အတိတ္ကိုု ျပန္ေတြးလိုု႕ ရာဇ၀င္သာ အသစ္ျပင္ေရး

ေကာင္းကင္ၾကီးက ၾကည္ၾကည္ ။ အလံေတြက နီနီ ။ ျပည္သူေတြက ညီညီ ။ မိန္႕ခြန္းေတြက တည္တည္ ။ ဗိုုလ္စိန္မွန္ ကြင္း က ေနမွ ေအာင္ပင္လယ္ၾကီးထဲ ထိ စီးေမ်ာလိုု႕ ။ အဲဒီေတာ့ အေတြးေတြကလည္း စီရရီ ေပါ့ ။

“ ေမ လ တိုု႕  ရင့္အိုုေဟာင္းခ်ိန္ . . . ၀သာန္မိုုးဦး မုုတ္သုုန္ျမဴးျပီ . . . တိမ္ညိဳ မိလႅာ ရစ္၀ိုုင္းကာေလ . . . တေထာင့္ကိုုးရာ ကိုုးဆယ္ ေမ မွာ . . . တိုု႕ နိုုင္ငံ သမိုုင္း အသစ္ျပင္ေရးၾကမည္ . . .”

အခုုလိုုပဲ ေမလ ရဲ႕ ရက္ေတြမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လွံဳ႕ေဆာ္ေတး ေတြ ေလထဲမွာ ပ်႕ံလြင့္ေနခဲ့သည္။ ေျခလွမ္းတိုုင္းမွာ တက္ၾကြမူေတြ ။ ပင္နီ၀တ္စံုု ေတြေပၚက  လံုု႕လဥသဟ ေတြ ။ ခေမာက္ၾကီးေတြ ရဲ႕  ဗ်ပ္က်ယ္က်ယ္ အ၀န္း တေလွ်ာက္  ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ခိုုတြဲရင္း. . . ဦးထိပ္ခၽြန္ခၽြန္ ရဲ႕ ပန္းပြားေတြကေန တဆင့္ ေအာင္စိတ္ေတြက ေကာင္းကင္ယံကိုု ထိုုးထြက္လိုု႕ ။ သီခ်င္းေလး ထဲက လိုုပဲ  အာဏာရွင္စနစ္ ၾကီး က ရင့္အိုုေဟာင္းျပီး ဒီမိုုကေရစီ ေလညင္းေတြ ျမဴးေန ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္ေရးက်ယ္ တဲ့ ျမန္မာ့နိုုင္ငံေရး ရာသီဥတုု ၾကီးထဲ မွာ ၊ အဲဒီတုုန္းက က်မ တိုု႕ေတြရဲ႕  နိုုင္င့ံ သမိုုင္းကိုု တကယ္ပဲ အသစ္ျပင္ေရး နိုုင္ခဲ့ၾကရဲ႕ လား ။

အေျပာင္းအလဲကိုု လိုုလားေနတဲ့ ျပည္သူေတြ အားလံုုးက နိုုင္ငံ့ သမိုုင္းကိုု အသစ္ျပင္ေရးၾကမယ္ေဟ့ လိုု႕   ၾကိဳးစားခဲ့ၾက ေပမဲ့ ၊ ရာထူး အာဏာ ေတြေပၚမွာ ယစ္မူးဖက္တြယ္ ေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ရဲ႕ တဖက္သက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ၊ အသစ္ျပင္ေရး ထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒ တခုု မရွိေနေသး - ဆိုုျပီး ၊ ၁၉၉၀ ရဲ႕  ေအာင္ပြဲ ရလဒ္ ကိုု အေကာက္ၾကံ နဲ႕ ေမွာက္လွန္ ထားခဲ့လိုုက္တာ ကေန႕အထိပဲ ဆိုုပါေတာ့ ။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာ့သမိုုင္းမွာ … တလအတြင္း အေရးေပၚ အျပီးေရးဆြဲခဲ့တာ ဆိုုတဲ့ ၁၉၄၇ ဖြဲ႕စည္းပံုု အေျခခံ ဥပေဒ ကလြဲရင္ ၊ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အစိုုးရ ရဲ႕  ၁၉၇၄ ဖြဲ႕စည္းပံုု ဆိုုတာလည္း ဦးေန၀င္း အာဏာသိမ္းျပီး ဆယ္နွစ္ေက်ာ္ ၾကာမွ တရား၀င္ အတည္ျပဳ နိုုင္ခဲ့တာေလ။

