၀ွက္ဖဲ (အခန္း ၂)




အခန္း(၂)- 
သူမ


ကြန္ျပဴတာ ပိတ္သြားေအာင္ ေစာင့္ေန ရင္း.. ခါးေက်ာ ကိုု ဆန္႕ လိုုက္သည္။ 
..
 အျပာခံ  ေပၚ မွာ ပန္းပြင့္ အျဖဴ ေလး ေတြ ခပ္က်ဲက်ဲ ေဖာက္ထားတဲ့… ည၀တ္ အက်ီ ၤ လက္ေမာင္း ေအာက္က.. သူမ လက္ ေတြ သည္..ကြန္ျပဴတာ ကီးဘုုတ္ ေပၚ မွာ ရွိေန ေသးသည္။ လိုုးရွင္း တခုုခုု စြဲစြဲ ျမဲျမဲ လိမ္းဖိုု႕ လိုု ျပီလား လိုု႕.. သူမ ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္း ေလး ေတြကိုု.. တေခ်ာင္းျခင္း ေကြးခ်ည္ ဆန္႕ ခ်ည္ လုုပ္ လိုုက္ ရင္း.. ကြန္ျပဴတာ ေနာက္က.. စားပြဲတင္ မွန္ေသးေသး ေလး ထဲ ကိုု လွမ္းၾကည့္ လိုုက္ မိသည္။  ၄၆ နွစ္ ဆိုုေသာ မ်က္နွာ သည္.. လူတကာ ေျပာသည့္ အတိုုင္း.. အသက္ထက္ မ်ားစြာ နုုပ်ိဳ  ေနပါေသးသည္ ေလ…။ အခုုေလး တင္.. ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ မွာ သူမ  တင္လိုုက္ ေသာ.. ပံုုကိုု..သူငယ္ခ်င္း ေတြက..၀ိုုင္း ေျမွာက္ ေန ၾက သည္။ မေန႕ ကမွ.. အျပင္သြား ဖိုု႕ လွတ ပတ ၀တ္စား ထားတုုန္း.. ရိုုက္ လိုုက္ သည့္ ပံုု။ ခုုတေလာ..ဓါတ္ပံုု ခဏ ခဏ အရိုုက္ခံ ခ်င္ ေနတဲ့ သူမ ကိုု  သူ ကေတာ့ သိပ္ ျပီး ေတာ့… စိတ္ရွည္ ပံုု မရ။

ကုုတင္ ေပၚ မွာ ေရာက္ေနျပီ ျဖစ္တဲ့.. သူ႕ကိုု မသိမသာ လွမ္းၾကည့္ ေတာ့..စာအုုပ္တအုုပ္ ေဘးခ် ျပီး..တီဗီ ၾကည့္ေန သည္။ ဘာ အစီအစဥ္ လည္း.. ။ အဂၤလိပ္ ကားေဟာင္း တခုု ။

“ အင္တာနက္ သံုုး တာ မျပီး ေသးဘူးလား.. ဆယ္နာရီ ေတာင္ ေက်ာ္ေနျပီ…”

ကုုတင္က.. ကြန္ျပဴတာ စားပြဲ နွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္း မွာ မိုု႕.. ကုုတင္ ေပၚက.. သူ႕ မ်က္နွာ ရိပ္ ကိုု.. ေသခ်ာ စြာ မျမင္ လိုုက္ ရေပမဲ့.. သူ႕ အသံ မွာ ေတာ့.. မေက်ပ္နပ္ မူ က.. အတိုုင္းသား။  ေျပာေျပာဆိုုဆိုု .. ကုုတင္ ေျခရင္းက.. တီဗီ ကိုု.. ရမုုတ္ နဲ႕  လွမ္းပိတ္ လိုုက္ရင္း… သူ႕ ေခါင္းရင္းက.. စားပြဲတင္ မီးကိုု ပါ ပိတ္ ခ် ျပစ္ လိုုက္ သည္။

