အပူရွပ္ျခင္း

ပူေလာင္တယ္..


ေနေရာင္က စူးစူးရဲရဲ။ ေလေတြပါ.. ပူ မေနတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။

အပင္ ရိပ္ေတြ ေအာက္မွာ ေတာ့..ေအးျမေနပံုပါပဲ။ ခံနိုင္ရည္ ေကာင္းလြန္းတဲ့ အပင္ၾကီး ေတြက..မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ အင္အားနဲ႕.. ဒီ မိုးအမွီ အတြက္.. အကိုင္း အခက္ အသစ္ေတြ.. ျဖစ္ညွစ္ ဆန္႕ထုတ္ေပး ထားၾကတယ္။ သူတို႕လည္း တတ္နိုင္ သေလာက္ ေတာ့.. လူေတြကို ကာကြယ္ ေပးခ်င္ၾကမယ္ေပါ့..။



ရုန္းကန္ၾက တယ္


အကာအကြယ္ မဲ့ တဲ့ လူတခ်ိဳ႕သာ..ေနပူက်ဲက်ဲ ေအာက္မွာ.. ဟို- ဒီ ျဖတ္ကူးဖို႕..၀ဲ ယာ အေပၚ ေအာက္ ..က်ီးကန္း ေတာင္းေမွာက္..။ အမည္မသိ..နံပတ္ မသိ အမ်ိဳးအစားမသိ တဲ့ ကားေတြကို ေရွာင္ရွား ရင္း.. ဓါတ္ေငြ႕ကား ၾကီးေတြ ေနာက္.. ေျပးလိုက္သြားၾကတယ္။ သူ႕တို႕ကို..နားသ ေပးမယ္လို႕.. အေခ်ာ့ အလိမ္ ခံခဲ့ ရတဲ့..လမ္းမၾကီးေတြက ေတာ့.. နားထင္ေပၚက..စီးက်လာတဲ့..ေရဆိုး ေရပုတ္..စက္ဆီ ေတြ နဲ႕ အတူ.. ကတၱရာပူ ေတြ ကို..မ်က္ရည္လုပ္ ၾကတယ္။ အဆင္းသား လဲေလ်ာင္းေပးထားတဲ့ သူ႕တို႕ ကိုယ္ေပၚကို က်က်လာတဲ့.. နီျပစ္ျပစ္ ညစ္ေထးေထး..ေမႊးေတးေတး အေရအစက္ေတြ ကို..မသထီ ေပမဲ့..စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ ၀ဋ္ ခံလို႕။ စတိုးဆိုင္ က မိန္းကေလးငယ္က..သူ ၀ယ္မသံုး နိုင္ တဲ့ အလွကုန္ ပစၥည္းေတြ ကို ေရာင္း ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ...စားေသာက္ဆိုိင္က.. စားပြဲထိုး ေလး တေယာက္က.. သူ႕မိဘေတြ မစားနိုင္တဲ့..စားဖြယ္ဟင္းလ်ာ အက်န္ တပြဲကို ဘယ္လို ရွင္းလင္း သိမ္းဆည္းမလဲ။



သာယာပါတယ္


ဒါေပမဲ့..မေဟာ္ဂနီေရာင္ ေတာက္ေနတဲ့..သစ္သား အခင္း..သစ္သားအကာ..သစ္သား စားပြဲ..သစ္သားထိုင္ခံု ေတြနဲ႕ ဆိုင္ထဲမွာ လူေတြ က လဲ မေဟာ္ဂနီေရာက္ ေတာက္လို႕။ လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္..ပန္းကနုတ္နဲ႕ ကတၱီပါဖံုေတာင္ ထိုင္ နိုင္ေသးတယ္။ ဂဏန္းေတြလဲ..လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ပင္လယ္ထဲက..ေျပးတက္လာၾကတယ္။ အဲဒီေလာက္ ျမိန္ယွက္ ခ်ိဳင့္၀ွမ္း တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ေလးလဲ..ဒီမွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာ..ဘုရားသခင္ သိပါတယ္။ လတ္ဆတ္တဲ့ ဂဏန္း အတြက္ လြယ္ကူ တဲ့ ပိုက္ဆံ ဂဏန္း ဘယ္ႏွယ္လံုး ေပးရတယ္ ဆိုတာလဲ.. သူ သိ မွာပါ ေလ...။