“ ျပည္သူ႕ အစိုုးရ တခုု ကိုု ေဖာ္ထုုပ္ တည္ေထာင္ရန္ ဟူေသာ နားလည္ခံယူခ်က္ျဖင့္ ျပည္သူတိုု႕၏ ဆႏၵအရ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ လိုု္က္ေသာ ျပည္သူ႕ ကိုုယ္စားလွယ္ မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းအပ္သည့္ ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္သည္ စတင္ေခၚယူ စည္းေ၀းသည့္ အခ်ိန္မွ စ၍ အခ်ဳပ္အျခာကိုု ပိုုင္ဆိုုင္သည္။ ဖြဲ႕စည္းအုုပ္ခ်ဳပ္ပံုု အေျခခံ ဥပေဒ မရွိသည္ ျဖစ္ေစ ၊ ဖြဲ႕စည္းအုုပ္ခ်ဳပ္ပံုု အေျခခံ ဥပေဒ ျပဌါန္း ျပီးသည္အထိ အုုပ္ခ်ဳပ္ပိုုင္ခြင့္ ရွိသည္ ” 

ဆိုုတဲ့  အမ်ိဳးသား ဒီမိုုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ရဲ႕ အာေဘာ္ သေဘာထားကိုု ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ အနိုုင္ရျပီး နွစ္ လ တိတိအၾကာ ဇူလိုုင္ ၂၇ ရက္ မွာေတာ့  သမိုုင္း၀င္ ဂႏၶီညီလာခံ ၾကီး နဲ႕ အတူ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ေတာ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ နဲ႕ တကြ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုု အက်ယ္ခ်ဳပ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေတြ အသီးသီးနဲ႕  စစ္တပ္ရဲ႕  ဗ်ဳဟာက်က် လူစုုခြဲ ေနရာခြဲ  ရပ္တည္ခ်က္ေတြပါ ကြဲျပားေအာင္ လုုပ္ထားျပီးျပီ။   ဒါေပမဲ့ ဂႏၶီခမ္းမေရွ႕ က မိုုးေရေတြထဲမွာ   ျပည္သူလူထုု ၾကီးက
 ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အျပည့္နဲ႕ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ။ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုုယ္စားလွယ္ေတြ မွာလည္း ၊ ျပည္သူေတြနဲ႕ အျပိဳင္ ဇူလိုုင္ မိုုးသည္းသည္းကိုု အံတုုရင္း  ၀မ္းသာ ၀မ္းနည္း မ်က္ရည္ေတြ ျဖိဳင္လိုု႕ ။ ဒါေပမဲ့ ဂႏၶီခမ္းမ ရဲ႕ အဆင္းမွာပဲ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕  အင္အားေတြ ဦးေဆာင္မူေတြ တြဲဆက္မူေတြ ကိုု ၊  တခုုျခင္း တေယာက္ျခင္း တရက္ျခင္း စနစ္တက် ျဖိဳခြင္း ခံရေလေတာ့ျပီ။

အဲဒီကတည္းက ျပည္သူ႕ အစိုုးရ သာ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုုရင္ ၊ အစိုုးရေတြ  ေလး- ငါး ဆက္ ေလာက္ ေတာင္ ေျပာင္းျပီး ေနေလာက္ျပီ ျဖစ္တဲ့ ၊ ဆယ္စုုနွစ္ နွစ္ ခုု နီးပါး  ရွိလာတဲ့ အခ်ိန္ မွာေတာ့ ၊ စစ္တပ္အစိုုးရ ေျပာတဲ့ လိုုအပ္ေနတယ္ဆိုုတဲ့ ေရးဆြဲေနတယ္ဆိုုတဲ့ ၊ တဖက္သက္  အေျခခံဥပေဒ ဆိုုတာ ၾကီး ရလာခဲ့ပါျပီ တဲ့ ။  နာဂစ္ဥပေဒ ၊ မသာ မီးကြင္းပစ္ ဥပေဒ  ၀ိေသသ ေတြ အထူးထူး ၊ ၀ိ၀ါဒ ေတြ အေထြေထြ ျဖစ္ေနတဲ့ ၊ ဒီ အေျခခံ ဥပေဒ ၾကီးကိုု . . . ကဲ အခုု ေနာက္တခါ အသစ္ျပင္ေရး ၾကရအံုုးမည္ ။

