာက္ ဆုိင္ခန္း၊ အဲဒီေနာက္ သတင္းစာမ်ားထားတဲ့အခန္း၊ ေနာက္ သမဂၢအိမ္တြင္းအားကစားခန္း၊ ဒီေနာက္မွာ မီးဖိုေလာက္ပဲက်ယ္တဲ့ ဘၾကီးကံသိန္းရဲ႕ သမဂၢဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ရိွပါတယ္။
ဒါက ေအာက္ထပ္ရဲ့အေနအထားပါ။
xxxxxxxxxxxxxx

အင္း..အေဖက..အတိုင္းအတာေတြ အရြယ္ေတြကို အေသးစိတ္ေတြေရးထားေပမဲ့..သိပ္ပံုမေပၚသလိုပဲ...ေဟာ..ဒီပံုပဲ..ဒီပံုပဲ..။ ပံုနဲ႔တိုက္ၾကည့္မွပဲ..ပိုပီးျမင္လာတယ္..ယူနီယံၾကီးရဲ႕ခမ္းနားပံုက..တကယ္ပါပဲ...

xxxxxxxxxxxxx
အလယ္လမ္းက ေကာ္ရစ္ဒါေရာက္တဲ့အခါ ညာဘက္မွာ ဥကၠဌအခန္းနဲ႔ အတြင္းေရးမွဴးအခန္း၂ခန္း ရိွပါတယ္။ ဒီ ၂ ခန္းဆံုးေတာ့ ေကာ္ရစ္ဒါဆံုးပီး စာၾကည့္တိုက္ခန္းမ အ၀င္တံခါးကို တည့္တည့္
ေရာက္ပါတယ္။ ဒီစာၾကည့္တိုက္ခန္းကလည္း အစည္းအေ၀းခန္းမေလာက္ပဲက်ယ္ပီး စစ္မျဖစ္မီက နိုင္ငံေရးစာအုပ္အစံုဆံုးလို႔ နံမယ္ၾကီးတဲ့ စာၾကည့္တိုက္ပါ။ စစ္အတြင္းမွာ စာအုပ္မ်ားနဲ႔ ဘီရိုေတြ ပ်က္စီးသြားလို႔ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ေလာက္မွာမွ အဲဒီအခ်ိန္က ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ဦးနု ဦးေဆာင္ပီး စာၾကည့္တိုက္ ျပန္လည္ထူေထာင္ဖို႔ ရန္ပံုေငြ အေျမာက္အျမားလွဴခဲ့ပီး စာၾကည့္တိုက္အသစ္ ျပန္လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခန္းရဲ႕ အေနာက္ဘက္နဲ႔ ေတာင္ဘက္မွာလည္း အစည္းအေ၀းခနး္မရဲ႔ အျပင္မွာလို L ပံု ေကာ္ရစ္ဒါက်ယ္ရိွပါတယ္။ မ်က္ႏွာစာႏွစ္ဘက္ကို လွည့္လို႔ေပါ့။

စစ္ၾကိဳေခတ္ ဒါမွမဟုတ္ လြပ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမူေခာတ္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား
ဒီသမဂၢထဲမွာ ဘယ္လိုလွဳပ္ရွားသြားလာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာေတာ့မမွီလိုက္ပါ။ တခါတရံ ဘၾကီးကံသိန္းကိုေမးၾကည့္မွ ၀ိုးတ၀ါးသိရတတ္ပါတယ္။ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္က ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဆယ္စုႏွစ္ အတြင္းမွာေတာ့ သမဂၢနဲ႔ အဆက္မျပတ္ခဲ့တဲ့အျပင္ ကိုယ္တုိင္ပင္ ၀ိညာဥ္တြယ္ခဲ့ရတာမို႔ သမဂၢရဲ့ သရုပ္ကို ဖမ္းမိဆုပ္ကိုင္မိပါတယ္။
xxxxxxx xxxxxxx

