မ်က္ခံုုးပင့္

ေန႕စဥ္ ေနထုုိင္မူ ပံုုစံ တခ်ိဳ႕ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့တယ္။

တေယာက္ထည္း..တခါတေလ..ႏွစ္ေယာက္ထည္း ေနတဲ့ ၂၄ နာရီ ေ၀စုု ေလးကိုု.. တူမေလး နဲ႕ ခြဲယူ ရဖိုု႕ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။ အရင္ဦး ဆံုုးေတာ့.. မေန႕ကမွ ေရာက္လာတဲ့ တူမေလး နဲ႕ လက္ပ္ေတာ့ အရင္ ခြဲေ၀ သံုုးစြဲ ရပါေတာ့တယ္။ ကိုုယ့္ မ်က္

စိ ေအာက္မွာ ၾကီးလာတဲ့ ၁၇ ႏွစ္ သမီး က.. ခုုေတာ့..ကေလး လိုုလိုု ျဖစ္လိုုက္..အပ်ိဳမၾကီးလိုု ျဖစ္လိုုက္ နဲ႕.. ဘယ္လိုု ဆက္ဆံ ဆံုုးမ ရမွန္း မသိတာနဲ႕.. အသာေလး ၾကည့္ ေနရတယ္။ သူတိုု႕ ေလးေတြ ကလည္း.. သူတိုု႕ အထြာ နဲ႕.. သူတိုု႕ အထာ နဲ႕ ..သူတိုု႕ အတၱနဲ႕..သူတိုု႕ လက္မ နဲ႕ ကိုုး..။

စင္ကာပူ ေလဆိပ္မွာ ထရန္စစ္ ၀င္ေနတဲ့..တူမကိုု..ဒီဖက္ အင္တာနက္ က ေနျပီး.. ထရစ္စစ္ ခ်က္ကင္ ေတြ႕လား.. ဘယ္ တာမနယ္လ္ ကိုု သြား..။ ဂိတ္ နံပတ္ ေသခ်ာၾကည့္..။ ဘုုတ္ဒင္းပါ့စ္ ရျပီလား.. တခုု ျပီး တခုု ေမး ေနေတာ့.. Don't worry KK,

everything was done တဲ့..။ ကဲ..ဒန္း ဆိုုေတာ့လည္း ျပီးေရာေပါ့ ေလ... ။ ေနာက္ဆံုုး ဆိုုက္ဆိုုက္ ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာတဲ့.. တူမ ကိုု ေလဆိပ္ မွာ သြားၾကိဳရင္း.. လက္ထဲမွာ.. ဂ်ဳတီ ဖရီး အိတ္ကေလး နဲ႕.. ပစၥည္းေလး တခုု ပါလာေတာ့.. ေအာင္မယ္.. သူက..ဒါမ်ိဳးေတြ ေတာင္ ၀ယ္တတ္ ေနျပီ လားလိုု႕..မ်က္ခံုုး ခ်ီ မိ သြားတယ္။ သမီး ၀ယ္တာ ဟုုတ္ပါဘူး ေကေက ရဲ႕.. စင္ကာပူ လာလည္ တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ နဲ႕.. ေလဆိပ္ထဲမွာ ေတြ႕ ေတာ့.. သူက.. လက္ေဆာင္ ၀ယ္ေပး သြားတာ တဲ့..။ ေအာင္မာ.. စင္ကာပူ လာလည္ တာ..ဘယ္အရြယ္လဲ ဟ လိုု႕ ေမးေတာ့.. အတူတူပဲေလ..၁၇ ႏွစ္ ပဲ တဲ့..။ မ်က္ခံုုးက.. ျပန္မက် ေတာ့ ဘူး..။

ကိုုယ္ေတြ တုုန္းက.. ခရီးရွည္ၾကီး ကိုု ..မ်က္ရည္ တစမ္းစမ္း နဲ႕ ထြက္ခဲ့ရ တာ ဆိုုေတာ့.. သူတိုု႕ ေလး ေတြ ဆိုု ပိုု ဆိုုးမွာ ပဲ ဆိုုျပီး.. ေမးေတာ့.. ခုုထိေတာ့..မလြမ္းေသးဘူး တဲ့...။ ေကာင္းပါေလ့ ကြယ္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေလး ေတြ ကလည္း.. အရြယ္ေလး ေတြ နဲ႕ မလိုုက္ေအာင္ သြက္လက္ နားလည္ ေန လိုုက္ၾကတာ..မ်ား..ကိုုယ္ေတြ အဲဒီ အရြယ္က.. အာစီတူးက..ရာဘာပင္ ေတြ ေအာက္မွာ..ေညာင္နာနာ နဲ႕... မေ၀းလွ တဲ့.. အိမ္ကိုု လြမ္းေကာင္းတုုန္း..။ သူငယ္ခ်င္း မရွာ တတ္လိုု႕..အူတူတူ ျဖစ္တုုန္း..။ အရင္ ေရာက္ ႏွင့္ ေနတဲ့..သူ႕ နဲ႕ အရြယ္တူ အတန္းတူ သူငယ္ခ်င္း မေလး တေယာက္ကိုု .. အိမ္ လာဖိုု႕ ေျပာ ေနေတာ့.. ဒီဖက္ကေန.. စိတ္ပူ ျပီး..ဘာကားစီး. ဘယ္မွာဆင္း လိုု႕ ေအာ္ေနတုုန္း.. ဖံုုးခ် လိုုက္ ပါေရာ.