ပုုဒ္မ ၄၃၆ ဆိုုတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္မူ ဆိုုင္ရာ ပုုဒ္မၾကီးကိုု ျပင္ဆင္ဖိုု႕ ရန္ အတြက္ ၊ ေျပာၾကသလိုုဆိုု … စစ္ဘားတိုုက္ လႊတ္ေတာ္ၾကီးရဲ႕ မ်က္နွာစာ တံခါးၾကီးကိုု ဖြင့္ပစ္ နိုုင္ဖိုု႕ အတြက္၊   ျပည္သူ႕ ဆႏၵ ထုုပ္ေဖာ္ပြဲ ေတြ  လမ္းမေတြေပၚ လ ွ်ံက် လာျပန္ျပီ။ လက္မွတ္ေရးထိုုး ဆႏၵေဖာ္ထုုပ္လႊာေတြ လူေတြၾကားထဲ ပ်ံ၀ဲ လာျပန္ ေခ်ျပီ။ အဲဒီအတိုုင္းပါပဲ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ အနွစ္ နွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ကာလေတြ တုုန္းကလည္း ၊ ၁၉၉၀ အေထြအေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ ၾကီးနဲ႕ အတူ  ျပည့္သူ႕ဆႏၵေဖာ္ထုုပ္လႊာ ေတြ တတိုုင္းျပည္လံုုး အနွံ႕ ၊ လ ွ်ံခဲ့ ပ်ံခဲ့ သည္ ပဲ မဟုုတ္လား ။

“ခေမာက္ရဲ႕ ေဘးမွာ ၾကက္ေျခခတ္လိုု႕ . . . သမိုုင္းေဟာင္း အသစ္ျပင္စိုု႕ . . . ေျဖာင့္မတ္ တည့္ မွန္တည္ၾကည္ ဂုုဏ္မခ်ိဳ႕ . . . အဖြဲ႕ခ်ဳပ္သေဘာထားမိုု႕  . . . ရည္မွန္းခ်က္ လ၀န္းအိမ္  ဒီေႏြမိန္ ရႊန္းၾကည္လဲ့လိုု႕ . . . ဘ၀ မခ်ိဳ႕ အလွ မခ်ိဳ႕  အားမာန္မခ်ိုုဳ႕ပါ  . . . ျပည္သူ႕ ေအာင္ေျမ သေျပနုု ခ်ိန္ မိုု႕ . . .”

မဲစာရြက္ေတြ ေပၚက၊  အမ်ိဳးသား ဒီမိုုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ သေကၤတ ခေမာက္ပံုု ရဲ႕ ေဘးမွာ ၾကက္ေျခခတ္နိုုင္ ဖိုု႕ အတြက္ ၊ က်မ တိုု႕ လူငယ္ေတြ တရြာ၀င္ တရြာထြက္ ၊ ေဟာေျပာ စည္းရံုုးခဲ့ၾကသည္။ ေမလ ရဲ႕  ေႏြေနက စူးရဲ လွေပမဲ့  မေမာနိုုင္ ၾက မပမ္းနိုုင္ၾက ။ သမိုုင္းအေဟာင္း ေတြကိုု ဒီတခ်ီေတာ့ အသစ္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္နိုုင္ၾကေတာ့မယ္… လိုု႕  လံုုး၀ ဧကန္ စိတ္ခ် ေမ ွ်ာ္လင့္ လိုု႕ ေပါ့ ။ လ၀န္းအိမ္ ၾကီး ကလည္း မိုုးေကာင္းကင္ မွာ ၾကည္လင္ ၀င္းပ ေအးျမ လိုု႕ေပါ့ ။

“  ‘စုု’ နိုုင္မွ ခ်မ္းသာမည္ . . . ‘စုု’ နိုုင္မွ ၾကီးပြားမည္ . . . ‘စုု’ နိုုင္မွ တိုုးတက္နိုုင္မည္  ယံုုယံုုၾကည္ၾကည္ စံုုစံုုညီညီ တိုု႕အားလံုုး ယံုုၾကည္ . . ”

