ငါသည္ လမ္းခရီးျဖစ္၏



ပန္းေတြ အမ်ိဳးစံုု အေရာင္စံုုစြာ ၀န္းရံ ေနတဲ့ အျပာေရာင္ ဓါတ္ပံုုၾကီး တပံုု ရဲ႕ ၊ အေပၚမွာ ၊ အဂၤလိပ္လိုု ေရးထိုုးထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ စာတန္းၾကီးတခုုက ထင္ထင္ရွားရွား ရွိလြန္းေနသည္။ ဓါတ္ပံုုထဲမွာေတာ့ ၊ အျပာေရာင္ အဖိုုးၾကီး တေယာက္က ေမးရိုုးေတြ ကားေနေအာင္ နွဳတ္ခမ္းကိုု တင္းတင္းေစ့လိုု႕ ။ သူ႕ ရဲ႕ အဘယ သ႑န္ ျဖန္႕ကားထားတဲ့ လက္၀ါးျပင္ေပၚမွာေတာ့ အနက္ေရာင္ စာလံုုး တခ်ိဳ႕ ။ 

အျပာေရာင္ အဖိုုးၾကီး ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္ ရဲ႕ ၊ ၀မ္းနည္းေအာက္ေမ့ဘြယ္ အခမ္းအနားကိုု လာတဲ့ တျခားလူေတြ က ေတာ့ ၊ အဲဒီ အေပၚက စာတန္းၾကီးကုုိ သတိမူမိခ်င္မွ မူမိ ၾကလိမ့္မည္။ ေနရာ အခင္းအက်င္း အဆင္ေျပလိုု႕ သာ ၊ ယုုဒသာန္ ခန္းမ ထဲမွာ လုုပ္ျခင္းျဖစ္ေပမဲ့ ၊ ဦး၀င္းတင္ ဟာ ၊ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ မဟုုတ္ေလေတာ့ ၊ ဒီစင္ျမင့္ရဲ႕ နဖူးမွာ နဂိုု တည္းက ရွိေနတဲ့ ၊ ဒီ က်မ္းစာ တေၾကာင္းကိုု ၊ လူေတြ သိပ္ျပီး ဥပဒ္မိ ၾကမည္ မထင္။ 

စာေၾကာင္း အျပည့္အစံုုက 

I AM THE WAY, THE TRUTH, AND THE LIFE. (John 14:6) 

က်မကေတာ့ ထူးျခား တိုုက္ဆိုုင္ လိုုက္ဖက္ လြန္းလွစြာ ယွဥ္တြဲျမင္ေနရတဲ့ ဘဘရဲ႕ ၾကည္ညိုု စရာေကာင္းလွတဲ့ ပံုုရိပ္ နဲ႕ အဲဒီစာတန္းကိုု ကိုုယ့္ဖာသာ ဆက္စပ္ျပီး၊ ကိုုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ နိမိတ္ပံုု ယူၾကည့္ ေနမိေတာ့သည္။ 

ဆရာၾကီး ယုုဒသာန္ ျမန္မာလိုု ျပန္ထားတာကေတာ့ ၊ ငါသည္ လမ္းခရီး ျဖစ္၏ ။ သမၼာတရား လည္း ျဖစ္၏။ အသက္ လည္း ျဖစ္၏ - တဲ့။ အရွင္ေယရွဳ က၊ သူ ေသ ရေတာ့မယ္ ဆိုုတာ သိတဲ့အခ်ိန္မွာ ၊ သူ႕ရဲ႕ တပည့္ သာ၀က ေတြကိုု ၊ အားမငယ္ဖိုု႕ ၊ ၾကိဳတင္ျပီးေတာ့ မွာခဲ့တဲ့ စကား တခုု ပါ။ ဘ၀ ကိုု ဘယ္လိုုယံုုၾကည္ခ်က္နဲ႕ ဆက္ေလ ွ်ာက္ရမလဲ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အက်င့္အလုုပ္ေတြကိုု ဘယ္လိုု ဆက္လုုပ္ရမလဲ ဆိုုတာနဲ႕ ေသျခင္းတရားကိုု မေၾကက္ရြံ႕ ဖိုု႕ ဆိုုတဲ့ ေဒသနာ သံုုးပါး ကိုု ထင္ဟပ္ထားတယ္လိုု႕ ၊ က်မကေတာ့ ၊ နားလည္မိတာပါပဲ ။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ဘာသာ ယံုုၾကည္မူ မွာ မဆိုု ၊ လူသားရဲ႕ ၀ိညဥ္ေရးရာ အေျခခံ လိုုအပ္ခ်က္ ေတြကိုု ၊ သူ႕နည္း သူ႕ဟန္ နဲ႕ ဆံုုးမသြန္သင္ ထားတာ ခ်ည္းပါပဲ ။ ဘယ္ ဘာသာကိုုးကြယ္မူ ကိုုမွ မယူေဆာင္ထားတဲ့ သူေတြမွာလည္း ၊ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ၀ိညဥ္စိတ္နွလံုုးကိုု ကိုုယ္တိုုင္ တည္ေဆာက္နိုုင္ၾကပါ တယ္။ 