နားေထာင္ရတယ္


မနက္ေစာေစာမွာ..က်ိဳးက်ိဳးက်ီက်ီ ငွက္သံ ကေလးေတြ ကို ၾကားရ တက္ေပမဲ့...အခ်က္ျပ အလင္း ဘတ္သီးေလး ျငိမ္းသြားတာနဲ႕... ေစ်း၀ယ္တေယာက္ကို ေတြ႕လို႕..ေစ်းအျပိဳင္ေခၚတဲ့ ဘုရားေစ်းသည္ ေတြ ရဲ႕ အသံေတြလို.. အလုအယက္ စြမ္းအင္ေတြ..ခုတ္ေမာင္းၾကတာမ်ား.. စက္မူေဗဒ..စြမ္းအင္ေဗဒ..အသံေဗဒ..ေတြ ထြန္းကား ေနပံု ။ ညဖက္ က် ျပန္ ေေတာ့... ဟိုုဟို ဒီဒီ ..က်လိ က်လိ္ နဲ႕.. ေလလွိဳင္းေတြထဲ.. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ.. ဖမ္းၾက ။ တခ်ိဳ႕က..ရုပ္ရွင္ ၾကည့္ ၾကမယ္..တခ်ိဳ႕က..ေဘာလံုးပြဲ ေစာင့္ အားေပးမယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြ မ်ားတဲ့ ေခတ္ၾကီး ထဲမွာ.. ေျဖေဖ်ာ္ေရး ကိုသာ..ေတြ႕ ေအာင္ ရွာၾကပါေလ။



ဖတ္ရွဳ ၾကတယ္


ဖတ္စရာ ေတြ.. တေန႕ကို အေစာင္ ၂၀၀ ထြက္ရင္..အနဲဆံုး ၂ ေစာင္ေလာက္ေတာ့..ဖတ္ လိုက္ရ မွေပါ့။ ဖြံျဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြကို အန္ဂ်ီအိုေတြ..လုပ္ေနၾကတယ္ ဆိုပဲ.. ။ အဆင့္ျမင့္ ဟိုတည္ၾကီးေပၚမွာလည္း..မ်က္ႏွာေခ် ေတြ အၾကီးအက်ယ္ ေရာင္းၾကတယ္ ေကာ။ မင္းသမီး ေတြ စာရြက္ထူ ၾကီးေတြေပၚမွာ.. အက်ီ ၤ ေတြ ၀တ္ျပတာ.. ပစၥည္းေတြ သံုးျပထားတာ.. ဖတ္ၾကည့္စရာ ေတာင္ မလို.. ျမင္တာနဲ႕တင္..စိတ္ခ်မ္းသာ စရာ ေကာင္းလွ တယ္။



ကိုင္းရွိဳင္းၾကတယ္


အျမဲတမ္း လူေတြ ျပည့္ေန တတ္တဲ့ ရင္ျပင္ေတာ္ၾကီး ေပၚမွာ.. ခုလည္း ျပည့္ ေနတာပါပဲလား။ ဘာျဖစ္လို႕..ေဟာဟိုက..အကြက္ေလးမွာပဲ လူေတြ စုျပံဳ ရွိခိုးေနၾကပါလိမ့္။ ယၾတာပြဲေတြ အားလံုးမွာ လည္း.. အထေျမာက္ ျခင္းေတြ ရွိေန ရ မွာေပါ့ ေနာ္..။ အင္း ဖေရာင္းတိုင္ ေတြ.. မျငိမ္းမခ်င္း..အဓိဌါန္ ေတြက.. အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ။ ေရကုသိုလ္..မီးကုသိုလ္..ပန္းကုသိုလ္..ေငြကုသိုလ္.. ဘာနဲ႕ ကုသုိလ္ လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ။





သူတို႕ေတြ ဘာလုပ္ေနၾကတာ ပါလိမ့္ .. ေရႊျပား ကပ္တာလား..ေရႊျပား ခြါတာလား.. တခုခု ေတာ့ ကိစၥ ရွိမွာေပါ့ေလ။ ဒီေနရာကို ေရာက္ေအာင္ လာၾကတယ္.. ျမင္ေအာင္ ဖူးၾကတယ္.. နီးေအာင္ ကပ္ၾကတယ္.. ။ ဒါဆို..အဲဒီ လူေတြကို.. မျပည့္ နိုင္ တဲ့ ဆုေတာင္းေတြ အတြက္.. ဒီကေန.. လွမ္းဆုေတာင္းခိုင္းလိုက္ရင္.. ပိုမ်ား ျပည့္ေလ မလား။



မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကတယ္


ခင္ရာေဆြမ်ိဳးတဲ့။ ေဆြမ်ိဳးခ်င္း မခင္ တဲ့ မိသားစု ေတြ လည္း ရိွတယ္ေလ..။ တခ်ိဳ႕ဆို ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေပမဲ့....ကေလး ေက်ာင္းပို႕ရင္း.. မိတ္ေဆြ ျဖစ္ ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့.. ေငြေတြနဲ႕ မိတ္ေဆြ ၀ယ္လို႕ရတယ္လို႕ ေျပာမယ္။ တခ်ိဳ႕က.. စားရင္းေသာက္ရင္း..တ၀ိုင္းစာ ရွင္းေတာ့.. အကူအညီ လိုတိုင္း မိတ္ေဆြ ျဖစ္တယ္။ သြားရင္း လာရင္း.. နံပတ္ အေၾကာင္း ေျပာလိုက္ရင္..ဘာမွ သိဖို႕မလို..ေဆြမ်ိဳးခ်က္ခ်င္း ျဖစ္သတဲ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့..ရုန္းကန္ျခင္းေတြ အျပန္အလွန္ ေဖာက္သည္ခ် ရင္း..ေက်ာခ်င္းကပ္မိ ၾကတယ္။ ခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းေတြ..အေပးအယူ လုပ္ မိလို႕..မိတ္ပ်က္သူေတြ လည္း..ဒု နဲ႕ ေဒး။



လြမ္းတယ္


တေနရာကို လာျပီး..တေနရာကို ျပန္သြားရင္..သြားတဲ့သူ နဲ႕ က်န္ခဲ့တဲ့သူ..ဘယ္သူက..ပိုလြမ္းရ မလဲ။ ဘယ္သူကပဲ ပိုလြမ္းလြမ္း.. တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့.. ေနရာတခုကေန .. ထြက္သြား ရမွာပါပဲေလ။ ဒါေပမဲ့..ဒီ ေနရာ..ဒီေဒသမွာမွ..ဘာလို႕မ်ား လြမ္းခိုးေတြက..ပိုျပီး မွိဳင္းမွံဳေနရ တာလဲ။





အလြမ္းေငြ႕ေတြ..ေသာက အပူေတြ နဲ႕ ေလထု ညစ္ညမ္းေန တဲ့ ေကာင္းကင္ ၾကီးက.. အိုဇုန္းလႊာ မေပါက္ခင္ေတာ့.. ဖန္လံုအိမ္ အာနိသင္ မသက္ေရာက္ခင္ ေတာ့.. ၀င္းပ ၾကည္လင္ တဲ့.. ေန႕တေန႕ကို..ေတာင့္တ ရွာ မေပါ့။ ၀မ္းေျမာက္မူ ေတြ..လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မူ ေတြက သာ..အစားထိုး ေလာင္စာ ျဖစ္လာခဲ့ ရင္..ဒီ ေကာင္းကင္ ၾကီးလဲ..ဘယ္ ညစ္ညမ္း ပါေတာ့ မလဲ။



အပူရွပ္တယ္


ခႏၹာကိုယ္မွာ ပူလိုက္ ေအးလိုက္ ျဖစ္ရင္ အပူရွပ္ တတ္တယ္။ ဒါဟာ ဖ်ားနာျခင္း တမ်ိဳးပါပဲ။ ခံစားခ်က္ေတြ ပူလိုက္ ေအးလိုက္ ျဖစ္ေတာ့လည္း ႏွလံုးသားက..အပူရွပ္ ေတာ့မေပါ့။ အထိ အေတြ႕ ေတြ ကလည္း နီးလိုက္

ေ၀းလိုက္..။ အၾကား အသိ ေတြ ကလည္း.. တိုးလိုက္ က်ယ္လိုက္။ စိန္ပန္းေတြ ရဲရဲ နီ ေနတဲ့..လမ္း ကေလးေတြ ကို ျမင္ေယာင္ ရင္း..၀က္သစ္ခ် ရြက္ေတြ ေၾကြ ေနတာကို ဘယ္လို ခံစားေပးရ မလဲ မသိနိုင္ ေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္.. ဒါ.. အပူရွပ္ေန တာ။ ေရာက္ခ်င္ တဲ့ ေနရာကို ေရာက္ခဲ့ တာလဲ မေပ်ာ္လာ ေသးဘူးလား..တဲ့။ ေပ်ာ္တယ္ ဆိုတာ..အဲေလာက္ လြယ္ လို႕လား..။ မေပ်ာ္တတ္တဲ့ သူ တေယာက္ကို ခြင့္လႊတ္ ပါ ကြယ္။




Share/Bookmark

12 Comments:

ေမျငိမ္း said...