ဆယ္နာ ရီ ေတာင္ ေက်ာ္သြား ျပီ လား…သူမ ထိုုင္ေနတာ.. ထမင္းစားျပီး ကတည္းက…။ ဟုုတ္တယ္.. ပုုဂံ ေတြ ေဆးေၾကာ သိမ္းဆည္း ျပီးေတာ့ ပဲ.. ၈ နာရီ ခြဲ.. ။ အီးေမးလ္ ဖြင့္ လိုုက္ ေတာ့.. အီးေမးလ္ ထဲ ၀င္ေနတဲ့.. ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ က.. ကြန္မန္႕ ေတြ ကိုု ဖြင့္ရင္း.. ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ထဲ ေရာက္သြား ခဲ့ သည္။

“ မဟုုတ္ဘူး.. သိလား.. ေဖ့စ္ဘြခ္ မွာ ဟိုုေကာင္ ေတြ နဲ႕  ျပန္ေတြ႕ ျပီး.. ေလ ွ်ာက္ ေနာက္ ေန ၾကတာ.. မေတြ႕ ၾကတာ နွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိ ၾက ျပီလဲ…ဘာပဲ ေျပာေျပာ ၀မ္းသာ စရာ ပဲ… ရွင့္ကိုု ေတာင္ ေမးေန ေသးတယ္..ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ မသံုုး ဘူး လား တဲ့.. ရွင့္ ဓါတ္ပံုု ေတာ့ ျပ လိုုက္ တယ္..”

.....

“ ေပ်ာ္တာလည္း ေပ်ာ္ ေပါ့…တိုု႕  ပံုု ေတြ ေတာ့..သိပ္ ေလ ွ်ာက္ မတင္ နဲ႕.ကြ... ငါက..ေဖ့စ္ဘြခ္ ကိုု အယံုု အၾကည္ ကိုု မရွိဘူး…လူေတြ ကိုု ေကာင္းေကာင္း manipulate  လုုပ္ေနတာ.. အေမရိကန္ ေတြ ရဲ႕ ေနာက္ဆံုုးေပၚ လက္နက္ ပဲ.. အဲဒါ မွ..WMD အစစ္.. ေအး destructive ေတာ့ မဟုုတ္ဘူး…world mass distraction ေတာ့ အေသအခ်ာ  ပဲ.. .. ”

......

“ ဘင္လာဒင္ နဲ႕ ဘာေတာ္ပါလိမ့္.. မုုတ္ဆိတ္ေမြးခ်င္း ေတာ့ တူသလိုု ပဲ..”
.... 
“ ဟုုတ္တယ္ေလ… စီအန္အန္ မွာ မေတြ႕ဘူးလား... ရိုုးရိုုး သတင္း ေၾကျငာ တာ နဲ႕ ေတာင္ မလံုုေလာက္ ဘူး လား မသိ.. သတင္း တခုု ျပီးတိုုင္း ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ပါ.. တြီတာ ပါ နဲ႕.. ပရိုုမိုုးရွင္း လုုပ္ေနတာ.. လြန္လြန္း တယ္.. အီဂ်စ္ ေတာ္လွန္ေရး ကိုုေတာင္.. ေဖ့စ္ဘြခ္ ေတာ္လွန္ေရး လိုုလိုု.. ပံုုဖ်က္ ျပီး ၀ါဒ ျဖန္႕ခ်င္ ေန ၾကတယ္…စဥ္းစား ၾကည့္စမ္း..တကမၻာလံုုးက.. ေခါင္း ေတြ… မ်က္နွာ ေတြ….စီအိုုင္ေအ စားပြဲေအာက္ ကိုု အလုုအယက္ ကိုု ..တိုုးေ၀ွ႕ ၀င္ ေန  ၾကတာ.. ”
...
“ ေအာ္..ဒုုကၡပါပဲ ကြယ္ .. ရွင္ကလည္း.. မေကာင္းပဲ ျမင္ေန ေတာ့ တာပဲ…က်မ နဲ႕ စီအိုုင္ေအ နဲ႕ အေ၀း--- ၾကီး… ရွင့္ နဲ႕ မွ နည္းနည္း နီးစပ္ အံုုးမယ္..
ဟင္----
တဆိတ္ေလာက္.. ေဟာဒီ ရွင့္မ်က္မွန္ ၾကီး ခၽြတ္ျပီး.. ေခတ္ၾကီးကိုု အရွိ အတိုုင္း ၾကည့္ ပဲ- ၾကည့္ပါအံုုး ေတာ့ လား…ဟင္…”