အခုု ေျပာခ်င္တာက ဘာသာေရး ယံုုၾကည္မူ အေၾကာင္း မဟုုတ္ပါဘူး။ ဘဘဦး၀င္းတင္ က လည္း ၊ သူ႕ကိုု ဘယ္လိုု အယူ၀ါဒေတြ ကိုုးကြယ္ယံုုၾကည္မူေတြနဲ႕ မွ တံဆိပ္အကပ္ခံ လိုုပံုု လည္း မရပါဘူး။ ကိုုယ့္ဘ၀ အတြက္ မေတြးပဲ ၊ သူမ်ားေတြအတြက္ ေတြးဖိုု႕ ေမြးလာတဲ့ အရိယာ ပုုဂၢိဳလ္ၾကီးမွာ ၊ ျဗဟၼစိုုရ္ တရား က လြဲလိုု႕ ဘာကိုုမွ ကိုုးကြယ္ယံုုၾကည္စရာ လည္း မလိုုပါဘူး။ အေနရဲ သလိုု အေသရဲ တဲ့ က်ားရဲ ၾကီးမွာ ၊ တမလြန္ကိုု လည္း ပူပင္ ဖိုု႕ မရွိပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားထား ၊ လြတ္လပ္ ျမင့္မားေနတဲ့ သူရဲေကာင္း ၀ိညဥ္ဟာ ၊ ခႏၶာကိုုယ္ၾကီး ခ်ဳပ္ညိမ္းသြားေစအံုုးေတာ့ ၊ တတိုုင္းျပည္လံုုးက လူေတြရဲ႕ အသက္၀ိညဥ္ေတြ ထဲမွာ ၊ ျပန္ျပီး ရွင္သန္ ေနမွာပါ ။ တကယ္ေတာ့ ဘဘဦး၀င္းတင္ မေသပါဘူး။ 

အခု ေျပာခ်င္တာက ၊ ဘဘဦး၀င္းတင္ လူ႕ေလာကထဲက မထြက္ခင္ မွာ ၊ တတိုုင္းျပည္လံုုးကိုု ထပ္ကာတလဲလဲ ေျပာသြားတဲ့ ၊ သူ႕ ရဲ႕ လမ္းခရီး အေၾကာင္းပါ။ သူကိုုယ္တိုုင္ ျပတ္ျပတ္သားသား ရပ္ျပခဲ့တဲ့ လမ္းခရီး ။ သူကိုုယ္တိုုင္ ခိုုင္ခိုုင္မာမာ လ ွ်ာက္ေနခဲ့တဲ့ လမ္းခရီး ။ လူအုုပ္ၾကီးရဲ႕ ၾကားထဲမွာ၊ တေယာက္ထီးတည္း လက္ကိုု အျမင့္ဆံုုး ေရာက္ေအာင္ ေထာင္ျပီး ၊ အားလံုုး ျမင္ေအာင္ျပခဲ့တဲ့ လမ္းခရီး အေၾကာင္းပါ။ သူက ေျပာခဲ့ ပါ ေသးတယ္။ လမ္းခုုလတ္ မဟုုတ္ဘူး။ လမ္းဆံုု လမ္းခြ တဲ့ ။ ဒီမိုုကေရစီကိုု သြားေနတဲ့ ခရီး လမ္းခုုလတ္ မဟုုတ္ဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ အေရျခံဳစနစ္ကိုု လမ္းခြဲ ရမဲ့ လမ္းဆံုု လမ္းခြ တဲ့ ။ ငါသည္ လမ္းခရီး ျဖစ္၏ - လိုု႕ ၊ ဘဘ က ေျပာေနသလိုုပါပဲ ။