တၾကိမ္တခါက..တကၠသိုလ္ေက်ာင္းၾကီးနဲ႔.ေက်ာင္းေတာ္သားၾကီးမ်ားရဲ့..အရိွန္အေစာ္ေတြက...
ခမ္းနားလွပါလား..အေဖတို႔ေတြ..ဒီေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးၾကီးကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္
တန္ဖိုးထား..စြဲလန္းၾကမလဲေနာ္...

xxxxxxx
ဒီစာအုပ္ဆိုင္ေနရာမွာ စစ္ၾကိဳေခာတ္ဦးပိုင္းက ဦးၾကီးဖာနီဗယ္ရဲ႕ Burma Book Club ရိွခဲ့ဘူးပီး အဲဒီကလပ္ကပဲ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ဖတ္သင့္တဲ့ စာအုပ္မ်ဴိးစံုတင္ပီး ေရာင္းခဲ့ ရံုမက တို႔ဗမာအစည္းအရံုး စတင္တည္ေထာင္သူတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ မီးတုတ္သခင္သိန္းေမာင္ၾကီးကို ေမြးထုတ္ခဲ့တာပါ။
xxxxxxxx

ၾကည့္ပါဦး..ဖာနီဗယ္ဆိုတာ..အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အုပ္ခ်ဴပ္ေရးစနစ္နဲ႔အတူ အမူထမ္းရေအာင္ ဗမာျပည္ကို ေရာက္လာရင္း ..ဗမာလြပ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမူကို တဖက္တလမ္းကပံ့ပိုးခဲ့တာ... ဘယ္ေလာက္အတုယူဖို႔ေကာင္းတဲ့ပညာရွင္ၾကီးေတြလဲ..
သမိုင္းသုေတသနေတြလုပ္ရင္း ဗမာျပည္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔.. ေခါင္းခ်ဖို႔ၾကံေပမဲ့လည္း.. ပညာရွင္ေတြကို တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိ ၀န္တိုအညိွဳးၾကီးမူေတြေၾကာင့္ ...စြန္႕ခြါသြားခဲ့ရသူ...

xxxxxxxxxx
သမဂၢစားေသာက္ဆိုင္မွာ ခမ္းနားလြန္းလို႔ အစကမ၀င္ရဲပါ။ ေနာက္ေတာ့လည္း တျခားဆိုင္မ်ားမွာ ေပးရတဲ့ အဖိုးအခနဲ႔ပင္ ေက်ာင္းသားေတြ ခမ္းခမ္းနားနား စားေသာက္ရေအာင္ စီမံထားတာလို႔ သိရပါတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့ ကုလားထိုင္စားပြဲေတြက ဆက္တီခပ္ျမင့္ျမင့္ပံုစံျဖစ္ပါတယ္။ စားပြဲမွာ မွန္ခင္းထားပီး ကုလားထုိင္ေတြကလည္း ပါလစ္ေရာင္ေတာက္ေနတာပါ။
ဆိုင္ရဲ့ အခမ္းအနားဆံုးအရာကေတာ့ ထိပ္ဘက္နံရံမွာရိွတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းပံုတူ ဧရာမပန္းခ်ီ ကားၾကီးပါ။ ဆရာၾကီးဦးဘၾကည္လက္ရာျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း ျပည့္သူ႔ရဲေဘာ္ ယူနီေဖာင္းနဲ႔ ဆက္တီကုလားထိုင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနတ့ဲပံုကို ေရးဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားၾကီးပါ။ ဒီပံုၾကီးကပဲ က်ေနာ္တို႔ကို ဆိုင္ခန္းထဲမွာအိေျႏၵရရေနထိုင္ေအာင္ ဖန္တီးထားတယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ ေဘးဘက္နံရံမွာ ပန္းခ်ီကားတခ်ဴိ႕ခ်ိတ္ထားပီး က်ေနာ္တို႔ေရာက္စမွာ အနည္းငယ္ပဲရိွပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သမဂၢစားေသာက္ဆိုင္ကို တင္ဒါရတာက ပန္းခ်ီဦးနန္းေ၀ျဖစ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းပံု ပန္းခ်ီကားၾကီးကလြဲလို႔ က်န္ပံုေတြေနရာမွာ သူ႔ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔ အစားထိုးပီး ခ်ိတ္ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆနး္ပံုတူပန္းခ်ီကားၾကီးကေတာ့ သမဂၢအေဆာက္အဦးၾကီး ဗံုးခြဲခံရတဲ့အခိ်န္မွာ တပါတည္းပါသြားတဲ့အထိ ဒီေနရာမွာ စြဲစြဲျမဲျမဲရိွခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္တခန္းျဖစ္တဲ့ စာဖတ္ခန္းထဲမွာလည္း သမဂၢဥကၠဌေဟာင္း ကိုနု ကိုဗေဆြ ကိုဗဟိန္း ကိုေအာင္ဆန္းတို႔ပံုေတြအျပင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ့ ဓါတ္ပံုၾကီးမ်ားခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ဒီပံုေတြၾကည့္ပီး ဘၾကီးကံသိန္းကိုေမးတတ္ပါတယ္။ ဘယ္သူက ဘယ္လိုလည္းေပါ့ေလ။