မ်က္မွန္  ၾကီးကိုု ဆြဲ ခၽြတ္ လိုုက္ရင္း..ခပ္ျမဴးျမဴးေလး ေျပာ လိုုက္ ခါ မွ.. သူ႕ မ်က္လံုုး ထဲက.. အေလးအနက္ ျဖစ္မူ ေတြ က.. သူမ မ်က္နွာ ေပၚ ကိုု.. တိုုက္ရိုုက္ က် လာ ေလ သည္။

“   ေဟ့….. ဒီမွာက.. သားကိုုလည္း ေစာင့္ ၾကည့္ ေန ရလိုု႕ပါ ကြယ္…ေဟာဒီက ယဥ္ေက်းမူ ေတြ ထဲ မွာ.. မက်က္တက်က္ နဲ႕ ၁၈ နွစ္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မျပည့္ ေသးပဲ.. ဖရီးဒမ္း ေတြ.. စေပ့စ္  ေတြ ေျပာလာ ေနတဲ့.. ရွင့္သား ကိုု.. ရွင္ ဒီ အတိုုင္း ျပစ္ ထား မလား…အနည္း ဆံုုး.. က်မ တိုု႕ မ်က္စိ ေအာက္ မွာ မေန ေတာ့ ရင္ ေတာင္ မွ.. သူ ..ဘာေတြ လုုပ္ေနသလဲ..ဘယ္သူ ေတြ နဲ႕ ေပါင္းသင္း ေနသလဲ.. သူ႕ လွဳပ္ရွားမူ ေလး ေတြ  ျမင္ရ သိရ တာေပါ့.. ”

အင္း ..ခုုမွ သတိရ သည္။ ခုု တေလာ.. ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ မွာ သား ကိုု မေတြ႕ တာ ၾကာျပီ။ အရင္ တုုန္း က ဆိုုရင္.. ဟိုုင္း..မာမီ.. ဘာညာ ေလာက္.. လုုပ္ တတ္ တာ.. ခုု တေလာ သူမ ကိုုယ္တိုုင္ ပင္ သားကိုု ေမ့ ေန မိ ေလ သလား..  သား ကပဲ.. ကိုုယ့္ ကိုု ျပန္ ေစာင့္ ၾကည့္ ေန ေလ သလား....ဒါမွ မဟုုတ္.. သူ႕ အေဖ လိုုပဲ .. နားလည္ရ ခက္.. တဲ့.. ေယာက်္ား ၾကီး တေယာက္ ျဖစ္ေန  ျပီ လား..။

“ ေအး.. ေအး .. ေအး…
…. ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ က.. မင့္ စာရင္း ထဲမွာ မင့္ သား နာမည္ ရွိေန တာနဲ႕.. မင့္ သား ကို ျမင္ေန သိေန လိမ့္မယ္ လိုု႕ မင္း ထင္သလား.. ခုုေခတ္ ကေလး ေတြက.. မင့္ တိုု႕ ငါ တိုု႕ ထက္ လည္တယ္.. စမတ္ က် တယ္..
..
တေန႕က.. မင့္ ကြန္ျပဴတာ ပြင့္ ေနတုုန္း.. မင့္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ကိုု ငါ ၾကည့္ လိုုက္ ပါတယ္…ဟိုုေကာင္ ေတြ အုုပ္စုု လည္း ငါ ေတြ႕ လိုုက္ ပါတယ္ ကြာ .. ဘာေတြ မွန္း လည္း မသိ ဘူး… အကုုန္လံုုး က ..ကိုုယ့္ဟာ နဲ႕ ကိုုယ္ေတာ့ ဟုုတ္ေနၾက တာပဲ..… Narcissism epidermic  ဆိုုတာ..အဲဒီ မွာ တကယ္ ကိုု ျဖစ္ေန တာပဲ ကြ ..
…..
....
ေအးပါေလ ….ငါ့မိန္းမ ကေတာ့.. ေဖာ္၀ဒ္ ေမးလ္ ေတြ မဖတ္ တဲ့ သူ .. ဆိုု ရင္ ေတာ့..သိပ္ စိတ္မပူ ပါဘူး ကြာ.. ရည္းစားေဟာင္း  နဲ႕  ျပန္ေတြ႕ ရင္ ေတာ့..သတိ ထားေပါ့…ဟတ္လား… ဟ ”