အဲဒီ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းတာေတြကလည္း ရိုးပဲ ရိုးမသြားႏိုင္ေသးတာေရာ.. ဘယ္သူ႔အျပစ္မ်ားလဲ...။
ေနာက္ဆို လြမ္းတာေတာင္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကနဲ႔ .. ဒါမွမဟုတ္.. ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပဲ လြမ္းရေတာ့မွာ ထင္ပါရဲ႕ေနာ္..။

JulyDream said...

ဒီမွာက အေအးမိေနတယ္။ မေကက အပူရွပ္ေနတယ္။ အဟား...

Anonymous said...

မေရာက္ခင္ကလည္း မေရာက္တာၾကာလို႕လြမ္း
ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း အတိတ္ကိုေတြးျပီးလြမ္း
ျမင္ကြင္းေတြကမလွမပ
ရင္တြင္းမွာ မခ်ိတာမို႕ မေပ်ာ္သည့္အေၾကာင္းကို
တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ပါေၾကာင္း
ထပ္ေလာင္းေျပာပါရေစခင္ဗ်ာ

ေႏြးေႏြးသဲမြန္ said...

ဘယ္သူကပဲ ပိုလြမ္းလြမ္း.. တေနရာရာကေတာ့..တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ.. ထြက္သြားရမွာပါပဲေလ။ ဒါေပမဲ့..ဒီ ေနရာ..ဒီေဒသမွာမွ..ဘာလို႕မ်ား လြမ္းခိုးေတြက..ပိုျပီး မွိဳင္းမွံဳေနရ တာလဲ။ <--- မ ရယ္ ညီမေလးလဲ လြမ္းတယ္... :-(

ATN said...

အပူေငြ႕ေတြ ပ်ံ႕လြင့္ေနတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ပါပဲ...
အပူေတြ ဟပ္သြားတယ္...

တန္ခူး said...

ဒီကလဲ ဒီအေတြး၊ ဒီအေရးေတြနဲ ့ ေ၀းေနရလို ့ လြမ္းေနတာ…
ေက့နွလံုးသားက အပူေငြ ့၊ အေအးေငြ ့ေတြက တုိ ့နွလံုးသားက အပူေငြ ့၊ အေအးေငြ ့ေတြနဲ ့ ထပ္တူက်ေနေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာေရာဂါမွန္းမသိ ခံစားေနရတာ ခုမွ ေရာဂါအမည္သိသြားတယ္… ဟုတ္တယ္ေက… နွလံုးသားအပူရွပ္ေရာဂါနဲ ့ အကြ်မ္း၀င္ခဲ့တာ ၾကာလွေပါ့ေလ…

Anonymous said...

Hey...

The way of your writing, expression is too good to read...

among all these myanmar bloggers...

Appreciate your thought and words...!

Good day..!

MANORHARY said...

ေက ေရ
ကူလြမ္းသြားတယ္
ကူခံစားသြားတယ္
အားလံုးကိုထင္းကနဲၿမင္တယ္
အဖ်ားဒီဂရီလည္းၿပန္ၿမင့္တက္လာခဲ့ေပါ့....
.............
အဲဒီအပူေတြကို နည္းနည္းစီ ၿပန္လႊင့္တင္ေပးစမ္းပါ
ႏွစ္ႏွစ္လိုလိုကို လိုခ်င္လို႔ပါ..
ခ်စ္ေသာ
မေနာ္

ေတာေက်ာင္း said...

အင္းစိန္ေထာင္ၾကီးကိုေတာ့ ပါေအာင္ရိုက္သြားသကိုး.. :)

Moe Cho Thinn said...

လြမ္းရတဲ႔ညေတြ လြန္ပါေစ..

သက္ေဝ said...

အပူေငြ႕ေတြ ကိုယ့္ဆီ ကူးစက္...
အတူတူ အပူရွပ္သြားတယ္...
ဘာေဆးေသာက္မွ ေပ်ာက္မွာလဲ...

Sonata Cantata said...

အပူရွပ္ျခင္းမွာ မန္႔ေတာင္ မန္႔ရက္ဖူး (ေက ေရးတတ္လြန္းလို႔)။
အပူဟပ္လို႔ ႏွလံုးမရပ္ေသးသေရြ႕ေပါ့ေလ...