“ အို..ကိုနုကေတာ့ ဘုရားေလာင္းပဲ..ဥပုဒ္ေန႔တိုင္းေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္ကိုတက္တယ္။ ဘၾကီးလည္းေခၚေခၚသြားလို႔ လိုက္ရတယ္။ တခါကေတာ့ ကိုေအာင္ဆန္းလည္းပါတယ္..ကိုနုက အုတ္ခဲတခု ေရွ႕မွာခ်ပီး မ်က္လံုးမွိတ္ရြတ္ေနပါတယ္...ကိုေအာင္ဆန္းက ခင္ဗ်ားအုတ္ခဲၾကီး ၾကည့္ရြတ္ေနလို႔ လြပ္လပ္ေရးမရဘူးဗ် ..ဆိုပီး အုတ္ခဲကိုယူလႊင့္ပစ္တယ္။ ကိုနုကေတာ့ တယ္ခက္တဲ့ေအာင္ဆန္းပဲ ဆိုပီးရီေနတယ္..ကိုေအာင္ဆန္းက ဂြက်တယ္..ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္က ဆံုလည္ကုလားထိုင္ေပၚတက္ထုိင္လို႔ ဆံပင္ညွပ္မယ္ထင္ပီး ျခံဳထည္ျခံဳကာမွ..ခင္ဗ်ားတို႕ကို ဘယ္သူက ဆံပင္ညွပ္မယ္ေျပာလို႔လည္းဆုိပီး ေဟာက္ခ်င္ေဟာက္တာ...ဒီ႔ျပင္ ဆံပင္ညွပ္မဲ့သူ လာလည္း ထမေပးပဲ စာပဲမဲဖတ္ခ်င္ဖတ္ေနတာ..”

“ဘၾကီး..ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကေရာ..ဘယ္လိုလူမ်ဴိးလည္း..”
“ ဟာ..သူကေတာ့ လွစ္လွစ္ကေလးရယ္..ကိုဗေဆြနဲ႔ေတာ့ တျခားစီပဲ..”
“ ကိုဗဟိန္းကေရာ..ဘယ္လိုလည္း..”
“ ဟာ....သူကေတာ့ မင္းသားပဲ..”