.။ ရတယ္..သူ႕ မွာ အိုုင္ဖုုန္း ပါတယ္ တဲ့..။ အဲ..မ်က္ခံုုး နဲနဲ ျမင့္ သြား ျပန္တယ္။ ဟဲ့..သူေရာက္တာ ဘယ္ႏွယ္ရက္ ရွိလိုု႕ လဲ ဆိုုေတာ့.. တပတ္ တဲ့..။ မ်က္ခံုုးက ..ျပန္ မက် ေတာ့ဘူး။

ကဲ..ကဲ.. ပစၥည္းေတြ ေသခ်ာ စီ.. ဘာလုုပ္.. ညာလုုပ္.. အိုုရီယန္ေတးရွင္း အျပတ္ေပး ျပီး ေမာသြားတာနဲ႕.. အင္တာနက္ ေပၚ တက္လိုုက္ တာ..မ်က္ခံုုး ေတြ အကုုန္ စံုုေျမာက္သြားပါေတာ့တယ္။ လံုျခည္ ေတြ..လံုုျခည္ေတြ..။ အခ်ိတ္ဆင္ေတြ.. ပါတိတ္ေတြ..တရုုတ္ပိတ္ေလး ေတြ...အစံုု ပါပဲ.

.။ ခ်စ္စရာ ခင္စရာ ေကာင္းတဲ့ ေလဒီ ဘေလာ့ဂါ သူငယ္ခ်င္း ေတြ ရဲ႕.. ေပ်ာ္စရာ ပိုု႕စ္ ေလး ေတြ။ ျမင့္ေန တဲ့ မ်က္ခံုုး အစံုု ကိုု အသာ ဆြဲ ခ်ျပီး.. စဥ္းစား ရ ျပန္တယ္။ မသက္ေ၀ ေရး ခိုုင္း တဲ့.. ကိုုယ့္ အၾကိဳက္ ဆိုုတာ.. ဘာလဲ ေပါ့..။ အကုုန္လံုုး ကလည္း ဗမာ လံုုျခည္ေလး ေတြ တခုုတ္တရ ေျပာျပ တင္ျပ ၾကေတာ့.. ကိုုယ့္ အၾကိဳက္ လံုုျခည္ ပဲ ျဖစ္ ရမယ္ လိုု႕.. တထစ္ ခ် လိုုက္တယ္။

မသက္ေ၀ တိုု႕ ေပါက္ တိုု႕ ရဲ႕... က်မက.. လံုုျခည္ ဆိုု တာထက္.. လံုုကြင္း လိုု႕ ေခၚ ရမဲ့..ဗမာဒီ ဇိုုင္း ထက္.. sarong လိုု႕ ေခၚတဲ့.. ပတ္ထည္ ေလး ေတြ

ကိုု ပိုု သေဘာက်တယ္။ ဗမာ လံုုကြင္း ေတြက.. ခဏခဏ ျပန္၀တ္ရတာ.. ခါးမွာ ဖုုလံုုးၾကီး ျဖစ္ေနတာ.. သက္ေသာင့္ သက္သာ မရွိ လွ သလိုုပဲ..။ ဗမာခ်ည္ ထည္ ေတြ ၀ယ္တိုုင္း ပတ္ထည္ ပံုုေလး ေတြပဲ ျပန္ ခ်ဳပ္ယူေလ့ ရွိတယ္။ ျပီးေတာ့.. အခ်ိတ္ ဆင္ ေတြ ကိုု သိပ္မၾကိဳက္လွဘူး..ဘာလိုု႕ လည္း မသိဘူး..ခမ္းနားလြန္း လိုု႕ လား မသိဘူး။ ဘြဲ႕ယူ ဖိုု႕..ၾကိဳးၾကီးခ်ိတ္ တထည္ ေတာ့ ၀ယ္ဖူးတယ္..။ ဒါေလာက္ပဲ..။

ေလာေလာ ဆယ္ဆယ္..ခ်င္းမိုုင္ က..အမ ၀ယ္လာေပး တဲ့..ခ်င္းမိုုင္ ခ်ည္သား ပတ္ထည္ ေလး ကိုုပဲ.. ခဏခဏ ဒါ၀တ္ လုုပ္ေန တယ္..။ ေနာက္ လေတြ က်ရင္.. ခ်င္းမိုုင္ မွာ..သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္ ထားတယ္။ သြားျဖစ္ ရင္ ေတာ့.. ခ်င္းမိုုင္ ပတ္ထည္ တဒါဇင္ ေလာက္ ေရာင္စံုု ၀ယ္ ျပစ္မယ္လိုု႕ ၾကိမ္း၀ါး ေနပါေၾကာင္း။

◦

မ်က္ခံုုးပင့္