သီခ်င္းေလးေတြ ေဆာင္ပုုံေလး ေတြက က်မတိုု႕ နွဳတ္ဖ်ား မွာ တရြရြ တဖြဖြ ။ “ ပိေတာက္ေတြ လွိဳင္တဲ့ နွစ္… ခေမာက္ေတြ နုုိင္မဲ့ နွစ္”   ဆိုုျပီး ပိေတာက္ပန္း ေတြကေတာင္ တခဲနက္ ေအာင္ ၀င္း၀ါထိန္ လိုု႕ ။ “ငုု နဲ႕  ပိေတာက္ ေႏြမွာျပိဳင္ . . .  စုု နဲ႕ ခေမာက္ ေမမွာနိုုင္” ဆိုုတဲ့ အတိုုင္း အားလံုုးရဲ႕ ေခါင္းေပၚမွာ ခေမာက္ေတြ ေနရာယူခဲ့တဲ့ ၁၉ ၉ ၀ ေမ ။

ဒီနွစ္ေတာ့ ေငြရတုု အၾကိဳ သိုု႕ တိုုင္ခဲ့ေလျပီ ။  ေခတ္တေခတ္ ဒါမွမဟုုတ္ သမိုုင္းအျဖစ္သနစ္ တခုု ေျပာင္းလဲ ထုုဆစ္ပံုုေဖာ္ နိုုင္ေလာက္ေအာင္ လံုုေလာက္တဲ့ ၊ နွစ္ဆယ့္ေလးနွစ္ ဆိုုတဲ့  အခ်ိန္ကာလ မွာ၊   လ၀န္းအိမ္ၾကီး က ၊ မိုုးေကာင္းကင္မွာ ရွိေနဆဲပါပဲ ။ ‘စုု’ ကလည္း အားလံုုးရဲ႕  နွလံုုးသား မွာ ၾကီးစိုုးလႊမ္းမိုုး ေနဆဲပါပဲ ။  ဒါေပမဲ့ ခေမာက္ေတြ ရဲ႕  ေႏြေဆာင္ပြဲ  ေမေအာင္ပြဲၾကီး ကိုုေတာ့ ရုုပ္ေရာ နာမ္ေရာ ျဒပ္ေရာ က်မတိုု႕ ဘယ္လိုုမွ ရွာ မေတြ႕ နိုုင္ၾက ေတာ့ဘူး ။ အဲဒီ ေအာင္ပြဲၾကီးထဲက ေအာင္ပြဲခံ ျပည္သူ႕ ကိုုယ္စားလွယ္ ေတြမွာလည္း တခ်ိဳ႕ (ရုုပ္) မရွိေတာ့ေပမဲ့ (နာမ္)ရွိေနေသး . . . တခ်ိဳ႕  (ရုုပ္) ရွိေနေသးေပမဲ့ (ျဒပ္) မရွိေတာ့ ။ ေရြးေကာက္ခံ ျပည္သူ႕ ကိုုယ္စားလွယ္ တေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ က်မရဲ႕ ဖခင္ၾကီး ထံမွာေတာင္ ၊ နိုုင္ငံေရး (ရုုပ္-နာမ္-ျဒပ္) ေတြ  က်မ ေသခ်ာ မခြဲ ျခားနိုုင္ေတာ့ ။ သူ႕ဆီမွာ ဆဲဗင္းဇူလိုုင္ ၀ိညဥ္ေတြက စလိုု႕  ၊ ရွစ္ေလးလံုုး ျဖတ္သန္းမူေတြ  အလယ္ ၊ အမ်ိဳးသား ဒီမုုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ တေယာက္ရဲ႕  ရုုန္းကန္ရပ္တည္မူ ေတြ အထိ  နိုုင္ငံေရး (ျဒပ္)သားေတြ အျပည့္ ရွိေနေသးေပမဲ့ ၊ သူ႕ရဲ႕ (နာမ္) ကေတာ့ ၊ သူ အင္မတန္ ျမတ္နိုုးလွတဲ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီး နဲ႕  မသက္ဆိုုင္ေတာ့ျပီလား ။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ရဲ႕   ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ ၊ ဂႏၵီခန္းမ ညီလာခံအဆင္း ၊ နိုုင္ငံေရး မုုန္တိုုင္းၾကမ္းၾကီးထဲမွာ ၊ မားမားရပ္ျပီး နိုုင္ငံေရး အန္တုုဖိုု႕ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့ အတြက္ ၊ အဲဒီတုုန္းက ပါတီရဲ႕   နိုု႕ထိန္း ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူမ်ားရဲ႕  အျငိဳအျငင္ အထင္ျမင္လြဲမူကိုု ခံခဲ့ရသည္။ ပါတီရပ္တည္ေရးကိုု သာ ဦးစားေပး ျပီး ၊ နိုုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ကိုု  အေလ ွ်ာ့ေပး ထိုုးေကၽြးခဲ့တဲ့ ၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမိုုင္း အေမွာင္တေကြ႕ မွာ ၊ သူ႕ရဲ႕ နိုုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ (ျဒပ္)သားထုု အတြက္ ၊ (နာမ္) နဲ႕ (ရုုပ္) တခ်ိဳ႕ ကိုု စေတး ျပစ္ခဲ့ရသည္။ အခုုေတာ့ က်မတိုု႕ အိမ္ရဲ႕ နံရံ ထက္မွာ ခေမာက္ဆိုုတဲ့ (ရုုပ္) ၾကီးေတြ ပင္ မရွိေတာ့ ။ မရွိေတာ့ ဆိုု ၊ အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ နိုုးထ လာတဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုုကေရစီ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္ၾကီး ရဲ႕  အလံကိုုင္သူ  “စုု” ကိုုယ္တိုုင္ ကေတာင္ ၊ အတိတ္ကိုု အရိပ္ထဲမွာ ထားခဲ့ခ်င္သည္ပဲ ။ ၉ ၀ ရလာဒ္ အေၾကာင္း စာမဖြဲ႕ ေတာ့ျပီပဲ ။ ခေမာက္ၾကီး ေတြ ကိုု ၊ ေဘးမွာ ခ် ထားလိုုက္ျပီပဲ ။