ဒီလိုနဲ႔ ဘၾကီးကံသိန္းဆီက မွတ္ခ်က္ေတြဟာ အျပင္က ဒဂုန္တာရာတို႔ တျခားေ၀ဖန္ေရးသားသူေတြနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ျမင္ေယာင္ၾကည့္မိတယ္..အေဖတို႔ေတြ..နယ္ကတက္လာလာခ်င္း..ခမ္းနားလွတဲ့ရန္ကုန္တကၠသိုလ္
ၾကီးမွာ.အူေၾကာင္ၾကားေလးေတြ..ျဖစ္ေနမွာေပါ့..
သမိုင္း၀င္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားၾကီးေတြအေၾကာင္းက သူတို႔အတြက္ တေထာင့္တည ပံုျပင္ေတြ ေတာင္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနခဲ့မွာ...

xxxxxxxxxxxxx
ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာေတြကို သည္ တကသ ကပင္ေမြးထုတ္ခဲ့တာပါ။
“ေအာ္..အထက္ဗဟိုက၊ ပ်က္ျပိဳလို႔က်ခဲ့တဲ့၊ ကနက္ဗဟုိပလႅင္ လက္စအၾကြင္းေပထင့္၊တကၠသိုလ္
သဘင္သမဂၢ အသင္းဆီက၊ အဆက္သမတ သနင္းေတြနဲ႕၊ ၾတင္းန၀င္းေကာင္းက်ဴိးအေထြေထြ၊ တက္ကြအတင္းေဟ့လို႔ အကြက္က်က်နင္းပီး၊ ခက္သမွ်ရွင္းေပမည့္၊ သတင္းေဒါင္းအိုးေ၀...။”

ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းကပင္ ညႊန္းဆိုခဲ့ရေသာ သမဂၢအသင္းပါေပ။

“ ေရႊေဒါင္းအိုးေ၀မဂၢဇင္းဆီက၊ အဆက္မကင္းတဲ့ သံသရာမွာ၊ တပည့္အရင္းရဲ့ စံပမာရြယ္ရည္ရွာတဲ့၊ အယ္ဒီတာေမာင္ညိဳျမရဲ့ျပင္၊ ေအာ္..ဗမာ့အတြက္ျဖင့္၊ မရသမွ် ပြက္မကြဆိုတဲ့၊ သမဂၢ ဥကၠဠ ေမာင္ဘဂ်မ္းတို႕ကို၊ ဓဇဂၢသုတ္အရ၊ ေအာင္တဖြဖြမန္းရာက၊ ေအာင္ဇယပန္း ေညာင္သေျပနုခ်ိန္ မေတာ့၊ ေနာင္ျမန္မာ့စတမ္း ေမာင္ေရႊနုရယ္လို႔ ၊ ေအာင္ေဇယ်တု ျမြတ္မဆံုးနိုင္တဲ့ျပင္၊ တက္ဘုန္းၾကီး ဆရာသိန္းေဖကေလးတို႔ကိုျဖင့္၊ ယိမ္းမေသြ ကိန္းေသ ေရြးလိုက္ကဲ့၊ အေရးရိွလွ်င္ အရာေပၚ ၾကေပေတာ့...” ဆရာၾကီးမွဳိင္းက နိမိတ္ဖတ္ျပီး တပ္လွန္႔ခဲ့ပါတယ္။
ဆရာၾကီးက တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တကၠသိုလ္သမဂၢဆီက ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမွ်ာ္မွန္း အားရခဲ့ပါတယ္။ ဆရာၾကီးေမွ်ာ္မွန္းတဲ့အတိုင္းလည္းတကသ ဟာလြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမူစတင္ခဲ့ရာ
ဠါနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
xxxxxxxxxxxx

အင္း..လြတ္လပ္ေရးအသီးအပြင့္ေတြ..ထြားဖြင့္ခဲ့တဲ့..ေျမဆီေျမနွစ္..တကယ့္ဘူမိနက္သန္..
ေနရာမွန္ၾကီးပဲေနာ္...