ေအာင္မယ္ ေလး ေတာ္ .. ဒီ အသက္အရြယ္ ၾကီး ေတြ ေရာက္ ေနမွ… လိုု႕  ရီသြမ္း ေသြး လိုုက္ရင္း…အိပ္ယာ ေပၚ မွာ အသာ လွဲ ခ် ျပီး..ေစာင္ကိုု ဆြဲ ျခံဳလိုုက္ သည္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ မွာ.. သူ ဘာေတြမ်ား ေတြ႕ သြား ပါ လိမ့္…

အိပ္ယာ ေဘး စားပြဲ ေပၚက.. ဖတ္လက္စ စာအုုပ္ ထူ ၾကီး ကိုု.. ေကာက္ ကိုုင္ ျပီး.. ေနရာ မွတ္ထားတဲ့.. ကဒ္ျပားေလးကိုု ဖယ္လိုုက္သည္…။  ေခါင္းရင္းက မီးတိုုင္ ကိုု.. ဟိုုဖက္ အလင္း အရမ္း မစူး ေအာင္ အုုပ္ေဆာင္းကိုု နဲနဲ နွိမ့္ ေပး မွ…။

“ သိလား.. ဒီ ၀တၱဳ ထဲက.. လင္မယား မွာ လည္း.. သိပ္ဆိုုး တဲ့.. သား တေယာက္ ရွိတယ္… ၁၆ နွစ္ နဲ႕.. ေဘးအိမ္က..ေကာင္မေလး နဲ႕  သြား အိပ္ျပီး အတူ ေန ေနတာေလ…အေမ က..အရမ္း စိတ္ပူ ေလ.. သားက.. ရြဲ႕ေလ..အေဖ က..စိတ္တိုု ေလ… ဖတ္ေန ရင္း နဲ႕ ကိုုယ္ ေတြ ကိုု မ်ား ေျပာေန သလား ေအာက္ေမ့ ရ ေလာက္ ေအာင္ ပဲ…။ ၀တၱဳ ၾကီးကလည္း အဲဒီေလာက္ ၾကီးရွည္ မွ ေတာ့.. အ ကုုန္လံုုးကိုု-- ပါ ေအာင္ ဆြဲ ျဖန္႕ ေရး နိုုင္ လိုုက္တာ.... မိသားစုု ဇတ္လမ္း ေလး တပုုဒ္ ကိုု  အဲဒီ လူၾကီး မိုု႕.. အေသး စိတ္ အေၾကာင္းစံုု ေအာင္ ခ်ဲ႕ ေရး နိုုင္တာ..
..
ေဟး.. အိပ္ေပ်ာ္ ျပီလား..
 သိလား ..ရီပက္ပလစ္ကန္ …နဲ႕..ဒီမိုုကရက္ အားျပိဳင္ တာ ေရာ…အီရတ္ စစ္ပြဲ ေရာ.... ရီပက္ပလစ္ကန္ သူေဌး ေတြ ရဲ႕  စစ္ကန္ထရိုုက္  လုုပ္ငန္း ေတြေရာ.. အစံုုပဲ.. ေခတ္တေခတ္ မွာ ျဖစ္ေန တာ ေတြ ကိုု အကုုန္ တိုု႕ ထိ ျပီး ေရး ထားတာ..နိုုင္ငံေရး..လူမူေရး..နည္းပညာ အစံုုပဲ . ေနာက္ဆံုုး ကြာ.. ဘေလာ့ဂ္ ေတြ.. အင္တာနက္ ေတြ ထိ ေရာ ပဲ ”