က်မတိုု႕ နွေျမာတသ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၊ လူ႕ဘ၀ ၾကီးမွာ ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္ ရွင္သန္ျပသြားျပီး ၊ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္လြန္းလွစြာ ၊ ေမတၱာေတြ အေထာင္ေသာင္းနဲ႕ လူ႕ေလာကၾကီးကိုု အနိုုင္ပိုုင္း သြားခဲ့တဲ့ ၊ ဘဘ ဦး၀င္းတင္ အတြက္ ၊ က်မတိုု႕ ၀မ္းေျမာက္ရပါတယ္။ ငါသည္ သမၼာတရားလည္း ျဖစ္၏- လိုု႕ ဘဘ က ေျပာေနသလိုုပါပဲ ။

က်မတိုု႕ ၀မ္းနည္းမိ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၊ ေသမင္းကိုုေတာင္ ျပံဳးျပ သြားခဲ့တဲ့ ၊ ဘဘဦး၀င္းတင္ ရဲ႕ ဘာမထီ အျပံဳးျမျမ နဲ႕ စစ္အာဏာရွင္ ေတြကိုု ေလွာင္ရယ္ေနတဲ့ တဟားဟားရီသံ ေတြက ၊ က်မတိုု႕ကိုု နွစ္သိမ့္ ပါ တယ္။ ငါသည္ အသက္ လည္း ျဖစ္၏ - လိုု႕ ၊ ဘဘ က ေျပာေနသလိုုပါပဲ ။ 

စင္ျမင့္ေပၚက ပန္းေတြ ႏြမ္းမသြားခင္ ၊ စင္ျမင့္ေအာက္က ဖေယာင္းတိုုင္မီးေတြ ျငိမ္းမသြားခင္ ၊ ဘဘ ရဲ႕ အျပာေရာင္ ပံုုရိပ္ၾကီးကိုု အေသ အခ်ာ ထပ္ၾကည့္ မိ တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ဘဘ က မျပံဳးပဲ ၊ စူးရွေလးနက္လြန္းတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ၊ သူ႕လက္၀ါးၾကီး ကိုု ထပ္ျပီး ျဖန္႕ကားလိုုက္တယ္။ ေအာင္- ဆန္း - စုု- ၾကည္ ဆိုုတဲ့ စာလံုုးေလးေတြ က၊ ထင္ရွား ျပီး ပီသ လာတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဗမာျပည္ရဲ႕ အနာဂါတ္အတြက္ ၊ နိုုင္ငံေရး သူေတာ္စင္ၾကီး က ၊ ဗိတၱဇံ ေပး ထားခဲ့ျပီးပါျပီ။ သူ ေျပာတဲ့ လမ္းခရီး အတိုုင္း ဆက္ေလ ွ်ာက္နိုုင္ ၾက ဖိုု႕ သာ ပါ ပဲ ။ 

ေကသြယ္
၂၃ ဧျပီ ၂၀၁၄ 
( ဘဘ ဦး၀င္းတင္ အား ၊ ဤ စာစုု ျဖင့္ ပူေဇာ္ပါ၏ )

မိုုးမခ အြန္လိုုင္း မီဒီယာ


Share/Bookmark

1 Comment:

တန္ခူး said...

ဟုတ္ပါရဲ့ေကရယ္. အမျဖင့္သတိမထားမိဘူး. စာတန္းေလးကို ေက ေထာက္ျပသြားတာလွလိုက္တာ. လမ္းဆံုလမ္းခြမွာ ဘဘညြွန္ခဲ့တဲ့ လမ္း တနိုင္ငံလံုးအတူ ညီညြတ္စြာသြားၾကရင္ျဖင့္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘံုဘဝကေန ဘဘေက်နပ္ေနမွာပါ