xxxxxxxxxxxxxxxxx
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၇) ရက္ေန႔ အဲဒီေန႔ဟာ စေနေန႔ပါ။ ေန႔လည္ တစ္နာရီမွာ သမဂအစည္းအေ၀း ခန္းမမွာ အစည္းအေ၀းက်င္းပပါတယ္။ ဥကၠဌက ကိုဗေဆြေလးပါ။ အခန္းအနားမွဴးကေတာ့ ကိုသာဒိုးလား ကိုလွေရႊလား မမွတ္မိေတာ့ပါ။ အစည္းအေ၀းမွာ ေက်ာင္းသားထု တခဲနက္ ဆံုးျဖတ္ တာေတြထဲက မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့...
ေက်ာင္းသားေတြကို ဖိႏွိပ္ခ်ဴပ္ခ်ယ္တဲ့ စည္းကမ္းအမ်ဴိးမ်ဴိးကို ကန္႔ကြက္တယ္။ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းတာကိုလည္း ကန္႔ကြက္တယ္။ တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒမ်ားကို ရုတ္သိမ္းတာကိုလည္း ကန္႔ကြက္ တယ္ စတာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေ၀းအပီးမွာ သမဂၢေရွ႕ကစပီး ေက်ာင္း၀င္းအတြင္းမွာပဲ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားေၾကြးေၾကာ္ကာ လွည့္လည္ပီး ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမေရွ႔မွာ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပဲ လူစုခြဲလိုက္ၾကပါတယ္။
xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx
တနာရီေလာက္ ကစားပီးျပန္လာေရခ်ဴိးပါတယ္။ ေရခ်ဴိးပီး အခန္းေရွ႕မွာ တဘက္နဲ႔ေရသုတ္ေနတုန္းမွာပဲ Main (ဗဟုိေဆာင္မ်ား) ဘက္က အတြဲလိုက္ဆြဲပစ္လိုက္တဲ့ ေသနတ္သံေတြကို ၾကားရပါတယ္။ ရပ္လိုက္ပစ္လိုက္ပဲ ။ ခဏၾကာ ဗဟိုေဆာင္ဘက္မွ ေျပးလာသူမ်ားကို ျမင္ရပါတယ္။ ေအာ္လည္းလာၾကပါတယ္။ အ၀ိုင္းေလးနားမွာ စစ္တပ္က ပစ္ကုန္ပီတဲ့။ အ၀ိုင္းေလးနားမွားဆိုရင္ အဓိပတိလမ္းတံခါးမၾကီး ပီးေတာ့ တကသ နဲ႔ မႏၱေလးေဆာင္ အမရေဆာင္ေပါ့။ တကသ မွာ ျပသာနာေတာ့ျဖစ္ပီထင္ရဲ့။
xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx
ေနာက္တေန႔ (ဇူလိုင္ ၈ ရက္) နံနက္လင္းအားၾကီးမွာေတာ့၊ အလြန္က်ယ္ေလာင္တဲ့ ေပါက္ကြဲသံၾကီးေၾကာင့္ အားလံုး လန္႔နိုးကုန္ပါတယ္။ အခန္းတံခါးပင္ ၀ုန္းကနဲပြင့္သြားပါတယ္။ တံခါးက ေအာက္မင္းတုန္းခ်ရံုခ်ထားလို႔ပြင့္တာျဖစ္ေပမဲ့ အဲဒီလိုပြင့္ရေလာက္ေအာင္၊ အေတာ္ၾကီး ျပင္းထန္တဲ့ ေပါက္ကြဲမူတခုျဖစ္ပံုရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း ျပန္မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ေၾသာ..ဇူလိုင္ ၇ ရက္နဲ႔ ၈ ရက္ကို..ခြျဖစ္ခဲ့တာပဲ..၇ ရက္ေန႔မွာ ၀င္စီးပီး..၈ရက္ေန႔မွာမွ..ေဖာက္ခြဲ
လိုက္တာကိုး..ၾကိဳတင္ၾကံစည္ထားတာေနမယ္ေနာ္..အိုး..ၾကည့္ပါဦး..ျပိဳက်ပ်က္စီးသြားတဲ့..တကသ..ယူနီယံအေဆာင္အဦၾကီး...