“  …….. ဒီ စာအုုပ္  ေရးတဲ့ အခ်ိန္တုုန္းက.. ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ေတြ သိပ္ ေခတ္မစား ေသး လိုု႕ ျဖစ္ မွာ ေပါ့ .. ”

သူ- မေက် မနပ္ ျဖစ္ေန တာ ကိုု.. စကားလႊဲ လိုု႕ မရ မွန္း သိ လိုုက္ ျပီ..။ တခုုခုု ဆိုု.. သူ က.. အခဲ အမဲ ၾကီးသူ.. အစြဲ ၾကီး သူ..။ ေ၀ၚလတာ လိုု လူမ်ိဳး …။ ေတာ္ျပီ..ကိုုယ့္ ဖာ ကိုုယ္ ပဲ..အသာ  ျငိမ္ ျပီး စာ ဆက္ ဖတ္ ေန လိုုက္ သည္။

Walter  နဲ႕  Patty…။ အသက္ နွစ္ဆယ္ ေက်ာ္..တကၠသုုိလ္ မွာ တည္းက..ခ်စ္ခဲ့ ၾကသူေတြ...။ အသက္ ေတြ ေလးဆယ္ ေက်ာ္ လာ ခါ မွ.. သူတိုု႕ အခ်စ္ ေတြ…ဘ၀ ေတြ ထဲကိုု ဘာေတြ ၀င္လာ  ၾက သလည္း …။ 

စာေရး ဆရာ က လည္း ေလ… တေယာက္ခ်င္း ရဲ႕ ဘ၀ ေတြ.. အတြင္းစိတ္ ေတြ ကိုု.. အနုုစိပ္ ရုုပ္လံုုးၾကြ လာ ေအာင္.. တိုုး၀င္ ေဖာက္ထြက္ သြားေအာင္ ေရး နိုုင္ လိုုက္တာ..။  အိမ္ေထာင္ တခုု ရဲ႕.. ရင္ခုုန္သံ အနိမ့္ အျမင့္.. ဆက္ဆံေရး အတက္ အက်.. မိသားစုု ျပသာနာ.. ေရြ႕လ်ားမူ တခုု စီ တိုုင္း က ကမၻာေပၚမွာ ရွိ - ရွိ သမွ်.. အိ္မ္ေထာင္ ေတြ ရဲ႕ .. ေသြးေၾကာ ေတြ ကိုု..လိုုက္စမ္း ေန သလိုု.. ။

ဘာပဲ ေျပာေျပာ.. သူမ က.. ၀တၱဳ တပုုဒ္ ကိုု ေတာ့.. နက္နက္ ရွိဳင္းရွိဳင္း ဖတ္ တတ္ သူပါ..။ ျပီးေတာ့.. စာေရးဆရာ ရဲ႕ ေသြးေၾကာ ေလး ေတြ ကိုု လည္း ျပန္ ရွာ တတ္သူ ပါ။ စာေရး ဆရာ ရဲ႕ ေသြးေၾကာ နဲ႕ သူမ ေသြးေၾကာ ေတြ.. ခဏ ခဏ လာထိမိ ေနတဲ့..ဒီ ၀တၱဳကို လည္း ..အေတာ္ေလး  အံ့ၾသ ေန မိသည္ ။

အခုု..သူမ ဖတ္ေန တဲ့ အခန္း က.. Therapist  ဆီကိုု  ဦးတည္ ျပီး ေရး ထားတဲ့.. ပက္တီ ရဲ႕.. ေျဖာင့္ခ်က္ စာတမ္း ။ သူမ ရဲ႕ စိတ္ေတြ ကိုု ျဖန္႕ေျဖ ခ် နိုုင္ ဖိုု႕ .. ေရးခိုုင္း လိုုက္ တဲ့… ကိုုယ္တိုုင္ေရး ဘ၀ ဇတ္ေၾကာင္း။