ခေမာက္ၾကီး ေတြထဲမွာလည္း ၊ အမွည့္ေၾကြ အစိမ္းေၾကြ ၊ ေၾကြပံုု အနည္းနည္း နဲ႕ ေၾကြတဲ့သူေတြက ေၾကြသြားၾကျပီ ျဖစ္ေပမင့္ ၊ နိုုင္ငံေရးအားျဖင့္  သူတိုု႕ ကၽြတ္လြတ္  ၾကပါ့မလား ။၉၀ ရလာဒ္ကိုု  အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ဆိုုတဲ့ ၊ နိုုင္ငံေရး အမ ွ်ေ၀ ျခင္း မလုုပ္နိုုင္ေသးသ၍ ၉၀ ေအာင္ပြဲ သံေယာဇဥ္ အစြဲေတြ ထဲမွာ သူတိုု႕ ၀ဲလည္ေနၾကေပဦးမည္ ။ လူလည္း မေၾကြ ယံုုၾကည္ခ်က္ေတြလည္း မေၾကြေသးတဲ့ သူေတြ မွာလည္း အေျခအေန အရပ္ရပ္ အရ ရပ္တည္ခ်က္ေတြ ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္း ေစာင္းခ်င္ေစာင္း သြား ရေပမယ့္ ၊  ၉၀ ရလာဒ္ၾကီး ကိုု စိတ္မွာ စြဲ … ၾကိတ္ကာ ခဲ ရင္း  မေျပ မေၾက နိုုင္ ရွိေနၾကေပဦးမည္ ။ တကယ္ေတာ့ သူတိုု႕ေတြဟာ ၊ ၉ ၀ ေမရဲ႕  မေၾက မေၾကြ မကၽြတ္ နိုုင္ေသးသူမ်ားပါေပ ။