xxxxxxxxxxxxxxx
ည (၇) နာရီတြင္ေတာ့ ေရဒီယိုက ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ့ တိုက္ရိုက္အသံလႊင့္ခ်က္ထြက္ေပၚလာပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ မွီလိုက္သေလာက္ ၾကားလိုက္သေလာက္....
“ ကၽြန္ေတာ္ တိုင္းျပည္တာ၀န္ယူသည့္အခ်ိန္မွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ့ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့
ဘ၀ကိုျပင္ရမဲ့တာ၀န္ပါ က်ေရာက္ေနလို႔ တပ္မေတာ္ရဲ့အင္အား တစ္ိတ္တေဒသကို သံုး၍ ေျဖရွင္း လိုက္ပါသည္..” တဲ့...။
“ အခုျဖစ္တဲ့ကိစၥဟာ ေက်ာင္းသားကိစၥတခုတည္းမဟုတ္ပဲ နိုင္ငံေရး အေမွာင့္ပေရာဂမ်ား ဖမ္းစား တယ္ဆိုတာ ..ရိပ္စားမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အလုပ္ပ်က္ကြက္ေအာင္ ရည္စူးပီး
တမင္လုပ္ေနၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ဘာမွ်မေျပာလိုပါဘူး၊ ဓါးကိုဓါးခ်င္း
လွံကိုလွံခ်င္း ရင္ဆိုင္ဖို႔သာရိွပါတယ္..” တဲ့။

ဓါးကိုဓါးခ်င္း လွံကိုလွံခ်င္း ဆိုတာ ေရွးေခတ္သူရဲေကာင္းမ်ား စီးခ်င္းထိုးတဲ့ ဟာမ်ဴိးဗ်။
အခု ခင္ဗ်ားၾကီးက အထက္စီးကလည္း လုပ္ေသး၊ လူမိုက္စကားလည္းေျပာေသး၊ ဓါးကိုဓါးခ်င္း
လွံကိုလွံခ်င္းတဲ့လား....

က်ေနာ့္အသည္းမွာ ဒီစကားဟာ အမွတ္အသားထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တင္မဟုတ္ပါဘူး၊ ဓါးကိုဓါးခ်င္း
လွံကိုလွံခ်င္း ဆိုတဲ့ စကားရွစ္လံုးဟာ၊ က်ေနာ္တို႔ေခာတ္မွာ ဒါမွမဟုတ္ ေျခာက္ဆယ္ခုႏွစ္လြန္ပိုင္း
လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အသဲမွာ အျမဲနာေနမဲ့ အမွတ္အသားျဖစ္ေနမွာမလြဲပါ။ မၾကာခင္ တခ်ိန္ မွာေတာ့ အဲဒီအသဲက အမွတ္အသားကို မွတ္တမ္းတင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ေၾကေအာင္ေခ်ၾကပါလိမ့္မယ္..။
xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxx

ၾကည့္ပါဦး..အေဖ႔ရဲ့နာၾကည္းမူေတြ။..ကိုယ့္ရင္ထဲကိုေတာင္..ပဲ့တင္လာတယ္..သူတို႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္ငိုညီးခဲ့ၾကမလဲေနာ္..

xxxxxxxxx
တရား၀င္ေၾကျငာတဲ့ ေသသူစာရငး္ဟာ (၁၆) ဦးနဲ႔ ဒါဏ္ရာရသူ (၄၁)ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္မွာ
က်ေနာ္တို႔ စာရင္းေကာက္ၾကည့္ေတာ့ အျပည့္အစံု မဟုတ္ေသးတာေတာင္(၁၁၄) ဦးရိွပါတယ္။
ဒါဏ္ရာရသူ စာရင္ကလည္း (၁၀၀) ေက်ာ္ပါတယ္။ ဒါဏ္ရာရသူနဲ႔ ေသသူ မတိမ္းမယိမ္းရိွေနတာ
ကိုၾကည့္ရင္ ပစ္ကတည္းက သက္သက္ညွာညွာ ပစ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္း နန္းဆင္းမိန္႔ခြန္းမွာေျပာသလို ပစ္ရင္မိုးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး မွန္ေအာင္ပဲပစ္တယ္ ဆိုတဲ့စကားသိပ္မွန္ပါတယ္။
xxxxxxxxxxxxx