ေက်ာင္းသူ ဘ၀ …ေ၀ၚလတာ … နဲ႕  ခ်စ္ေနစ အခ်ိန္မွာပဲ…ေ၀ၚလတာ ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုုး အခန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း.. ရစ္ခ်က္ ရဲ႕ ကားၾကံဳ  နဲ႕ ညအိပ္ ခရီးရွည္ ၾကီး ကိုု သူမ လိုုက္သြား  ခဲ့ ဖူး သည္။

ရစ္ခ်က္ က.. မိန္းမ ရွဳပ္သူ.. ဘ၀ ကိုု.. အစီအစဥ္ မက် ေနခ်င္သူ.. ။ ေ၀ၚလတာ က.. စည္းစနစ္ ရွိသူ.. ေစာင့္ထိန္း သူ။ ျပီးေတာ့ သူမ ခ်စ္သူ။  သူမ… ေ၀ၚလတာ နဲ႕ လက္ထပ္ခဲ့ သည္။  ဥပေဒ ဘြဲ႕ရ  ေ၀ၚလတာ ရဲ႕  အိမ္ရွင္မ တေယာက္ အျဖစ္ နဲ႕  သမီး တေယာက္ သားတေယာက္ ကိုု ေကၽြးေမြး သုုတ္သင္ ရင္း.. အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာ မွ.. Richard Katz ဆိုုတဲ့..  အဆိုုေတာ္ ေတးေရးဆရာ  ေရာ့ကာ ၾကီးက .. သူ႕ အခ်စ္ဆံုုး သူငယ္ခ်င္း ေ၀ၚလတာ နဲ႕ ျပန္ ဆံုုမိ ၾက ရင္း.. သူတိုု႕ ဘ၀ ထဲ ျပန္ေရာက္ လာ ခဲ့ သည္။ ရစ္ခ်က္ က.. ေက်ာ္ၾကားမူ ေနာက္ မလိုုက္ ေပ မဲ့..သူ႕ သီခ်င္း ေတြက..ေပါက္ သည္။  အထူး သျဖင့္ သူတိုု႕ ရဲ႕  ေႏြရာသီ မိသားစုု အိမ္ေလး မွာ.. လာ ေရာက္ တည္းခိုု ခဲ့ တုုန္း စပ္ ခဲ့ တဲ့..Nameless lake   ဆိုု တဲ့ သီခ်င္း ေၾကာင့္.. လူသိ ပိုု မ်ား လာ သည္။ သဘာ၀ ေရကန္ ေလး တခုု ေဘးက.. ေတာအုုပ္ ေလး ေတြ ေက်းငွက္ေလး ေတြ နဲ႕… တိတ္ဆိတ္ ေအးခ်မ္း ေနတဲ့.. အဲဒီ အိမ္ကေလး ရဲ႕ အမည္ ကလဲ… Nameless lake  ။ ဒီ သီခ်င္း ထဲ မွာ.. စိတ္ခံစားမူ  ျပင္းအား ေတြ ဘယ္ေလာက္ ပါ၀င္ ခဲ့ဲ လိုု႕ … ဘယ္ေလာက္ ထိရွ ခဲ့ သလဲ ဆိုုတာ ကိုု ေတာ့... ရစ္ခ်က္ နဲ႕  ပတ္တီ  သာ အသိဆံုုး ျဖစ္ေပ မည္။

ပတ္တီ ေျပာေျပာ ေန သလိုု.. poor Walter က ေတာ့.. တကၠသိုုလ္ တက္ေနျပီ ျဖစ္တဲ့..သမီးၾကီးကိုု ေက်နပ္ စိတ္ခ် လ်က္.. ၁၈ နွစ္ မျပည့္ခင္ အိမ္ေပၚက..ဆင္းသြား တဲ့..သားငယ္ ကိုု ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ထားလ်က္.. စိတ္မခ် ရ တဲ့..သူ႕ အခ်စ္ဆံုုး သူငယ္ခ်င္း အေၾကာင္းကိုု ေကာင္းေကာင္း သိ လ်က္ နွင့္ ပင္.. သူ႕ ရဲ႕  Cerulean Mountain Trust  ဆိုုတဲ့ ငွက္ ေတြ ရဲ႕.. သဘာ၀ ေနထိုုင္မူ စနစ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး  လုုပ္ငန္း အေပၚ မွာ.. စိတ္ေရာ ကိုုယ္ ပါ… နွစ္ ျမွဳပ္ ထား ခဲ့ သည္။