လက္ေတြ႕ အရွိ ပကတိ အတိုုင္းတင္မက ယံုုၾကည္ခ်က္ သက္သက္နဲ႕  လည္း ရပ္တည္နိုုင္တဲ့  နတၱိပစၥေယာ - မရွိျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳျခင္း ဆိုုတဲ့ နိုုင္ငံေရး နည္းနာ ေတြကိုု နားမလည္ နိုုင္ေသးတဲ့ အခ်ိန္တခ်ိန္တုုန္းက ဖခင္ျဖစ္သူကိုု မသိသား ဆိုုးရြားစြာ ေမးခဲ့ဘူးသည္။ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူေရး ဆိုုတဲ့ သေဘာထားက ဒီေလာက္နွစ္ေတြ ၾကာေနမွျဖင့္ ဘာအဓိပၺါယ္ရွိေတာ့မွာလည္း - လိုု႕ ဆိုုေတာ့ -  ဟုုတ္တာေပါ့ကြာ လူေတြလည္း စံုုစံုုညီညီ မရွိနိုုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ . . .ဒါေပမဲ့ ျပည္သူ႕ဆႏၵကိုု အသိအမွတ္ျပဳတယ္ ျပည္သူ႕အစိုုးရ တခုုကိုု အေလးအနက္ထားတယ္ ဆိုုတဲ့ နိုုင္ငံေရး အစဥ္အလာတခုုကိုု ရွိေစခ်င္တာ ၊ ဒီမိုုကေရစီ ေအာင္စိတ္ကိုု ေနာက္တက္လာမဲ့ အစိုုးရအဖြဲ႕ တခုုဆီ သိကၡာရွိရွိ ျငိမ္းျငိမ္းေအးေအး လက္လႊဲေျပာင္းေပးနိုုင္ယံုုပဲ ေဖေဖ တိုု႕ ေမ ွ်ာ္လင့္တာပါကြာ -  လိုု႕  ၉ ၀ အေရးကိုု အံေၾကးျပီး ေျဖရွာတယ္။ ေအး ဒါေပမဲ့ ၁၉၉၀ ေမ ဆိုုတဲ့ ျပကၡဒိန္စာရြက္ကိုုေတာ့ သမိုုင္းထဲကေန ဘယ္သူမွ ဆုုတ္ျဖဲ ျပစ္ခြင့္ မရွိဘူး . . . ေက်ာ္ခ် သြားလိုု႕ မရဘူး . . . ငါတိုု႕မွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အတိတ္က ၾကမ္းၾကဳတ္ ရက္စက္မူေတြကိုု လက္စားေခ်လိုုစိတ္ မရွိေပမဲ့ သင္ပုုန္းေခ်လိုုစိတ္လည္း လံုုးလံုုး မရွိဘူးကြာ … လိုု႕  ယတိျပတ္ ဆိုုေလသည္။

အဲဒီလိုုပဲ  “စုု-လႊတ္-ေတြ႕ ” ကိုု တေလ ွ်ာက္လံုုး ကိုုင္စြဲ လာတဲ့  အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ တည္ေထာင္သူ နာယက ၾကီး ဦး၀င္းတင္ ကလည္း  သူ႕ကိုုယ္သူ ၉ ၀ ေစာ္ နံသူ လိုု႕  အျမဲ ဂုုဏ္ယူ စြာ ၀န္ခံတတ္ေလသည္။ ၉၀ ရလာဒ္ကိုု နားလည္ တန္ဖိုုးထား ခဲ့ေလသည္။ သူ႕ရဲ႕  “ ဘာလဲဟဲ့ … လူ႕ငရဲ ” စာအုုပ္ထဲက အခန္းတခန္း ရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ ေပးထားပံုုကိုု က်မ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္၀င္စား ေလးနက္ မိသည္။
 ေခါင္းစဥ္က  - “အနာဂါတ္ကိုု ျပန္သြားျခင္း”

တကယ္ဆိုု အနာဂါတ္ ဆိုုတာ ေရွ႕ကိုု ေလ ွ်ာက္ရမွာေလ ၊ ျပန္သြားလိုု႕ မွ မျဖစ္နိုုင္တာ ။ ဒါေပမဲ့ ဦး၀င္းတင္ကေတာ့ အနာဂါတ္ကိုု ျပန္သြားယံုုတင္မက ၊ တူးဆြေဖာ္ထုုပ္ ထားတယ္။ ပစၥဳပၺန္ နဲ႕ ဆက္စပ္ ေပါင္းစည္းထားတယ္။  တကယ္ေတာ့ ဒီ “အနာဂတ္” ထဲမွာ သူ တင္စား သိမ္း၀ွက္ထားတဲ့ အရာေတြက ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပါ့ ။ သူေျပာသလိုုဆိုု ရွစ္ေလးလံုုး ရဲ႕ အနာဂတ္ ၊ ၉၀ ေမ ရဲ႕ အနာဂတ္ ၊ ဂႏၶီေၾကျငာစာတမ္း ရဲ႕ အနာဂတ္ ၊ ေရႊဂံုုတိုုင္ ေၾကျငာစာတမ္းရဲ႕ အနာဂတ္  … အားလံုုးေသာ ရည္မွန္း ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္မွန္သမ ွ် ကိုု ဆန္႕က်င္ တိုုက္ဖ်က္ေရး ဆိုုတဲ့ အေျခခံ မူေပၚမွာပဲ ရွိေနသင့္တယ္… တဲ့။