ေတာ္လွန္ေရးၾကီးကိုအသက္ဆက္ေပးခဲ့တဲ့သူေတြ..ခုဆိုရင္ေတာင္..ဘယ္ႏွယ္ေယာက္ေျမာက္ခဲ့ပီလဲ..

မေ၀းေတာ့တဲ့..တခ်ိန္္မွာေတာ့..မွတ္တမ္းတင္အေလးျပဳၾကရေတာ့မွာပါ..

xxxxxxxxxxxxx
အဲသည္တုန္းက ဘၾကီးကံသိန္းကိုေမးသလိုပဲ ခွနစ္ဆယ္ခုႏွစ္ေလာက္မွာ တကၠသိုလ္မွာ က်င္းပတဲ့ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတခုကိုတက္ရင္း ဘၾကီးကံသိန္းကို အပန္းေျဖရိပ္သာထဲက ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ထဲမွာ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ဖြင့္ထားတာေတြ႔လို႔ ဇူလိုင္ (၇) ရက္ညအေၾကာင္း ေမးၾကည့္မိပါတယ္။ အဲသည္ညက (၁၁) နာရီေလာက္မွာ စစ္တပ္က စစ္ဗိုလ္ေတြက ဦးကံသိန္းနဲ႔ ဦးနန္းေ၀ တို႔နာမည္ေတြေခၚပီး လက္ကိုင္အသံခ်ဲ႕စက္ေတြနဲ႔လွမ္းေအာ္ပါတယ္။ သမဂၢအေဆာက္အဦထဲမွ မိသားစုေတြနဲ႕အတူ ထြက္ေပးဖို႔ပါ။ ဦးကံသိန္းနဲ႔ ဦးနန္းေ၀တို႔က အျပင္မွာ ညၾကီးသန္းေခါင္မို႔ ပစၥည္းေတြသယ္ဖို႔ ကားငွားမရနိုင္တာေၾကာင့္ မနက္မွ ထြက္ပါရေစလို႔ ေတာင္းပန္ၾကပါတယ္။

စစ္တပ္က ပစၥည္းေတြယူဖို႔မလို လူခ်ည္းပဲထြက္ရမယ္၊ ဦးကံသိန္းနဲ႔ ဦးနန္းေ၀မိသားစု မွန္မမွန္ လူစာရင္းကိုလည္း စစ္ေဆးရမယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ယူနီယံထဲမွာ မသမာသူေတြ ခိုေအာင္းေနနိုင္လို႔ အျပတ္ရွင္းမယ္လို႔လည္းေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးနန္းေ၀လည္း သူ႔ရဲ့တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြထားခဲ့ပီး မိသားစုေျခလြတ္လက္လြတ္ထြက္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဦးကံသိန္းလည္း ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ကမွန္ၾကီးေတြေတာင္ မသယ္ရပဲ လူလြတ္ထြက္ခဲ့ရတာပါပဲ။ ဦးကံသိန္းေျပာတာကေတာ့ အထဲမွာ ခိုေအာင္းေနသူဆိုတာလည္းမရိွပါဘူးတဲ့။ သူတို႔ထင္သလို ေျမေအာက္ခန္းေတြ ဘာေတြလည္းမရိွဘူဆိုတာလည္း လူေလးတို႔အသိပဲ လို႔ေျပာပါတယ္။ လူေလးတို႔ကသိေပမဲ့ မသိတဲ့သူကမသိဘူးေပါ့ ဘၾကီးရယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္းသမဂၢအထဲ၀င္မိုင္းကပ္ပီး ဇူလိုင္လ (၈)ရက္ေန႔ နံနက္လင္းအားၾကီးမွာ ေက်ာင္းသားထုပိုင္ဆိုင္တဲ့ ယူနီယံၾကီးကို မိုင္းခြဲဖ်က္ဆီး ပစ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
xxxxxxxxxxxxxxxx