ဒီအခန္း ရဲ႕ စာမ်က္နွာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေပၚ မွာ ပတ္တီ ရဲ႕.. တေက်ာ့ ျပန္ ရင္ခုုန္သံ ေတြ.. မူမမွန္ စြာ ေျပးလႊား ေန ခဲ့ သည္။ ရူးသြပ္မူ ေတြ ေဆာက္တည္ရာ မရ စြာ မုုန္တိုုင္း ထန္ ေန ခဲ့   သည္။ ျပီးေတာ့.. ေ၀ခြဲ နားလည္ရ ခက္မူ ေတြ…။ စာေရး ဆရာ သံုုးသလိုု ဆိုု.. Mr. Nice  နဲ႕   Mr. Cool … ။ ပတ္တီ ရဲ႕ အသိစိတ္ နဲ႕ မသိစိတ္….။

တျဖည့္း ျဖည္း နဲ႕ …၀တၱဳ ထဲက ဇတ္ေကာင္ ေတြ သည္.. သူမ ရဲ႕ အသိစိတ္ ထဲ မွာ .. ရွင္သန္ သထက္ ရွင္သန္ လာ ေန ၾက ရင္း သူမ ရဲ႕ မသိစိတ္ ေတြ ထဲ ကိုု လည္း.. ထိုုးေဖာက္ ေမႊေနွာက္ ေန ၾက ေလ ျပီ။

တကယ့္ တကယ္ က် ေတာ့…တကၠသိုုလ္ ဘက္စကတ္ေဘာလ္ လက္ေရြးစင္ေဟာင္း ပတ္တီ  ရဲ႕  အနိုုင္ယူ လိုု စိတ္ ေတြ က.. အရွံဳးေတြ ထဲ ကိုုသာ တိုုး၀င္ မိ တဲ့.. အျဖစ္ပါလား…။

အကယ္လိုု႕သာ  ေ၀ၚလတာ ရဲ႕ လက္ေထာက္ .. ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္ သြက္သြက္ လက္လက္.. အသားညိဳညိဳ နဲ႕  ကုုလားမေလး   Lalitha  - သာ မပါ ခဲ့ ရင္.. ဒီဇတ္လမ္း က.. ဒီလိုု ျဖစ္လာ ခဲ့ မည္ လိုု႕.. သူမ…  မထင္..။





 
++++++++
( ဆက္ရန္)







Share/Bookmark

3 Comments:

ahphyulay said...
This comment has been removed by the author.
ahphyulay said...

အမ...
စာလံုးေပါင္းေတြ မွားသြားလို ့ ဖ်က္လိုက္တယ္။
ေအာ္ .. ( ၂ ) ေတာ ့ေရာက္လာၿပီလို ့။
ေဖ ့(စ)ဘုတ္အေၾကာင္းပါလာလို ့၊ ေဖ ့ဘုတ္က
ဖြဘုတ္ ၿဖစ္ေနၿပီး သတင္းႏွင္ ့ၿပန္ၾကားေရးရာဌာန
ဘေလာ ့ကာမ်ား စုေဝးရာဌာန ၿဖစ္ေနၿပီေလ။
အမ အပန္းမၾကီးရင္ ေဖ ့(စ)ဘုတ္က အမရဲ ့လင္ ့
ကိုသိခ်င္ပါတယ္။ေနဗားလုပ္ခ်င္လို ့ေလ..။
ကြ်န္ေတာ္က ko kyaw ပါ ခင္ဗ်ာ..။

kay said...

ေဆာရီးအျဖဴေလး

လတ္တေလာ တိုု႕ မွာ မရွိဘူး..