“ဆယ္စုုနွစ္ နွစ္ခုုေက်ာ္ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြဟာ အနာဂတ္ အျဖစ္နဲ႕သာ ရွိတည္ေနပါေသးတယ္ ”  လိုု႕ ဆိုုလိုုက္ေတာ့မွ ၊ အနာဂတ္ ကိုု ျပန္သြားျခင္း ရဲ႕ အဓိပၺါယ္က ေပၚလြင္လာတယ္။  အနာဂတ္ကိုု ျပန္သြားေနစရာ မလိုု ေတာ့ဘဲ  ေတာ္လွန္-မာန္-ညဏ္-သတၱိေတြ နဲ႕ အနာဂတ္ကိုု ခ်ီတက္ ၾကပါလိုု႕ လည္း ဦး၀င္းတင္က  နွိဳးေဆာ္ ထားခဲ့တယ္။ အနာဂတ္ကိုု ခ်ီတက္ဖိုု႕ အတြက္ “ နိုုင္ငံေရးသစ္ ” ဆိုုတဲ့ လမ္းကိုုလည္း တိတိပပ ၀ိေသသ နဲ႕ ေဖာ္ညႊန္းေပးခဲ့သလိုု ၊ လမ္းေဖာက္ရမဲ့ လက္နက္ ယႏၱယားေတြကိုုပါ တခါတည္း  ေနရာ ျပ ခဲ့တယ္။

“နိုုင္ငံေရးသစ္ ဆိုုတာ စကားလံုုးသာ ၾကီးက်ယ္တာပါ။ လုုပ္ရမယ့္ ကိစၥက သိပ္ အၾကီးအက်ယ္ မဟုုတ္ပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကိုု ဆန္႕က်င္တဲ့ နိုုင္ငံေရး အင္အားစုုေတြ လက္တြဲေပါင္းစည္း လွဳပ္ရွားဖိုု႕ပါပဲ ။ အားလံုုး အသံတူ ေအာ္ၾကဖိုု႕  အလုုပ္တူ ေဖာ္ၾကဖိုု႕ပါပဲ ။ အားလံုုး ညီညြတ္ လက္တြဲ ၾကဖိုု႕ပါပဲ ။ နိုုင္ငံေရးသစ္ ဆိုုတာ ဒါပါပဲ ။”

နိုုင္ငံေရးသစ္ ကိုု က်မတိုု႕ တကယ္ပဲ ေတာင့္တ ပါတယ္။ ရာဇ၀င္ ကိုု အသစ္ျပင္ေရးဖိုု႕ လည္း က်မတိုု႕ ခဏခဏ ၾကိဳးစားခဲ့ ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အတိတ္ကိုု ျပန္မေတြးခ်င္လိုု႕ ေတာ့ မရ ။

­++++++++++

ေကသြယ္
၂၄ ေမ ၂၀၁၄


ေမလ ၂၇ ရက္ မွာ ေငြရတုု အၾကိဳ နွစ္ဆယ့္ေလးနွစ္ တိုုင္ျပီ ျဖစ္တဲ့ ၁၉ ၉ ၀ ပါတီစံုု ဒီမိုုကေရစီ အေထြအေထြေရြးေကာက္ပြဲ ၾကီး အား ဂုုဏ္ျပဳ သတိရလ်က္ ......

Weekly Eleven Journal Vol. 9  No. 22  

◦

အတိတ္ကိုု ျပန္ေတြးလိုု႕ ရာဇ၀င္သာ အသစ္ျပင္ေရး