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေနာ္..အေဖလည္း..အဲဒီ ဘၾကီးကံသိန္းဆိုတာနဲ႔..ဒီေလာက္ ႏွစ္ေတြၾကာမွ ျပန္ေတြ႔ပီး..ေမးျဖစ္ခဲ့တာ..

xxxxxxxxxxxxxxxxxx
၁၉၅၆ ခုႏွစ္က တကသ ဖြဲ႕စည္းခဲ့တာ (၂၅) ႏွစ္ေျမာက္ျဖစ္လို႔ တကသ ေငြရတုသဘင္ က်င္းပခဲ့ ၾကတာေတြကို ျပန္လည္ျမင္ေယာက္လာမိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ပြဲလမ္းသဘင္ေတြက အဓိပတိလမ္းမတေလွ်ာက္နဲ႔ ၀ိဇၹာခန္းမေရွ႕ျမက္ခင္းျပင္ သည္ေနရာေတြဟာ ပြဲခင္းေပါ့။ အဲဒီစင္ေတြေပၚမွာတင္တဲ့ ဇာတ္ေတြဟာ တကသ အေပၚထပ္မွာ ဇာတ္တိုက္ၾကတာေပါ့။
အေပၚဘက္စာၾကည့္တိုက္ခန္းဘက္မွာ စႏၵယားၾကီးတစ္လံုးခ်ပီး သီခ်င္းတိုက္ၾက အကေတြ
သင္ၾကနဲ႔ စည္ကားခဲ့တာေတြကို ျမင္ေယာင္ၾကားေယာင္လာပါတယ္။

“ရႊင္ျမဴး ..ရႊင္ျမဴး..ၾကည္နဴးေပ်ာ္စရာ..သာယာ..သာယာ..ေအးျမကာ..ပြဲ..ပြဲေတာ္မွာ...ႏႊဲ..ႏႊဲေပ်ာ္ကာ
..ဒို႔သမဂၢရဲ့ ေငြရတုသဘင္မွာ....”
ထိုစဥ္က..သာယာခဲ့ပါဘိခ်င္း.......
xxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxx
ဤသမဂၢ၏ ေၾကာင္လိမ္ေလွကားမွာ တက္ကာဆင္းကာ ပ်ားပန္းခပ္လွဳပ္ရွားခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ သမဂၢ လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ စုေ၀း၍ လဘက္ရည္ေသာက္ရင္း ျငင္းၾက ခံုၾက သည္မ်ားကို ေနာင္ဘယ္အခါမ်ားမွ ေတြ႔ရေတာ့မွာလဲ..။
xxxxxxxxxxxxx

ဒါ..အေဖတို႔..တကသ ေခာတ္ကအုပ္စုဓါတ္ပံုေလးေလ..သူ႔ေခတ္သူ႔သမိုင္းနဲ႔..သူတို႔ရင္ခုန္သံေတြ
ဒီ သမဂၢအေဆာက္အဦၾကီးတ၀ိုက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လွဳိင္းထခဲ့ၾကသလဲမသိ..
အေဖေရ.. ဒီလိုပံုစံမ်ဴိးမဟုတ္ေတာင္..တနည္းနည္းနဲ႕ေတာ့..ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ..စုေ၀းၾကဦးမွာပါ...လူထုေဒၚအမာက..ေျပာတယ္..“လူ႔အညႊန္႕ဆိုတာ..ခ်ဴိးလို႔မရပါဘူး” တဲ့..

◦

07-07-07 သို႕ ..သမိုင္းအပိုင္းအစမ်ား